اولین تیتری که به ذهنم اومد رو نوشتم
صبح که از خواب بیدار میشیم هزارتاسوال جدید و کهنه و فراموش شده و له و لورده که پهن شدن و جا خوش کردن روی حیاط ذهنمون رو میتکونیم و کیش کیش میکنیم که بریم به زندگی برسیم.
امروز و روزای قبلی و قبلی ترش یه چیزی ذهنم رو خیلی درگیر کرده کمک کردن هست.روزهای متمادی هست انتظار همیاری دارم .وقتی کارهای زیادی برای انجام دادن دارم فکر میکنم کاش یکی بود یه دستی میرسوند. به دوستان زیادی از بابت همکاری و همیاری پیشنهاد دادم . اما نتونستم مجابشون کنم. من انتظار زیادی دارم ؟ ایا حتما باید پاداش و جایزه ای در ازای خدمتی ذکر بشه ؟ کمک کردن های خودجوش از کجا میاد؟ چیکار کنیم نیازهای همدیگه رو خوب بشناسیم ؟ بیخیال کمک کردن بشیم چون همه برای خودشون زندگی دارن؟
برم که به ادامه خوابهای بی جوابم برسم
