اسکولیوز

اسکولیوز (تلفظ sko-lee-o-sis) یک ناهنجاری سه بعدی است که زمانی رخ می دهد که ستون فقرات به پهلو بچرخد و خمیده شود.

اغلب این وضعیت هیچ علت شناخته شده ای ندارد، در این صورت به آن اسکولیوز ایدیوپاتیک می گویند.

در حالی که علت ناشناخته است، اسکولیوز ایدیوپاتیک معمولاً در خانواده ها ایجاد می شود. ژن‌های خاص درگیر هنوز همگی شناسایی نشده‌اند، و ممکن است عواملی فراتر از ژنتیک نیز وجود داشته باشد

برخی افراد به اشتباه فکر می کنند که حمل کوله پشتی سنگین یا خوابیدن به پهلو می تواند باعث اسکولیوز شود، اما اینطور نیست.

تخمین زده می شود که حدود 3 درصد از جمعیت به اسکولیوز ایدیوپاتیک مبتلا باشند

علائم اسکولیوز

علائم اسکولیوز معمولا از دوران نوزادی یا نوجوانی آشکار می شود. علائم بسته به سن فرد متفاوت است.

علائم در نوجوانان

شایع ترین شکل اسکولیوز در سنین نوجوانی ظاهر می شود و به نام اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان شناخته می شود. این بیماری می تواند افراد بین 10 تا 18 سال را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ممکن است سر کمی خارج از مرکز ظاهر شود
• دنده ها در هر طرف ممکن است ارتفاع کمی متفاوت داشته باشند
• یک لگن ممکن است برجسته تر از دیگری باشد
• ممکن است لباس ها به طور یکنواخت آویزان نشوند
• یک شانه یا تیغه شانه ممکن است بالاتر از دیگری باشد
• ممکن است فرد به یک طرف خم شود
  طول پاها ممکن است کمی متفاوت باشد

برخی از انواع اسکولیوز می تواند باعث کمردرد شود، اما معمولاً خیلی دردناک نیست. این علامت در افراد مسن بیشتر دیده می شود.

علائم در نوزادان

در نوزادان، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• برآمدگی در یک طرف قفسه سینه
• به طور مداوم با بدن خمیده به یک طرف دراز کشیده است
• در موارد شدید، مشکلات قلبی و ریه ها که منجر به تنگی نفس و درد قفسه سینه می شود

اگر یک نوزاد درمان اسکولیوز را دریافت نکند، بیشتر در معرض خطر مشکلات بعدی زندگی مانند اختلال در عملکرد قلب و ریه خواهد بود.

درجات اسکولیوز(خفیف، متوسط و شدید)

درجات اسکولیوز در سه سطح خفیف، متوسط و شدید دسته بندی میشود که ما در ادامه به آن میپردازیم:

اسکولیوز خفیف چیست؟

طبق تعریف، اسکولیوز خفیف یک انحنای ستون فقرات با اندازه گیری زاویه کاب 10 تا 25 درجه است.

چرا حدود 90+ درصد مواردی که ما شاهد انحنای اسکولیوز متوسط ​​و شدید هستیم و خفیف نیستند؟ خوب، برای شروع، همه بچه ها زمانی که اسکولیوز در مرحله خفیف است تشخیص داده نمی شوند. اگر فرزند شما بوده است، شما فرصتی برای پاسخ دادن دارید. اگرچه پزشک یا متخصص اطفال شما احتمالاً به شما خواهد گفت که در این مرحله کاری نمی‌توان انجام داد، به غیر از عکسبرداری با اشعه ایکس در عرض چند ماه، ما با این فلسفه مخالفیم.

