تا حالا از خودت پرسیدی واسه چی به دنیا اومدی؟ قرار به کجا برسی؟ اصلا هدف خلقتت چی بوده؟
تا حالا شده هدفی رو مشخص کرده باشی و بهش رسیده باشی، بعد بگی رسیدم بهش؛ خب که چی؟ اگه آره پس بدون که رسالت زندگیتو هنوز پیدا نکردی. یا باید رسالتمون رو پیدا کنیم یا رسالتمون پیدا کردن رسالتمون باشه
اگر فکر می‌کنید رسالتی در زندگی نداریم و آمده‌ایم چند سالی زندگی کنیم و سپس بمیریم، سخت در اشتباهید.
رسالت هدف نیست. بلکه به هدف جهت میده.
رسالت بزرگ ترین ماموریت زندگی ماست که تمام هدف های کوچک باید در جهت رسیدن به آن هدف بزرگتر تعریف بشه. رسالت چیزی فراتر از هدف در زندگیه، در واقع رسالت همان هدف نهاییه زندگی آدماست. به دور و برتون نگاهی بندازید حتما آدمایی را دیدید که در رفاه کامل مالی هستن و ثروت فراوانی دارن اما حال خوبی ندارن چون زندگیشون یکنواخته و نمیدونن که چی از زندگی میخوان اصلا برای چه رسالتی آفریده شدن. همه ما بالاخره از دنیا میریم و دنیا تمام میشه پس باید دنبال چیزهایی باشیم که باقی میمونه. رسالت حلقه گم شده زندگی درصد زیادی از آدماست.
رسالت برای هر کسی، منحصر به خود اون فرده.
برای چه کاری به این دنیا اومدم؟ مهمترین وظیفه من در این عالم چیه؟ رسالت زندگی هر فرد منحصر به فرد اوست که باعث میشه اونو از بقیه جدا کنه. رسالت هر فرد باید موجب رضایت مندی و خشنودیش بشه.در واقع رسالت به زندگی جهت میده و قطب نمای زندگی ماست.
اولین تفاوت هدف با رسالت اینه که اهداف قابل تیک خوردن هستن ولی رسالت تموم‌شدنی نیست. مثلا فرض کنید رسالت من این باشه که به دیگران کمک کنم که خودشون را بهتر بشناسن، استعداد و علاقه شون رو پیدا و رسالت زندگیشون رو کشف کنن و توی شغلی فعالیت کنن که هم خودشون لذت ببرن و به درآمد عالی برسن و هم برای دنیا مفید باشن. با این توصیف آیا می‌توان روزی تصور کرد که رسالت من به آخرش رسیده و همه افراد در جایگاه واقعی خودشون هستن؟ نه، این راه تا همیشه باید ادامه داشته باشه. اما هدف‌ها تمام‌شدنی ان و مثل پله نردبان میشه هرکدوم رو پشت سر گذاشت.
دومین تفاوت رسالت با هدف اینه که رسالت یک میل و حس درونی و چیزی از جنس علاقه با رنگ و بوی معنوی هست. بنابراین هدف کاری هست که ما داریم انجام میدیم اما رسالت یک حس درونی هست که به خاطر آن کاری انجام میشه.
سومین تفاوت رسالت با هدف اینه که رسالت را کشف می‌کنیم یعنی آن گوهر نابی که سال ها درونمون بوده رو پیدا می‌کنیم که نیاز به تفکر و مطالعه دارد اما اهدف را تعیین می‌کنیم.
چهارمین تفاوت رسالت با هدف اینه که داشتن رسالت به انسان انرژی و انگیزه میده. در واقع فردی که در زندگی رسالت دارد مثل اینه که درونش یک چشمه همیشه جوشان داره. اما برای رسیدن به هدف باید انرژی صرف بشه. پس رسالت داشتن باعث داشتن انگیزه و انرژی می‌شود اما هدف برای رسیدن به هدف باید وقت و انرژی صرف شود.
به نظرتون چرا بیشتر اوقات هدف‌گذاری می‌کنیم اما هیچ‌گاه به اتمام نمی‌رسه؛ دلیل این هست که هدف داشتن بدون داشتن یک چشم‌انداز که همان رسالت فردی هست باعث خستگی زودهنگام و کنار گذاشتن آن میشه.
راهی برای یافتن رسالت
یه روشی برای پیدا کردن رسالت در زندگی وجود داره. فرض کنید سه تا لیزر داریم که اگه به چیزی بخوره کاملا اونو از بین میبره. خب. حالا فرض کنید،
لیزر اول اسم و فامیل و دستاورد و افتخاراتُ ازت میگیره! چی واست میمونه؟ خیلیها با همین فقدان، تموم میشن. رسالتشون حفظ همونه)
لیزر دوم فکر و احساس تو رو ازت میگیره! چیزی واست میمونه؟ (خیلیها با احساساتشون، یا یه غم و یا با یه خاطره زنده ان. رسالتشون همونه)
لیزر سوم دست و پا و چشم و زبون و گوش ازت میگیره! آیا چیزی میمونه؟
بعد از سه تا لیزر چی موند؟ توی این دنیا دنبال چی میگرده؟ چی میخواد؟ چه قصدی تو زندگی داره؟
اون چیه که باعث ادامه دادن تو میشه، همون رسالت توئه.
