ملاقات فرزند یک حق قانونی، طبیعی و اخلاقی والدین است و نمی توان هیچ کدام از والدین را بدون عذر قانونی از این حق محروم ساخت. بنابراین اگر هر کدام از والدین کودک، ادعا نماید که دیگری شرایط ملاقات را ندارد بایستی این موضوع را در دادگاه اثبات کند. ما در مقاله ی زیر به بررسی ملاقات فرزند پس از طلاق می پردازیم.
حضانت فرزند دختر و پسر تا سن 7 سالگی بر عهده ی مادر و سپس بعد از این مدت حضانت پسر تا 15 سالگی و دختر تا 9 سالگی بر عهده ی مادر است. سپس پس از این مدت نیز، خود فرزند مشخص می کند که نزد مادر بماند یا پدر.
طبق قانون، پس از طلاق هر یک از والدین می توانند در فواصل معینی با کودک خویش ملاقات نمایند. تا جایی که حتی فاسد بودن پدر یا مادر نیز مانع از ملاقات با فرزند نمی شود.
چنانچه بین پدر و مادر در مورد ملاقات توافق شود، مطابق همان توافق عمل می شود. در غیر این صورت دادگاه در مورد مدت ملاقات و نحوه ی آن برای فردی که حضانت فرزند را ندارد، تعیین تکلیف می نماید.
چنانچه ملاقات با پدر و مادری که حضانت بر عهده ی او نیست، در مصلحت کودک نباشد، دادگاه می تواند مواعد آن را طولانی تر نماید. مثلا به جای ماهی چهار بار، ماهی دو بار تعیین می شود و یا ملاقات با اشخاص ثالث می شود. گفتنی است تنها با داشتن حکم دادگاه می توان از ملاقات با فردی که حضانت به عهده او نیست شد.
دادگاه می تواند برای مکان ملاقات پدر و مادر محلی را تعیین نماید. این محل می تواند منزل پدر یا مادر یا یک مکان عمومی بوده باشد. یا این که در زمان ملاقات فرزند در اختیار طرف دیگر باشد که برای زمان مشخصی هر کجا که می خواهند بروند.
اگر کسی در زمان مطالبه ی افرادی که قانونا حق ملاقات را دارند، از دادن فرزند ممانعت به عمل آورد، طبق قانون به 3 ماه تا 6 ماه حبس و یا پرداخت جزای نقدی از مبلغ 1 میلیون و 500 هزار ریال تا مبلغ 3 میلیون ریالی محکوم می گردد.
در مواردی نیز ممکن است این حق ملاقات از پدر یا مادر سلب گردد. بخشی از این موارد عبارت است از:
مدارک لازم برای نوشتن دادخواست ملاقات فرزند عبارتند از:
برای استفاده از تمامی مطالب به سایت موسسه حقوقی صلح اوران راستین مراجعه نمایید
