کریپتوزواسپرمی اصطلاحی برای منی با غلظت بسیار کم اسپرم است . این غلظت کم بر باروری تأثیر می گذارد و باروری طبیعی را دشوار می کند. در این مقاله علل کریپتوزواسپرمی، نحوه درمان آن و تأثیر آن بر باروری بررسی شده است.
اگر مایع منی حاوی تعداد بسیار کم اسپرم باشد، ممکن است کریپتوزواسپرمی تشخیص داده شود. این ناهنجاری با الیگواسپرمی (تعداد کم اسپرم) و آزواسپرمی (اصلاً اسپرم در منی وجود ندارد) متفاوت است.
کریپتوزواسپرمی می تواند ناشی از ژنتیک یا شرایط خاص پزشکی باشد و ممکن است تحت تاثیر سبک زندگی باشد. علت تعیین خواهد کرد که آیا و چگونه می توان آن را درمان کرد.
فناوری های کمک باروری مانند IVF و ICSI می تواند به افراد مبتلا به کریپتوزواسپرمی کمک کند تا بچه دار شوند.
کریپتوزواسپرمی به عنوان غلظت کمتر از 100 هزار اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی تعریف می شود. اغلب، تعداد اسپرم ممکن است در ابتدا به عنوان صفر اندازه گیری شود، که باعث می شود این بیماری به عنوان "شبه آزواسپرمی " شناخته شود. پس از قرار دادن مایع منی در سانتریفیوژ و بررسی از طریق میکروسکوپ، اسپرم ممکن است پیدا شود.
یک مطالعه روی مردان در کلینیک های ناباروری ترکیه نشان داد که کریپتوزواسپرمی در 27/2 درصد موارد ناباروری با عامل مردانه مشاهده شده است.
با این حال، در این مقاله اشاره شده است که شیوع بر اساس پیشینه بیماران، از جمله ژنتیک، سن، سبک زندگی، و منطقه متفاوت است.
الیگوزواسپرمی زمانی تشخیص داده می شود که غلظت اسپرم منی کمتر از 15 میلیون اسپرم در هر میلی لیتر منی باشد. به طور مشخص:
این تعداد بالاتر از کریپتوزواسپرمی است که با غلظت بسیار پایین اسپرم در مایع منی کمتر از 100000 در میلی لیتر مشخص می شود.
در نهایت، آزواسپرمی وضعیتی است که در آن اسپرم کامل در مایع منی وجود ندارد. آزواسپرمی در 20 درصد موارد ناباروری با عامل مردانه و حدود 1 درصد از جمعیت مردان به طور کلی رخ می دهد.
در حالی که تکنیک های کمک باروری معمولا برای افراد مبتلا به آزواسپرمی و کریپتوزواسپرمی مورد نیاز است، افراد مبتلا به اولیگوزواسپرمی اغلب هنوز می توانند به طور طبیعی باردار شوند. در واقع 5 درصد از مردان بارور دارای الیگوزواسپرمی هستند. علاوه بر این، تعداد اسپرم‌ها می‌تواند در طول زمان تغییر کند.
این تعاریف گاهی اوقات نزدیک به همپوشانی هستند و ممکن است تشخیص آنها دشوار باشد. یک مطالعه اشاره کرده است که آندرولوژیست ها (کارشناسان باروری و سلامت اسپرم مردان) گاهی اوقات در تشخیص کریپتوزواسپرمی در مقابل الیگوزواسپرمی شدید مشکل دارند.
مطالعه ای روی 208 مرد نشان داد که 24.6 درصد از کسانی که الیگوزواسپرمی شدید داشتند در نهایت به آزواسپرمی پیشرفت کردند.
عوامل متعددی از جمله ژنتیک، شرایط پزشکی و شیوه زندگی می توانند باعث کریپتوزواسپرمی شوند.
علل ژنتیکی کریپتوزواسپرمی
یک مطالعه روی 997 بیمار مبتلا به کریپتوزواسپرمی و آزواسپرمی نشان داد که 28.4 درصد از آن ها ناهنجاری های کروموزومی داشتند.
