بسم الله الرحمن الرحیم
همیشه در بله دنبال معرفی ویژگی های پرداخت اجتماعی بودیم، کم و بیش کارهایی هم کرده بودیم، چه کارت به کارت داخل چت مون که هنوز فکر می کنم ویژگی بسیار دلچسبی است و چه فیچر درخواست پول مون که میشه گفت مادر فیچر های پرداخت اجتماعی در بله است و بقیه فیچرها به نوعی شاخه های فرعی این ویژگی هستند.
توی این 4 سال بارها به این ویژگی ها نزدیک شدیم و بعد هم دوباره کمی دور شدیم.
یکبار سعی کردیم، شارژ ساختمان را تبدیل به یک محصول دلنشین کنیم که به مانع نبود عموم مردم در بله برخورد کردیم و اینکه هزینه دعوت به بله برای مدیر ساختمان زیاد است و بعد رهایش کردیم…
یکبار سعی کردیم، بر بستر کیف پول عیدی دادن را دیجیتال و اجتماعی تر کنیم و واقعا هم موفق بودیم ولی برای بزرگ تر کردن اش به مانع هزینه مارکتینگ خوردیم و هنوز هم دنبال اش هستیم…
امّا همیشه افراد تازه فکر و عزم تازه دارند
محسن که وارد بله شد، انگار میدونست باید چیکار کنه، محسن اندازه من بله را میشناخت اگر نگویم بیشتر و چی از این بهتر برای پیوستن به تیم محصول یک شرکت.
اواسط سال گذشته بود که برای بستن Okr تیم اخوان با محسن داشتیم صحبت میکردیم، عزم و سماجت محسن موجب شد که قانع بشم با یک زمان محدود روی گسترش این ویژگی کار کنیم و تمرکز اصلی مون را هم بذاریم روی نیازمندی خیریه ها.
در طول مسیر کم و بیش با محسن هماهنگ میشدیم، من نتایج کلیدی اصلی را میپرسیدم و محسن هم نتیجه کلیدی اصلی را توضیح میداد. بعد از اون سریع یک مرور روی نتایج فرعی می کردیم، اونجا خیالم راحت بود که محسن پرداخت اجتماعی را میشناسد و میداند چه باید بکند.
هر چه به اواخر سال نزدیک تر میشدیم، اکوسیستم پرداخت توی بله کامل تر میشد، دیگه فقط پرداخت در نسخه اندروید نبود بچه ها نسخه وب را به خدمات پرداخت متصل کرده بودند و تازه میشد حرکت های وسیع را شروع کرد.
قسمت دوم، محصول خوش آتیه از دور هویداست
همون روزهای اول که محصول توی نسخه های آزمایشی مون رونمایی شد، کلی بازخورد خوب از بچه های داخلی گرفتیم و بچه های خوش فکر مجموعه دغدغه این را پیدا کردند حالا باید این پاس دقیق را تبدیل به گل کنیم.
نزدیک های ماه مبارک رمضان بود و ما هم از اول فکر میکردیم بهترین جا برای جا اندازی این محصول یک حرکت جمع سپاری برای انجام یک کار خیر هستش، دیگه ماه رمضان هم که نور علی نور.
عزیز خوش فکر مجموعه ما هم شروع به جست و جو کرد و با همون پرس و جو اولیه چند مجموعه ابراز تمایل کردند ولی یکی انگار داد میزد: "من"
دایره زندگی، کودکان سرطانی، بسم الله و یا علی
خیریه فردای سبز شریف میخواست یک اتاق تمییز برای کودکان سرطانی درست کند. بچه های خیریه را خیلی وقت بود که میشناختیم و توی بله هم کانال شون فعال بود. توی دانشگاه هم که بودیم دورادور آشنا بودیم و خیالمون راحت بود که بچه ها دقیق هستند و حداقل هزینه ها را رعایت می کنند.
یک جلسه مجازی تشکیل شد و حسین آقا توضیح دادن که کلا یک دونه از این اتاق ها توی کشور وجود دارد و یک تیم از بچه های پزشکی دانشگاه تهران با دغدغه خودشون دارند اونجا کار می کنند و یک تیم دانش بنیان داخلی گفته با حداقل هزینه میتونه این را آماده کنه، تقریبا هزینه اش نصف بقیه بوده، وقتی حسین آقا توضیح میداد یک حس خیلی خوبی داشتم اینکه یک آدم با اینکه داشت در مورد یک مسئله بسیار غمناک صحبت میکرد، توی کلام اش امید موج میزد و ما را امیدوار میکرد برای یک حرکت بزرگ.
حسین آقا گفت اگر پایه هستید بسم الله.
گفتیم هزینه اش چقدر میشه: گفتند حدود 1 میلیارد تومان، اونجا کمی بهم نگاه کردیم، برای اولین تجربه مبلغ سنگینی بود ولی انگار کس دیگه ای کار را شروع کرده بود و ما هم گفتیم: یاعلی شروع می کنیم.
کار بچه های بازارایابی و روابط عمومی شروع شد،اسم اش را گذاشتند پویش دایره زندگی یعنی با دایره های کمک های کوچک ما زندگی ساخته می‌شود.
از 5 ام ماه مبارک رمضان که شروع کردیم، محصول ما خیلی کامل تر شد، کلی از ایرادات ظاهری و دسترسی پذیری اش حل شد و میشه گفت به یک سطح بلوغ جدیدی رسید.
در ادامه پویش خیلی از مجموعه ها همراه ما شدند تا روز جمعه هفته قبل که پویش دایره زندگی تموم شد، به لطف خدا و همت مردم عزیز مبلغ 959 میلیون و 200 هزار تومان جمع آوری شد.
و حالا ما هستیم و یک محصول و یک تجربه شیرین و مسیر پیش رو که روشن تر از قبل است ان شاء الله.
