سلام بعد از سال‌ها دوباره می‌خوام بنویسم. فکر کنم اگه قرنطینه نمی‌شدیم هیچوقت دوباره به نوشتن فکر نمی‌کردم.
الان بیشتر از ۴۰ روز که خودم در خانه قرنطینه کردم و از ترس اینکه نکنه مریض بشم از خانه بیرون نمیرم . هفته اولش خیلی خوش گذشت نه دانشگاه نه سرکار نه باشگاه نه هیچ جای دیگه‌ای تمام مدت خانه بودم و ریموت کار می‌کردم که حتی بازدهیم ۵۰٪ بیشتر شده بود، مثلا تسکی که یک هفته انجامش طول می کشید دو روزه تحویل می‌دادم و حتی برای خودمم عجیب بود.
ولی از روز ۱۲ام قرنطینه همه چیز فرق کرد یه حس بی‌حسی داشتم ورزش می‌کردم، کار می‌کردم و فیلم می‌دیدم که کاملا بدون انگیزه بودم از اینکه تا کی قراره اینطوری بمونه و...
بعد تصمیم گرفتم کاری که چند ساله تو فکرشم ولی یا به قول معروف روم نمی‌‌شد یا وقتش نداشتم شروع کنم. باز کردن یک کانال YouTube که راجبش تو نوشته بعدی بیشتر توضیح می‌دهم. خب همین کار باعث شد تا کلی چیزای جدید یاد بگیرم مثل اینکه ویدیو ادیت کنم یا عکس ادیت کنم کاری که هیچوقت دست و دلم به انجامش نمی‌رفت،الان شده بود سرگرمی و دغدغه هر روز و هر شب که ای‌وای باید ویدیو بگیرم حالا باید ادیت کنم و چه دردسرایی که موقع ادیت نداشتم که همون‌طور که گفتم تو نوشته بعدی کامل توضیح میدم.
خب حالا چرا آدم تو قرنطینه ستاره میشه؟ اصلا چه ربطی داشت؟
این خانه نشینی باعث شد بعد از ۱۱ سال که به بهانه‌های مختلف گیتار زدن کنار گذاشته بودم بردارمش و هر روز کلی تمرین کنم
باعث شد ویدیو بسازم (البته که خیلی آماتور هستم هنوز:))) ) و بزارم یوتوب
کلی چیز جدید که فکر می‌کردم بلدم ولی اینطور نبود واقعا یادبگیرم که شامل پیشرفت خیلی کم تو اندروید بود (بنده اندروید دولوپر فوق‌العاده جونیور هستم.شاید از نظر بعضی‌ها جونیور نباشم و بالاتر باشم شایدم خیلی پایینتر و این که انقدر همه حرفه‌ای هستن که واقعا به اون افراد رسیدن خودش خیلی تلاش می‌خواهد و...)
این قرنطینه باعث شد بفهمم که بععلههه بنده در پخت چیزکیک استعداد دارم و قناد خوبی میشم:))))
----------------------------
ولی بازم از همه اینا بگذریم اینکه هر روز بیرون بری و انگیزه داشته باشی و حسرت یه روز استراحت کردن تو خونه داشته باشی بازم به قرنطینه شدن می‌ارزد:(((
