هوش هیجانی شامل 4 مهارت است:
1- خود آگاهی (Self-Awareness): یک نوع توانایی فردی برای درک احساسات و حالات خلقی. خودآگاهی به شخص کمک میکند تا همیشه به افکار و احساسات خود توجه داشته باشید و آنها را درک کنید.
عواملی که در این بخش مورد سنجش قرار میگیرند شامل موارد زیر هستند:
- خودآگاهی هیجانی: توانایی آگاه بودن و فهم احساس خود.
- خودابرازی: توانایی ابراز احساسات، باورها و افکار صریح و دفاع از مهارتهای سازنده و برحق خود.
- عزت نفس: توانایی آگاه بودن از ادراک خود، پذیرش خود و احترام به خود.
- استقلال: توانایی هدایت افکار و اعمال خود و آزاد بودن از تمایلات هیجانی.
- خودشکوفایی: توانایی درک ظرفیتهای بالقوه و انجام چیزی که میتوان انجام داد، تلاش برای انجام دادن و لذت بردن.
2- خود مدیریتی (Self-Management): مهارتی که به افراد کمک میکند تا احساسات خود را به صورت مناسب و جامعه پسندانه نشان دهد. به زبان دیگر به فرد در کنترل عصبانیت، ناراحتی و ترس کمک میکند.
عواملی که در این بخش مورد سنجش قرار می گیرند شامل موارد زیر هستند:
- کنترل تکانهها و تحمل فشار روانی: توانایی مقاومت کردن در برابر رویدادها، موقعیتهای آزمایشی و یا کاهش آنها، همچنین توانایی کنترل هیجانات خود.
- انعطاف پذیری: توانایی سازگار بودن افکار و رفتار با تغییرات محیط وموقعیتها.
- شادمانی: توانایی احساس خوشبختی کردن با زندگی خود، لذت بردن از خود و دیگران، داشتن احساسات مثبت، صریح، مفرح و شوخ.
- خوش بینی: توانایی زیرکانه نگاه کردن به زندگی و تقویت نگرشهای مثبت، حتی درصورت بروز بدبختی و احساسات منفی.
3- آگاهی اجتماعی (Social Awareness): توانایی درک احساسات دیگران و استفاده از احساسات خود در جهت دستیابی به اهداف.
عواملی که در این بخش مورد سنجش قرار می گیرند شامل موارد زیر هستند:
توان حل مسئله: توانایی تشخیص و تعریف مشکلات، به همان خوبی خلق کردن و تحقق بخشیدن راه حلهای مؤثر و بالقوه.
- آگاهی به واقعیت و واقع گرایی: توانایی سنجش هماهنگی، بین چیزی که بهطور هیجانی تجربه شده و چیزی که بهطور واقعی وجود دارد.
4- مدیریت رابطه یا مهارتهای اجتماعی (Social Skills): توانایی ارتباط با دیگران در موقعیتهای مختلف اجتماعی و توانایی ادامه رابطه با توجه به احساسات افراد یا همان ظرفیت اجتماعی.
عواملی که در این بخش مورد سنجش قرار میگیرند شامل موارد زیر هستند:
- روابط بین فردی: توانایی ایجاد و حفظ روابط رضایتبخش که به وسیله نزدیکی عاطفی، صمیمیت، محبت کردن و محبت گرفتن ایجاد میشود.
- همدلی: توانایی آگاه بودن و درک احساسات دیگران و ارزش دادن به آن.
- مسئولیتپذیری اجتماعی: توانایی بُروز خود بهعنوان یکی از اعضای گروه که دارای حس همکاری مؤثر و سازندگی است.