استارت هر کاری شاید یکی از سخت ترین مراحلش باشه.
اینکه تصمیم بگیری ، عزمتو جزم کنی ، ریسکشو به جون بخری و شروع کنی. اگه این مراحلو انجام دادی یعنی شاخشو شکستی ولی یه غولی هم سر راهت هست.
دلسرد نشی و ادامه بدی.
از یه بنده خدایی پرسیدن شما که به این موفقیت ورزشی رسیدی، سخت ترین کار برات کجا بوده؟
گفته: سخت ترین کار این بود که هر روز از خونه بیام بیرون و تاکسی بگیرم و برم باشگاه!
آره . همه از انجام کارشون خسته میشن و یکی از فرقای بین اونایی که موفق میشن و موفق نمیشن اینه که به کاری که انجام میدن در هر شرایطی ادامه میدن. خسته میشن، مثل همه، ولی ادامه میدن.
ادامه بده. حتی به غلط! اما ادامه بده.
تا اینجا که دیدم خیلی از کسایی که موفقیت رسیدن یک شبه نبوده.
تلاش کردن، شکست خوردن، پا شدن، شکست خوردن، بازم پا شدن و باز هم ادامه دادن و در نهایت راهشونو پیدا کردن و موفق شدن.
شایدم تو مسیرت شکست بخوری. که احتمالشم زیاده. ولی برنده کسیه که دلسرد نشه و ادامه بده.
به نظرم یکی از چیزهایی که باید روش زیاد کار کرد، مفهوم شکسته.
اینکه شکست پایان کار نیست. اره . خیلی سخته ولی پایان کار نیست.
هر شکست ، اگر درست بهش نگاه کرد، یه درس بزرگی توش هست که موفقیت تو اون کار همچین درسی به آدم نمیده. میشه از شکست درس گرفت، اصلاحش کرد، بهبودش داد و به نتیجه رسید.
الان تو دوران المپیک هستیم. یه ورزشکاریو دیدم که همیشه برنده میشده، تو این دوره از یکی شکست خورد. آنچنان گریه میکرد که انگار دنیا به آخر رسیده. آره. برای کسی که موفقیت و برنده شدن جزو لاینفک زندگیش بوده و زندگیش آمیخته با برنده شدن بوده و غرور ورش داشته، شکست، این چنین غیر قابل تحمله و مایوس کننده. ولی کسی که با مفهوم شکست آشناس، توی اون شکست دنبال دلیل و اصلاح و بهبوده در حقیقت داره با شکست آموزش می بینه.
