شکارچی ویروس؛ ناتان ولف. این تیتر سرمقاله علمی یکی از شماره های مجلۀ TIME به تاریخ 4 نوامبر 2011 است که دربارۀ دانشمندی به نام ناتان ولف نوشته شده و از مأموریت ویژۀ او در جنگل های کامرون برای جلوگیری از انتقال عوامل بیماری زا از حیوانات به انسان و شیوع یک ویروس کشنده در دنیا می گوید. او در آفریقا و آسیای جنوبی و مرکزی به دنبال ویروس های بالقوه در جنگل ها است؛ به نظر خیلی آشناست! شاید هدف او ویروس کورونایی بوده باشد که حسابی زندگی همۀ ما را تحت تأثیر قرارداده. بخشی از این نوشته را با هم می خوانیم:
انسان تاکنون همیشه ناچار به تحمل بیماری های واگیردار بوده است. شیوع ناگهانی بیماری های جدید که باعث عفونت و کشتار می شوند. اما ناتان ولف نمی تواند صبر کند و دست روی دست بگذارد تا ویروس های جدید به سراغ ما بیایند. وولف در گروه پیش بینی جهانی ویروس (GVF) با پیشگیری از ویروس های نوظهور قبل از شروع ایجاد مشکلات، در خط مقدم مقابله با ویروس ها ایستاده است. گروهی که خیلی از ما اصلاً از آن اطلاعی نداریم. گروهی که مرزهای میکروبیولوژیکی متخلخل بین حیوانات و انسان را رصد می کند. در نقاط مهم مانند آفریقای مرکزی ، آسیای جنوب شرقی و چین ، ولف و همكارانش نمونه خون را از حیوانات وحشی محلی گرفته و از طریق تحلیل نمونه گیری، اطلاعاتی به دست می آورند كه ممكن است به آنها بگوید كه تهدید بیولوژیکی بعدی پدیدار خواهد شد.
شاید بپرسید دقیقاً چرا او و تیمش آنجا هستند؟ ولف پس از تحقیقات اپیدمیولوژی و ویروس شناسی به این رسیده که ویروس HIV برای اولین بار یک قرن پیش از طریق گوشت شامپازه های آفریقای مرکزی به انسان منتقل شد و شیوع پیدا کرد. از طرفی ویروس SARS در چین از طریق خفاش و سپس حیواناتی دیگر وارد سرنوشت انسان ها شد. آنفلوئنزای H1N1 در پرندگان و در ترکیبی با ویروس های آنفلوئنزایی خوکی در مکزیک ظهور کرد. ولف این فرض را مطرح کرد که اگر با توسعه روزافزون ارتباطات از جمله ارتباط هواپیمایی و همچنین گره خوردن اجتماعات در بسیاری از مسائل در یکدیگر، ما به سراغ شناسایی، تشخیص و بستن راه ورود ویروس ها به جوامع و یا یافتن راه های پیشگیری از انتشار آنها نرویم، باید هزینه های گزافی از جمله جان بسیاری از انسان ها را بپردازیم! از این رو او حمله به ویروس های نهان در این سیاره را در دستور کار خود قرارداده و باور دارد می تواند ویروس های کشنده ای را به همراه تیم خود پیدا کند.
در این گزارش TIME از ولف، این دانشمند و همکارانش در مناطق روستایی کامرون، جایی که GVF بیش از یک دهه در آن کار کرده است، در محوطه های محلی فعال اند. این کشور به سرعت در حال تغییر است و این، خود یکی از تهدیدهای موجود است. چرا که هنگامی که روستاهای دور افتاده اکنون به لطف جاده های جنگلی که به جنگل روانه می شوند، به شهرها وصل می شوند. این جاده ها در شیوع بیماری نقش دارند؛ زیرا ویروس های جدید که ممکن است روزی در جنگل پنهان و برای زندگی شهری بی خطر باشند، می توانند از طریق آنها به شهرها و از آنجا به سایر نقاط جهان تبدیل کنند. ولف به این جاده های جنگلی تازه تأسیس، "بزرگراه ویروس" می گوید!
ولف با شکارچیان نوجوان گوشت سر و کار دارد که حیوانات وحشی را برای خوراک از جنگل شکار می کنند. گوشت حیوانات وحشی جنگلی تقریباً تنها منبع پروتئین در این بخش کاملاً فقیر از یک کشور بسیار فقیر است، اما این گوشت ها با وجود پروتئین و مزایای دیگر، با خطرات گسترده ای همراه است. در طی روند خونین کشتار و قصابی، ویروس ها می توانند بین حیوانات و شکارچیان منتقل شوند. این گوشت ها خطری برای تمام سیارۀ ما ایجاد می کند، اما این یک روش زندگی در روستاها نیز هست. بنابراین GVF مجبور است با مردم آنجا سازش کند و به عنوان مثال کارمندان محلی مانند جوزف دیفو به آموزش شکارچیان کامرونی کمک می کنند و آنها را از خطرات احتمالی و راه های محافظت از خود آگاه می کنند.
در ضمن شکارچیان، خود منبع اطلاعاتی ارزشمندی هستند. آنها کاغذهای فیلتری را به همراه دارند که به آنها اجازه می دهد قطره های خونی را از حیواناتی که شکار می کنند، ذخیره کنند. خونی که دانشمندان GVF می توانند ویروس های جدید را غربال کنند. امید این است که اگر ویروس خطرناک جدیدی در حال تولید است - یک ویروس جدید مانند HIV یا SARS - آنها بتوانند زودتر آن را بگیرند و قبل از شروع بیماری، همه گیری را متوقف کنند. ولف می گوید: "به نظر می رسد که قرعه کشی در حال انجام است و احتمال وجود چنین ویروس هایی در این مناطق مدام بیشتر و بیشتر می شود."
ایدۀ او این است که ویروس هایی مثل سارس و HIV نیز مطابق تحقیقات از همین خاستگاه ها به همۀ دنیا منتقل شده اند. پس وجود یک گروه مهاجم پیش از ورود و نفوذ ویروس ها به جوامع شهری که در آنها انتقال ویروس به مراتب از گذشته سریع تر و ساده تر است بسیار مهم است.
ولف می گوید: "شغل ما جلوگیری از این است که ویروس ها برندۀ لاتاری شوند!"
حالا در سال 2020 چیزی که این دانشمند و تیمش در سطح احتمال و پروژۀ تحقیقاتی از سال 2003 انجام می دادند به واقعیت پیوسته و حالا که کورونا همۀ ما را گرفتار کرده، هر چه بیشتر از گذشته اهمیت چاره اندیشی برای کارهای پیشگیرانه از اقدامات خطرناک بشر حس می شود!
