
نه این که متخصص در روانشناسی نوجوان باشم، یا جامعهشناس باشم یا در علم تربیت دستی داشته باشم. من تنها، پدری هستم که نوجوانی دارد؛ که از قضا این نوجوان پسر است و من پدر؛ که این روزهایی که پسرم میگذراند را من هم پشت سر گذاشتهام. پس آنچه هست، مثل آینهایست که خود را در آن دیده و حالا آن را سمت شمایی میچرخانم که شاید مثل من پدری باشید و پسر نوجوانی در کنار شما؛ پس به او یادآوری کنید:
🔹دوستهایمان ما را تعریف میکنند.
عاقلانه انتخاب کنید. دوستهای خوب، شما را بالا میبرند و دوستهای اشتباه، شما را پایین میکشند.
🔹 اعتیاد -به هر چیزی- همهچیز را از ما میگیرد.
کنترل خودتان را بهدست بگیرید. حتا یک عادت بد میتواند باعث شود همهچیزتان را از دست بدهید.
🔹 تأثیر تلاش، از استعداد بیشتر است.
اینکه در انجام کاری ذاتن خوب باشیم، قطعن تأثیرگذار است. ولی تلاش و استمرار در انجامدادن آن کار، مهمتر است.
🔹عادتهای مدیریت مالی را از همین حالا شروع کنید.
یاد بگیرید که پولتان را اصولی ذخیره کنید. عاقلانه خرج کنید و از قرضگرفتن اجتناب کنید. مطمئن باشید که خودِ آیندهتان از شما تشکر خواهد کرد.
🔹 چیزهایی که در رسانههای اجتماعی میبینید، واقعیت نیستند.
تعداد لایکها و کامنتها، ارزش شما را مشخص نمیکنند. روی ارتباطات دنیای واقعی تمرکز کنید.
و آخری که از همه مهمتر است:
🔸به کتابخواندن عادت کنید.
کتاب میتواند بدون هیچ هزینهای، تجربههای مهمی را از زندگی دیگران در اختیارتان بگذارد که اگر قرار باشد خودتان آن تجربهها را از سر بگذرانید، حتمن هزینههای سنگینی برایتان خواهد داشت.