یکی از شایع ترین ناهنجاری های یافت شده، سندروم کلاین فلتر است که در آن بیمار یک کروموزوم X اضافی دارد . سندرم کلاین فلتر منجر به ناباروری می شود.
تحقیقات شان می‌دهد که ریز حذف کروموزوم Y وضعیتی که در آن بیمار بخش‌هایی از DNA در ناحیه فاکتور آزواسپرمی (AZF) کروموزوم Y را از دست داده است، در افراد مبتلا به کریپتوزواسپرمی نیز دیده می‌شود. از آنجایی که ژن‌های روی کروموزوم Y تولید اسپرم را تنظیم می‌کنند، تغییر یا حذف آنها می‌تواند بر باروری تأثیر بگذارد.
یک مطالعه موردی روی یک بیمار کریپتوزواسپرمیک نیز جهشی را در ژن TEX15 شناسایی کرد، ژنی که پروتئین‌های خاص را کد می‌کند و در نتیجه پروتئین تغییر یافته‌ای ایجاد می‌کند که در باروری نقش دارد. این جهش ممکن است در افرادی رخ دهد که والدینشان از نظر ژنتیکی فامیل هستند و ممکن است بر تولید اسپرم تأثیر منفی بگذارد و منجر به کریپتوزوسپرمی یا آزواسپرمی شود.
شرایط پزشکی که می توانند تعداد اسپرم را کاهش دهند و باعث کریپتوزواسپرمی شوند عبارتند از:
کریپتوزواسپرمی بر اساس غلظت اسپرم در مایع منی تشخیص داده می شود که در طی آنالیز مایع منی ارزیابی می شود . آنالیز مایع منی آزمایشی است که در آن نمونه‌ای از مایع منی که از طریق خودارضایی تولید می‌شود، زیر یک میکروسکوپ پرقدرت برای تعیین تعداد/غلظت، تحرک و مورفولوژی اسپرم بررسی می‌شود. (اسپو گزینه ای را برای تجزیه و تحلیل مایع منی مطابق با استانداردهای کلینیک بدون ترک خانه ارائه می دهد .)
تا پیش از این، مردان باید برای بررسی ناباروری به پزشک مراجعه می کردند. این روند می تواند برای مردان بسیار خجالت آور باشد و اگر مردی در مراجعه به پزشک خود مردد باشد و زوجی باردار نشوند، اغلب باعث تاخیر می شود. در حال حاضر چندین دستگاه آزمایش اسپرم در خانه وجود دارد که در آن بیمار می تواند در خلوت خانه خود و بدون هیچ فشاری، اسپرم خود را آزمایش کند تا ببیند آیا دلیلی برای نگرانی وجود دارد یا خیر.
آزمایش اسپرم در خانه اسپو یک روش راحت و محرمانه برای ارزیابی سلامت باروری در حریم خصوصی خانه ارائه می دهد. ما می دانیم که آزمایش اسپرم درخانه نباید جایگزین ارزیابی جامع باروری انجام شده توسط یک متخصص پزشکی شود، اما می تواند اولین گام خوب برای رسیدگی به شرایط باروری باشد.
برای انجام آزمایش اسپرم در خانه، نمونه منی را با انزال در یک فنجان کوچک جمع آوری می کنید. آزمایش اسپرم در خانه ممکن است جذاب باشد زیرا می توانید آن را در خلوت خانه خود انجام دهید. نتایج اغلب در عرض چند دقیقه آماده می شوند.
اگر در آزمایش تجزیه و تحیلی منی شما کمتر از 100000 اسپرم در هر میلی لیتر منی انزال شده یافت شود، شما کریپتوزواسپرمیک محسوب می شوید . اگر تعداد اسپرم شما بسیار کم است، منی شما می تواند از طریق یک سانتریفیوژ (دستگاهی که نمونه را برای جدا کردن اسپرم از مایع منی می چرخاند) برای تشخیص زیر میکروسکوپ آماده شود. از آنجایی که پارامترهای مایع منی می توانند متفاوت باشند، توصیه می شود برای تایید تشخیص، چندین آنالیز انجام دهید.
درمان کریپتوزواسپرمی به علت آن بستگی دارد.
