برای کسایی که معتاد به کار شدن، بدترین روزا ، روزای تعطیلن. یه تعطیلاتی مثل عید که ۱۵ روزه دهن اشخاصی شبیه من که اعتیاد به کار دارن رو سرویس می کنه. حالا علاوه بر رو مخ بودن تعطیلات عید، بین تعطیلی هایی که مرخصی نیستیم از عید هم بدتره، دقیقا مثل امروز. این مدل روزها باعث می شه کمترین میزان علافی و بیکاری رو شاهد باشیم. چرا؟ چون نه تیم کامل هست، نه مشتری قشنگ باید بشینی تو دفتر با توپات بیلیارد جیبی بازی کنی. این شد که امروز ساعت ۴ از دفتر زدم بیرون و به سمت کافه ایی که همیشه با بچه های شرکت میریم ره سپار شدم.
روزمرگی های یک مدیر پروژه
