ارزش آفرینی از مزایای مختلفی برخوردار است که در ادامه به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد. البته پیش از آن باید بیان کنیم که هم افزایی استراتژیک بهترین دستاورد ارزش آفرینی در سازمان های هلدینگ است. طبق تحقیقات انجام شده توسط گروه مشاوران بوستون، حیطه های ارزش آفرینی به ترتیب در دیاگرام سازمان های مادر جهان، مطرح شده اند. طبق این تحقیقات بیش از نیمی از شرکت های زیر مجموعه، از ارزش آفرینی حاصل از توسعه استراتژی، مزیت های مالی، فعالیت های شرکت مادر و منابع بهره‌مند شده اند.
مدیران شرکت مادر می توانند برای کسب و کارهای زیر مجموعه خود مکانیزم های مالی و کنترلی ایجاد کنند. این مکانیز ها هم افزایی افقی ارزشمندی را در سازمان ها ایجاد می کند. همچنین آنها می توانند با نفوذ و اعمال مدیریت در انجام کارها، برای شرکت های زیرمجموعه ارزش آفرینی مناسبی ایجاد کنند.
هم افزایی و ارزش آفرینی در سازمان های هلدینگ لزوما محدود به تاثیرگذاری شرکت مادر بر روی آنها نیست. بلکه موارد دیگری نیز می توانند موجب هم افزایی استراتژیک شرکت های زیرمجموعه با یکدیگر شوند. مواردی همچون اشتراک دانش سازمانی، انجام تعامل اقتصادی با هم، ایفای نقش به عنوان کانال فروش یکدیگر، انحصار در خرید خدمات و محصولات و … .
شرکت های زیرمجموعه می توانند از سرمایه های مالی و فیزیکی و امکانات شرکت مادر بهره‌مند شوند. این امکانات می توانند شامل سرمایه های نامشهود همچون تکنولوژی مورد استفاده یا نام تجاری شرکت مادر و دانش سازمانی شوند. شرکت های زیرمجموعه معمولا در بازار نیروی کار هم اثر بخشی بیشتری داشته و توانایی آنها در استخدام نیروهای کیفی نیز گسترده‌تر خواهد بود.
تامین مالی شرکت های زیرمجموعه برای مادر آسان تر خواهد بود. این مسئله نیز منجر می شود تا واحدهای تابع مادر از دیگر رقبای خود در بازار پیشی گیرند. همچنین شرکت های تامین کننده سرمایه نیز، ریسک پذیری شرکت مادر را کمتر از شرکت های مستقل می‌دانند و آسان تر نیازهای مالی آنها را تامین می کنند.
معمولا مدیران شرکت مادر از توانایی تحلیل استراتژیک قوی برخوردار بوده و بهتر می توانند راهبرد مناسب را برای شرکت های زیرمجموعه ارائه کنند. آنها با تدوین اهداف کلان سطح بالا، هدف ها را برای شرکت های زیرمجموعه تقسیم می کنند. همچنین مدیران شرکت های مادر، از کسب و کارهای جدید در برابر ریسک بازار محافظت خواهند کرد.
