چه زندگی پوچی !
چقدر بی معنا !
یه مدت زمانی روی زمین باشی که بتونی توش خوش بگذرونی و زندگی کنی ولی خب تهش که چی ؟
مگه غیر از مرگه؟
یعنی واقعا هدف از خلقت همین بوده؟
دست و پا کردن یه زندگی معمولی یا حتی خوب؟
که چی بشه؟
گیریم آدم خوش اخلاق و پاک نیتی بودی
تهش بعد مرگت چی میشه؟
تو این دنیا که چیزی نمیمونه
حالا گیریم به خاطر کردار درستت اون دنیا بردنت بهشت
تهش همین ؟!
تلاش برای خوب زندگی کردن !؟
یا در حالت بهتر تلاش برای داشتن این دنیای خوب و در کنارش داشتن اون دنیای خوب؟
واقعا اینا راضیت میکنه؟
فقط همین که خوشحال باشی برات بسه؟
آخه اصلا زندگی بدون هدف معنا نداره
میدونم، به مرور زمان اهداف افراد با خودشون بزرگ یا کوچیک میشه
ولی حتی داشتن اون دنیا خوب هم، با تلاش یه روز بهش میرسی و دیگه چیزی نمیمونه
نمیدونم شاید من دارم اشتباه میگم ولی حس میکنم هدف اصلی چیز دیگه ایه
چیزی که تموم نشه ....
چیزی مثل عشق...
ولی خب
عشق اگر عشق زمینی باشه یا تو همین دنیا بهش میرسی و یا تو اون دنیا
بعدش دوباره به آرامش میرسی
آرامش هم یعنی نبود هدف
چون اگه هدف داشته باشی یه مدت طولانی نمیتونی آروم بشینی
منظورم یه عشقیه که تموم نشه
یعنی عین آب دریا باشه یعنی هرچی بیشتر ازش خودت رو پر میشی بیشتر بهش تشنه بشی
یه چیزی مثل یه «عشق....»
