لاپاراسکوپی چیست یک روش تشخیصی و جراحی پیشرفته است که جهت بررسی اندام‌های داخلی شکم و فضاهای بسته دیگری مانند زانو به کار می‌رود. این روش جراحی کم خطر و کم‌تهاجمی است و با استفاده از برش‌های کوچک عملیات انجام می‌شود. یکی از کاربردهای اساسی لاپاراسکوپی در جراحی‌های لاغری است، به ویژه از آنجا که نیازی به برش‌های بزرگ و باز نمی‌باشد. این ویژگی باعث کاهش عوارض مرتبط با جراحی و افزایش ترجیح آن توسط بیماران شده است.
1) عمل لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپی به عنوان یک روش جراحی کم‌تهاجمی که به‌صورت مستقل یا به‌عنوان جزی از روش های کاهش وزن استفاده می‌شود، مورد بررسی قرار گرفته است. در این روش، پزشک جراح از ابزار لاپاراسکوپ بهره می‌برد که شامل یک لوله بلند و نازک با نوری قوی و یک دوربین با وضوح بالا باشد. این ابزار از طریق یک برش کوچک وارد دیواره شکم فرد می‌شود.
با استفاده از حرکت لاپاراسکوپ در امتداد شکم، دوربین تصاویر داخلی شکم را به یک مانیتور ویدئویی منتقل کرده و برای گروه درمانی نمایش می‌دهد. این روش به پزشک این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به برش‌های بزرگ، درون بدن فرد را مشاهده و تصویربرداری کند. علاوه بر این، پزشک می‌تواند در طول این عمل نمونه برداری یا بیوپسی انجام داده و همزمان با جراحی اصلی دیگر اقدامات را انجام دهد.
2) لاپاراسکوپی پیشرفته چیست؟
"لاپاراسکوپی پیشرفته" ابتدا برای تشخیص و جراحی های کم‌اندازه به‌کار می‌رفت. با پیشرفت علم و فناوری، استفاده گسترده تر از این روش افزایش یافته است. این پیشرفت به کاهش تعداد برش‌ها و زخم‌های ایجاد شده در جراحی کمک کرده و مزایایی چون کاهش مخاطرات و عوارض پس از عمل جراحی را به‌همراه دارد. روش پیشرفته لاپاراسکوپی اکنون در جراحی های پزشکی با دامنه‌ی گسترده‌تری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بیماری های قابل درمان با لاپاراسکوپی
با روش لاپاراسکوپی امروزه از آن به عنوان یک روش تشخیصی و جراحی در درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها استفاده می‌شود. برخلاف گذشته که این روش معمولاً برای جراحی‌های کوچک و محدود استفاده می‌شد، اکنون از لاپاراسکوپی برای تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف با طیف وسیعی از بخش‌های بدن استفاده می‌شود. برخی از بیماری‌های قابل درمان با لاپاراسکوپی عبارتند از:
مراقبت های پس از لاپاراسکوپی
بعد از انجام عمل، گروه درمانی علائم حیاتی فرد را تحت نظر می‌گیرند. تا زمانی که بیهوشی از بین برود، فرد جراحی در دوران نقاهت خواهید ماند. معمولاً فرد تا زمانی که نتوانید به طور مستقل ادرار کند ترخیص نمی‌شود. مشکل در دفع ادرار کردن یکی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از کاتتر در این عمل جراحی می‌باشد. همچنین زمان بهبودی بعد از عمل متفاوت بوده و بستگی به این دارد که این عمل به چه منظوری انجام شده است. ممکن است چند ساعت بعد از جراحی فرد بتواند به منزل خود برود. همچنین ممکن است در حالاتی فرد جراحی شده مجبور شود یک یا چند شب در بیمارستان بستری باقی بمانید.
پس از جراحی، ناف فرد جراحی شده ممکن است دچار حساسیت بوده و همچنین کبودی روی شکم فرد وجود داشته باشد. گاز درون شکم فرد می‌تواند موجب بروز درد در ناحیه سینه و شانه‌های فرد شود. همچنین این احتمال وجود دارد که فرد جراحی شده در طول روز احساس تهوع داشته باشد. قبل از رفتن به خانه، پزشک دستورالعمل‌هایی را در مورد نحوه مدیریت عوارض جانبی احتمالی عمل به فرد یاد می‌دهد. همچنین پزشک ممکن است برای پیشگیری از بروز عفونت، داروهای ضد درد یا آنتی‌بیوتیک را برای فرد جراحی شده تجویز کند. جدای از موارد یاد شده با توجه به نوع جراحی ممکن است به فرد توصیه به چند روز یا چند هفته استراحت شود. بازگشت کامل فرد به فعالیت‌های روزانه خود ممکن است یک ماه یا بیشتر بعد از عمل طول بکشد.
