به نظرتون قهرمان کیه ؟ به کی میگن قهرمان؟! کسی که هیچ عیب و نقصی توی کارش نباشه و مدام کارای خوب انجام بده؟ یا کسی که قدرت ماورایی داشته باشه مثل سوپرمن ، بتمن یا مرد عنکبوتی... تعریف دقیقی از قهرمان بلد نیستم ولی قهرمان زندگی من پدرم بود.همیشه تصور میکردم قویترین آدم روی جهانه ! بهم میگفت نترس من همیشه پیشتم و هر مشکلی پیش بیاد حلش می‌کنم. با تعجب نگاه میکردم ؛ به فکر فرو می‌رفتم و بعد چند ثانیه غرق شدن تو خیالاتم ازش می‌پرسیدم "حتی اگه یه خرس خیلی بزرگ بیاد بازم میتونی شکستش بدی؟" میگفت" آره آره چرا که ؟! همه‌ی خرسا از من میترسن جرات نمیکنن به تو نزدیک بشن" .خیلی عجیب بود .چ قدرتی !آخه تازگیا خبری شنیده بودم تو اطراف جایی که زندگی می‌کردیم توی دره یه خرس بزرگ یه مردو کشته بود. واسه همین قویترین جاندار روی زمین خرس بزرگ بود. پدرم حتی می‌تونست اونو شکست بده. البته به گفته‌ی خودش اینطور بود! واقعیتو نمی‌دونم :)
هرچی سنم جلوتر می‌رفت و بزرگتر می‌شدم احساس میکردم این قهرمان زندگی من با قهرمانایی که توی فیلم و کارتونا دیده بودم متفاوته.آخه قهرمانایی که توی فیلم و کارتونا بودن هیچ وقت اشتباه نمی‌کردن . نه دل کسی و می‌شکوندن و نه بچشونو کتک میزدن! پر از خوبی بودن و خوبی! تازه قدرت ماورایی هم داشتن!
پدر من بلد نبود پرواز کنه ،ساعتی نداشت که بتونه اونو تبدیل به جاندار دیگه بکنه و یا از دستش تور پرتاب نمی‌شد . نه شنلی داشت و نه شبیه قهرمانا لباس میپوشید ! دیگه در اواخر کودکی متوجه شدم پدر منم مثل بقیه پدر ها قهرمان نیست. اون یه آدم خیلی معمولی و حتی بداخلاقه که وقتی عصبی میشه کنترلشو از دست میده . بعضی وقتا آدمای دورشو تحقیر میکنه و خودشو از همه بالاتر میدونه ! در شان یه قهرمان نیست این رفتارا!
کاش اینو از اولش میدونستم . اونوقت وقتایی که اشتباه میکرد انقد ناراحت نمیشدم .وقتایی که اشتباه میکردم گفتنش راحتتر بود ، چون اونطوری میدونستم که قویترین آدما هم ممکنه اشتباه کنن . درسته شاید شبا از تاریکی بیشتر میترسیدم و کنار دره ها نگران پدرم بودم که خرسای بزرگ آسیبی بهش نزنن ولی حداقل یاد میگرفتم خودم از پسش بربیام !
عیبی نداره .گذشت و رفت ...کاری از دستم ساخته نیست.باید از اشتباها درس گرفت مگه نه ؟
من یاد گرفتم که قهرمان قلابی نشم !
من "هیچوقت" قهرمان قلابی نمیشم !
من "هیچوقت" قهرمان قلابی "هیچکس" نمیشم !
