زندگی ،بسته به چهارچوب ذهنی ات ، می تواند بر روی زمین باغ گل سرخی یا جهنمی باشد.
اغلب به گل سرخ بیاندیش.
هربار مشکلی روی می نماید،خودت را در دل گل سرخ گُم کن !
بر دل گل سرخ تمرکز کن تا حقیقت و شهودی را که برای هدایتِ سراسر زندگیت نیاز داری بیابی.
گل سرخ مظهر زندگی است.
خارهایش نمایانگر راه تجربه اند.
آزمونها و محنت هایی که هریک از ما باید برای فهم زیباییِ راستین هستی ، تاب بیاوریم.
هر عذاب ، هر مشکل ، هر خطا ، روزی به گلبرگی زیبا بدل خواهد شد.
وهمواره به خاطر بیاور که ؛ در اوجی معین ،دیگر ابری نیست.
اگر زندگیت ابری است ، به این دلیل است که روحت آنقدر که باید ، بالا نرفته است....
دل گل سرخ ، تو را به بالای ابرها ، هدایت خواهد کرد.آنجا که آسمان برای همیشه روشن و شفاف است.
با دنبال کردن ابرها وقت را تلف نکن ، ابرها همواره پدیدار می شوند.
هرگاه دلت چون گل سرخ شود ، زندگی ات دگرگون خواهد شد...???
✒متن بالا از کتاب حکایت دولت و فرزانگی نوشته ی مارک فیشر.
در چند جای دیگر این کتاب نوشته شده ؛
"همه ی رویدادهای زندگی ات آیینه ای ست که اندیشه هایت را باز می تاباند "
" زندگی ، دقیقا همان گونه است که تصویرش می کنی "
"هر آنچه برایت پیش می آید ، محصول اندیشه های توست "
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
✒پس اغلب به گل سرخ بیاندیش??