برای کریپتوزواسپرمی ناشی از واریکوسل، ترمیم جراحی ممکن است راه حلی ارائه دهد. یک مطالعه کوچک روی 14 مرد تقریباً آزواسپرمی (کریپتوزواسپرمی) نشان داد که ترمیم واریکوسل با جراحی باعث بهبود پارامترهای مایع منی در 85.7 درصد شد و منجر به بچه دار شدن سه نفر شد.
یک درمان رایج که برای هیپوگنادیسم استفاده می شود درمان جایگزینی تستوسترون است. اما این روش درمانی برای کریپتوزواسپرمی موثر نیست زیرا تستوسترون می تواند تولید اسپرم را بیشتر محدود کند. برای مبتلایان به هیپوگنادیسم ثانویه (هیپوگنادیسم ناشی از مشکلات هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز)، درمان با گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) ممکن است به بهبود وضعیت بدون اختلال بیشتر در تولید اسپرم کمک کند.
اگر بیضه نزول نکرده دارید، جراحی برای حرکت بیضه ها به داخل کیسه بیضه ممکن است تعداد اسپرم ها را افزایش دهد. در حالی که این کار معمولاً تنها زمانی مؤثر است که در سنین جوانی انجام شود، یک گزارش موردی از یک مرد آزواسپرمی نشان داد که این جراحی تولید اسپرم را در سن 26 سالگی بازسازی کرد. ظرف دو ماه پس از عمل، مایع منی بیمار کریپتوزواسپرمی را نشان داد که پس از شش ماه بهبود بیشتری یافت.
در نهایت، تغییر سبک زندگی ممکن است کمک کند.مطالعات نشان داد در مورد کریپتوزواسپرمی و آزواسپرمی نهایی ناشی از الکل گزارش داد که بیمار طی سه ماه پس از قطع نوشیدن، پارامترهای طبیعی مایع منی را به دست آورد. برای افراد چاق، کاهش وزن ممکن است پارامترهای اسپرم را بهبود ببخشد، گرچه مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
در صورت ابتلا به کریپتوزواسپرمی ، بعید است که بتوانید به طور طبیعی باردار شوید . این به این دلیل است که تعداد بسیار کم اسپرم، که معمولاً همراه با کاهش تحرک دیده می شود، باروری را مختل می کند. در بیشتر موارد، فناوری های کمک باروری مورد نیاز است.
افراد مبتلا به کریپتوزواسپرمی ممکن است از تزریق دخل سیتوپلاسمی اسپرم برای رسیدن به بارداری استفاده کنند. ICSI یک روش IVF است که شامل تزریق یک اسپرم به طور مستقیم به تخمک است. ICSI با لقاح آزمایشگاهی معمولی(IVF) متفاوت است ، که در آن اسپرم قرار داده شده در ظرف حاوی تخمک می تواند به خودی خود به آن نفوذ کرده و آن را بارور کند. ICSI ممکن است در موارد ناباروری شدید با عامل مردانه، مانند کریپتوزواسپرمی، که در آن اسپرم بسیار کمی در مایع منی وجود دارد، مفید باشد.
اگر یافتن اسپرم در منی انزال شده دشوار است، ممکن است نیاز باشد که مستقیماً از بیضه ها در فرآیندی به نام TESE (استخراج اسپرم بیضه) یا TESA (اسپیراسیون اسپرم بیضه) استخراج شود. این تکنیک ها می تواند در مواردی که اسپرم هنگام حرکت در دستگاه تناسلی آسیب می بیند مفید باشد. برخی مطالعات نشان می دهد که اسپرم بیضه در مقایسه با اسپرم انزالی برای بیماران مبتلا به کریپتوزواسپرمی به نرخ بارداری بالاتر و تعداد جنین های با کیفیت بیشتر کمک می کند. سن ممکن است تفاوت ایجاد کند. یک مطالعه نشان می دهد که اسپرم انزال شده نرخ تولد بیشتری را برای مردان زیر 35 سال به دست می آورد، در حالی که بیضه ممکن است گزینه بهتری برای مردان مسن باشد.
