مطالب زیر قبلا در این پست به زبان خودمانی توضیح داده شده است. در این پست سعی شده همان مطالب به همراه تصاویر و کمی تخصصی‌تر اما قابل فهم توضیح داده شود.
سافت‌سوییچ‌های کلاس 1 ،2 و 3
این دسته از سافت‌سوییچ ها معمولا برای حجم بالاتر تماس مورد استفاده قرار می‌گیرند. طبق استاندارد، سافت‌سوییچ‌های کلاس 1 جهت ارتباطات بین‌الملل، کلاس 2 برای ناحیه‌ها و کلاس3 جهت مراکز اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
سافت‌سوییچ کلاس 4
این دسته از سافت‌سوییچ ها معمولا با End user در ارتباط نیستند و وظیفه مسیریابی (Routing) را بر عهده دارند. Provisioning، ارتباط با Registrar،STUN server(Relay) و RTP engine، عموما از جمله وظایف این دسته از سوییچ‌ها می‌باشد. این سافت‌سوییچ‌ها امکان اتصال به Billing و Application servers را دارند. همچنین ظرفیت این دسته از سافت‌سوییچ‌ها نسبت به سافت‌سوییچ‌های کلاس5 بالاتر و امکان مدیریت حجم بالاتری از ترافیک و سشن‌های تماس را دارند.
این سوییچ‌ها معمولا برای ارتباط با سایر سافت‌سوییچ‌ها استفاده می‌شوند.
سافت‌سویچ کلاس 5
این دسته از سافت‌سوییچ‌ها برای ارتباط با End user استفاده می‌شوند. دارای ظرفیت کمتر نسبت به سافت‌سوییچ‌های کلاس 5 و فیچرهای بیشتری نسبت به آنها هستند. سرویس‌هایی مانند Voice mail، IVR،صف تماس، گروه تماس،ارتباط با Mail server و ... معمولا بر روی این دسته از سافت‌سوییچ‌ها ارایه می‌شوند.
سرویس‌هایی مانند Hosted PBX و Cloud PBX از دسته سافت‌سوییچ‌های کلاس 5 بشمار می‌آیند.
