ازونجایی که همه دنبال ی زندگیه مادی و رفاه میگردن من همیشه سعی کردم بفهمم واسه چی اصلا دارم زندگی میکنم؟!
بقیه انگار نمیدونن ی روزی قرار بمیرن؟!
جوری مثه چی کار میکنن که انگار قراره واسه میلیون ها سال بعدشون آذوقه جمع آوری کنن که یه وقتی از بین نرن!
نمیدونن که هرچقدر جون بکنن که ی مدلِ جدیدی از برندی رو بخرن,روز بعدش ی دونه جدیدش میاد؟
متوجه نیستن که هیچ چیز جدیدی وجود نداره؟!!
داستان ما مثه اون الاقیه که هویج میگرفتن جلوش تا راه بره و برسه به اون, ولی هیچ وقت بهش نمیرسید,
اما اونی که سوارش بود رو به هر مقصدی که میخواست میرسوند...
جالبه نه؟
ما هیچ وقت واسه خودمون زندگی نمیکنیم.این ی واقیعت محضِ رفیق.
اسم و لقب و... همه اینا ی بازیه...
فقط ی انگیزس تا تو بتونی هنوز کار اونو راه بندازی...
گـول نخور!
روزی که از کار میوفتیو بدرد نخور میشی این رو کامل متوجه میشی!
ی نگا ب اونایی که پیرن بنداز, هیشکی به هیج جاش هم حسابش نمیکنه.
ن دیگه بچه ش مثه قدیم بهش وابسته س و احترام بهش میزاره,نه اونی که ازش سواری میگرفته...!
چرا میگن آدما پیر میشن بد اخلاق و بد خُلقن؟
چون به این مطالب بالا رسیدن!
دیدن ی عمر در جا میزدن و اصلا هیچ چیزی از زندگی نفهمیدن...
تحت کــنترلی....
دیگه شرمنده اگه حرفام تلخ بود.
با شیرینیه خودت ردش کن.
بهش فکر کن...
