شاید یکی از بزرگترین دغدغه های افرادی که به عنوان استارتاپ کنار هم جمع می شوند،این است که در روابط بین فردی با هم چگونه برخورد داشته باشند. از آنجایی که چالش در استارتاپ ها بسیار زیاد است، یادگیری روابط بین فردی و مدیریت آن بسیار مهم است.
یکی از مشکلاتی که هم تیمی ها در استارتاپ ها با آن روبرو میشوند شرایطی است که اشتباهی از جانب آن ها رخ میدهد و طرف مقابل شکل رفتار مناسب با آن را نمیداند.
سوال مهمی که برای فرد در این شرایط ایجاد می شود، این است که این است که آیا باید این مسئله را به روی هم تیمی اش بیاورد یا از آن بگذرد؟ انسان جایزالخطاست! این باور همه ی ماست؛ اما واقع به این معنی نیست که به راحتی اشتباه کنیم؛ بلکه یعنی هیچ انسانی عاری از اشتباه نیست.همه ما کم و بیش در زندگی اشتباهاتی داشته و داریم. مهم این است که درک کنیم چه اشتباهاتی کرده ایم و آنها را تکرار نکنیم.
مهمترین مورد در نحوه برخورد با دیگران شناخت خودمان است. پیشنهاد میکنم تست دیسک با گزارش کامل را هم بزنید تا بتوانید از خودتان و رفتارهایتان و اینکه واقعا با چه کسانی بیشتر کنار خواهید آمد و با چه کسانی بیشترین چالش را خواهید داشت بیشتر بدانید.
هنگامی که استارتاپ شکل می گیرد، شناخت کمی افراد نسبت به تیپ کاری هم دارند. و به همین دلیل ممکن است رفتارهایی هایی داشته باشند که عاری از اشتباه نیست. در واقع گاهی این اشتباهات ما هستند که پایه های یک همکاری و شکل گیری استارتاپ را به لرزه در می آورند. هنگام بروز اشتباهی از جانب هم تیمی مان، لحن ما برای گفتن آن می تواند تشدید کننده ی شرایط بد پیش آمده باشد؛ اما به هرحال مسئله ای است که باید گفته شود.
آیا باید اشتباهات هم تیمی مان را به رویش بیاوریم؟
یکی از مشکلاتی که استارتاپ ها با آن روبه رو می شوند، شرایطی است که اشتباهی از جانب یکی از اعضا رخ می دهد و بقیه اعضا شکل رفتار مناسب با آن را نمی داند. سوال مهمی که برای همه در این شرایط ایجاد میشود، این است که آیا باید این مسئله را به روی طرف مقابل بیاوریم یا از آن بگذریم؟ نکته ی ظریفی در این تصمیم گیری وجود دارد. گاهی اشتباهی که از هم تیمی مان سر زده، عمدی نیست و او به عمد آن اشتباه را مرتکب نشده؛ بنابراین جدای از مساله ی ناراحتی پیش آمده، مهم است که بدانیم هم تیمی مان از آنجا که عمدی این اشتباه را انجام نداده؛ پس اشرافی هم به آن ندارد.
یعنی او نمی داند که اصلا کار اشتباهی انجام داده است. در این شرایط او حق دارد که بداند رفتار یا گفتارش درست نبوده؛ چون اگر آن را تکرار کند و باعث ناراحتی ما بشود، نوع ناراحتی شدت یافته ما از تکرار این عمل اشتباه، او را می رنجاند و این توقع هم در وی شکل میگیرد که”من که نمیدانستم این کارم از نظر تو اشتباه است”. پس بهتر است آنچه را حس می کنیم میتواند تکرارش ما را برنجاند و تیمی مان از آن بی خبر است را حتما به او بگوییم.
