در ادامه در چهار مرحله جناب Tyler به ما میگن که چطور به رانِرز های برسیم، هر مرحله از چندین قسمت تشکیل شده. در این بخش من چهار قست مرحله 1 را آوردم.
در این چهار قسمت سعی بر اینه که ذهنیت درستی به شما القا بشه و با طرز فکر و نگاه درستی برید سراغ مقوله رانِرز های.
ببنید همونطوری که در بخش قبل قبل اشاره شده، "رانِرز های" در واقع پاسخ بدن شما به به فشار طولانی مدته، پس به خودتون فشار بیارید و بدنتون رو به چالش بکشید، یعنی وقتی خسته میشید نایستید.
هر کسی از "فشار آوردن" بسته به میزان آمادگی و تجربه خودش میتونه تعبیر مناسب با خودش رو باید برداشت کنه. یعنی اگه یه نفر با 10 دقیقه دویدن خسته بشه، فشار آوردن برای اون یعنی 5دقیقه بیشتر دویدن، ولی یک نفر با آمادگی بیشتر "فشار آوردن" یعنی یه ربع بیشتر دویدن بعد از یک ساعت دویدنه.
پس یعنی چی؟ یعنی اینکه بعضیا ممکنه در 15 دقیقه اول به رانرز های برسن، و بعضی ها حتی بعد از 3 ساعت.
و خبر خوب برای خودم و شما اینکه:
تجربه دونده های حرفه ای نشون داده که کسانی که 20 تا 30 کیلومتر می دوند خیلی دیر تر به رانِرز های میرسند نسبت به کسانی که دونده های تازه کاری هستند، هوراااا، من تا همین الان فکر میکردم باید خودم رو برای 20 کیلومتر دویدن آماده کنم، ولی نه، همینجوری برم جلو به زودی تجربه اش میکنم.
در قسمت بالا اشاره شد به چالش، حالا اینجا بهتر متوجه میشید که منظورش از چالش چیه، ببینید وقتی شما دارید یه تمرین مشخص و تکراری رو هر روز انجام میدید، موقعی که ریکاوری میکنید درواقع ذهن و بدن و روح و روان شما داره خودشو آماده میکنه که ممکنه فردا هم دوباره همین آش باشه و همین کاسه، پس یجورای دیگه معنای چالش براش از بین میره. به این شیوه دویدن های تکراری میگن روتین دویدن، شما از روتین ها دوری کنید.
لینک عکس بالا برای مطالعه بیشتر
در واقع هر روز که میرید برای دویدن نسبت به روز قبل بهتر شدید، و تمرینای روز قبل رو امروز راحتتر دارید انجام میدید.
پس یه کاری کنید که هربار دویدنتون متفاوت از قبلی باشه، چند راه پیشنهادی برای اینکار به صورت زیره:
جناب Tyler خودش اینجا یه توصیه شخص میکنه میگه:
واقعا اگه میخواید از دویدنتون لذت ببرید و بهتر بدوید، خیلی مهمه که ترکیبی و با سرعت های مختلفی این کار رو بکنید، اگر شما هر روز میرید بیرون که یه مسیر 5 کیلومتری رو بدوید و هر روز هر کیلومتر اون رو در 8 دقیقه طی کنید، خیلی سخته بخواید انتظار داشته باشید که بهبود بدید این نتیجه رو، من خیلی از آدما رو دیدم که در همچین مسیرای آسیب دیدن و یا اینکه افتادن، چون اینا فکر میکردن چون یک ماهه دارن این مسیر رو میدون پس حتما دیگه خوب بلندن، یهو تصمیم میگیرن تند بدوند، و به خودشون صدمه میزنن.
قبل از دویدن بدنت رو با غذاهای خوب پُر انرژی کن.
گاهی در حین دویدن دچار یک نوع خستگی میشی که به علت کمبود سوخت اتفاق افتاده، اما چنانچه انرژی خوب داشته باشی میتونی به مدت طولانی تری ادامه بدی.
قبل از شروع تمرین بدنت رو با غذایی در حدود 200 کالری پر کن. و بسته به آب و هوای که میدونی به 250 تا 500 میلی لیتر آب ممکنه نیاز داشته باشی، این عملیات آبرسانی رو از 20 دقیقه بعد از غذا خوردن میتونید شروع کنید. و از 45 دقیقه قبل از دویدن چیزی نخورید.
البته من به شخصه بطری آب رو تا 30 ثانیه قبل از دویدن هم همراه خودم دارم. سعی میکنم از این به بعد این زمان بندی رو رعایت کنم.
چه جمله قشنگی میگه اینجا، میگه:
یادت باشه که رسیدن به رانِرز های مثل نگه داشتن صاعقه توی بطریه!
این یه ضرب المثله، برای درک بهتر پس میام اینجوری تغیرش میدم:
رسیدن به رانِرز های مثل شکار صاعقه است.
قشنگتره اینجوری، در واقع منظورش اینه که درسته داشتن یه صاعقه توی بطری گوشه خونه قشنگه ولی ممکنه سر شکار کردنش تلف بشید و صاعقه پودرتون کنه.
حواستون باشه که رسیدن به رانِرز های رو هدف خودتون قرار ندید، بلکه تمرکزتون رو بالا بردن عملکردتون به شیوه های که میگم قرار بدید، رانِرز های خودش میاد، یواش یواش:
در پست های بعدی سه مرحله باقی مانده رو به مرور میذارم، همزمان در خلالش از تجربه خودم خواهم گفت...
من تاهیر، دونده نیستم.
بخش سوم- شما اینجا هستید