فضایی محترمانه برای گلایه
هنگام عنوان کردن اشتباهات هم تیمی مان، ملایمت رفتاری و گفتاری را فراموش نکید. سر او داد نکشید. با توهین یا کلمات نامناسب اشتباهش را یادآور نشوید. تنها گفتن این که ”من از این کارت خوشم نیومد” کافی نیست و ممکن است زمینه ساز لجبازی هم بشود. علت ناراحتی تان را عنوان کنید تا اگر سوء تفاهمی ایجاد شده، برطرف شود. اگر هم تیمی تان پی به اشتباهش می برد، لازم نیست دیگر ادامه بدهید و موضوع را پشت سر هم تکرار کنید.وقتی اشتباهی عنوان شد و هم تیمی تان آن را پذیرفت، آن را پایان یافته بدانید و بار دیگر در مساله ی دیگر و اشتباه دیگری که ربطی به این موضوع ندارد، آن را پیش نکشید.
با اشتباهات گروکشی نکنید
متاسفانه وقتی اشتباه ه تیمی مان را به رویش و آن را فراموش هم نمی کنید و نمی بخشید، جایی دوباره خودش را نشان می دهد. برای مثال، هم تیمی مان در جایی که خودش اشتباه کرده، به جای پذیرش اشتباه و تغییر و بهبود رفتارش، آن را مقابله به مثل با اشتباه قبلی هم تیمی اش عنوان می کند و مسیر اشتباهی از لجبازی را طی میکند. بنابراین اشتباهات را به او بگویید تا بابت آن ناراحتی خاصی را مدتها با خودتان حمل نکنید و مانع ایجاد حس انتقام شوید.
اشتباه را با سرکوفت یکی نکنید
متاسفانه لحن و روش ما می تواند همه چیز را وارونه کند. گاهی تنها با تاکید روی واژه ای یا بالا بردن صدا هنگام ادای جمله ای و … منظور سخن ما گم یا وارونه میشود. اگر میخواهید هم تیمی تان را متوجه اشتباهی که مرتکب شده کنید، آن را به شکل بد منتقل نکنید، سرکوفت نزنید و لحن تحقیر کننده در پیش نگیرید. ضمن آن که باید فرصت پاسخگویی به هم تیمی تان هم بدهید و مانند نصایح والدین به کودکان، بحث را یکطرفه جلو نبرید. شاید این شما هستید که اشتباه متوجه شده اید و این یکطرفه رفتنها می تواند درنظر هم تیمی شما خودرای بودن، استبداد و حتی روحیه ناسالم و تردیدآمیز بودن افکارتان را جلوه بدهد.
توبیخ نکنید
اگر قصد دارید به هم تیمی تان بگویید کارش را اشتباه است، در وهله ای اول لحن مناسبی را انتخاب کنید. هرگز از هر اشتباهی برای فریاد کشیدن سر هم تیمی تان و ایجاد فرصتی برای دعوا استفاده کنید. شما باید اشتباه را و علت این که چرا اشتباه است، به هم تیمی تان شرح دهید. قرار نیست او را وارد جلسه محاکمه ی کوبنده ای کنید. اطلاع رسانی مرحله ی اول کار است. به هم تیمی تان بگویید کارش اشتباه بود و برایش دلیل بیاورید که به چه علت اشتباه است و چه تاثیری بر شما یا رابطه تان داشته. سپس دوستانه و با مهربانی از او بخواهید که در رفتارش تجدید نظر کند.
در انتها
به طور کلی این موارد حتی در روابط خانوادگی بین همسران و یا بین فرزند و والدین هم صادق است. و از این تکنیک ها می توانید در مواردی که با افراد دچار مشکل می شوید هم استفاده کنید. پیشنهاد می کنم اگر مشتاق یادگیری بیشتر در این مورد هستید، کتاب مهارت های ده گانه زندگی را مطالعه بفرمایید. در ضمن تست هوش هیجانی هم می تونه بهتون کمک کنه تا شناخت بیشتری از خودتون داشته باشید. تست شخصیت شناسی زیادی هم وجود داره که می تونید از آن ها برای درک طرف مقابل و خودتون استفاده کنید.