اسکولیوز متوسط

هنگامی که شدت اسکولیوز بیمار به طبقه متوسط ​​پیشرفت می کند، والدین و بیماران اغلب در مورد مناسب ترین مرحله بعدی در درمان اسکولیوز سردرگم می شوند. پیشرفت منحنی می تواند ترسناک باشد و توصیه های درمانی گاهی گیج کننده هستند. معمولاً به افرادی که در انتهای زاویه کاب کوچک‌تر در اسکولیوز متوسط ​​قرار دارند توصیه می‌شود که کودک خود را پرانتز کنند (اگر هنوز مقدار قابل توجهی از پتانسیل رشد دارند)، در حالی که به افرادی که در انتهای زاویه کاب بزرگ‌تر از اسکولیوز متوسط ​​هستند اغلب به آنها گفته می‌شود که برای بریس کردن خیلی دیر است. و اینکه آنها ممکن است “نامزد جراحی” باشند. در موسسه‌ی ارتوپدی فنی توان طب، هدف ما کمک به بیماران برای جلوگیری از جراحی اسکولیوز از طریق برنامه توانبخشی ورزشی و بریس (که به انحناهای متوسط ​​و حتی شدید می‌پردازد) است.

اسکولیوز متوسط ​​چیست؟

طبق تعریف، اسکولیوز متوسط ​​یک انحنای ستون فقرات با اندازه گیری زاویه کاب 25 تا 44 درجه است.

اسکولیوز شدید چیست؟

طبق تعریف، اسکولیوز شدید (که در برخی کشورها به آن اسکولیوز درجه سه گفته می شود) انحنای ستون فقرات (زاویه کاب) در 45 درجه یا بالاتر است.

من اسکولیوز شدید دارم. آیا به جراحی فیوژن ستون فقرات نیاز دارم؟

هر فردی متفاوت است، اما در موسسه‌ی توان طب ما فقط مداخله جراحی را در موارد بسیار شدید تایید می کنیم. دلیل این امر این است که مشخص شده است که افراد مبتلا به اسکولیوز می توانند بدون درمان زندگی طولانی و سالمی داشته باشند(ما این را توصیه نمی کنیم، توصیه می کنیم موضعی پیشگیرانه داشته باشید). در واقع، توسط دو جراح برجسته اسکولیوز مشخص شده است که شواهدی برای جراحی اسکولیوز وجود ندارد. در نهایت، دانستن بسیاری از خطرات و ناشناخته ها در مورد جراحی، چه در میان مدت و چه در دراز مدت، مهم است.

در توان طب، ما بیماران مبتلا به اسکولیوز بسیار شدید را با موفقیت درمان کرده‌ایم و به برخی از آنها کمک می‌کنیم تا به کاهش انحنا، بهبود درد و یا افزایش ظرفیت حیاتی کمک کنند.

برای اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان (AIS)، ما والدین را تشویق می‌کنیم تا در اولین فرصت ممکن پس از تشخیص، نوجوانان خود را برای آموزش بهترین تمرین بیاورند. هنگامی که اسکولیوز شدید است، ما برنامه فشرده غوطه وری Schroth و بریس میلواکی را توصیه می کنیم زیرا این بهترین بریس اسکولیوز برای مدیریت موفقیت آمیز منحنی ها با زوایای کاب 50 درجه، 60 درجه و بالاتر است.

تشخیص

متخصص در ابتدا یک تاریخچه پزشکی دقیق می گیرد و ممکن است در مورد رشد اخیر سؤالاتی بپرسد. در طول معاینه فیزیکی، متخصص ممکن است از کودکتان بخواهد بایستد و سپس از کمر به سمت جلو خم شود و دست‌هایش شل آویزان باشد تا ببیند آیا یک طرف قفسه سینه برجسته‌تر از طرف دیگر است یا خیر.

متخصص شما همچنین ممکن است یک معاینه عصبی برای بررسی موارد زیر انجام دهد:

• ضعف عضلانی
• بی حسی
• رفلکس های غیر طبیعی

تست های تصویربرداری

اشعه ایکس می تواند تشخیص اسکولیوز را تایید کرده و شدت انحنای ستون فقرات را آشکار کند. قرار گرفتن مکرر در معرض تابش می تواند به یک نگرانی تبدیل شود، زیرا چندین عکس پرتو ایکس در طول سال ها برای مشاهده اینکه آیا منحنی در حال بدتر شدن است گرفته می شود.

برای کاهش این خطر، متخصص شما ممکن است نوعی سیستم تصویربرداری را پیشنهاد کند که از دوزهای کمتری از تابش برای ایجاد یک مدل سه بعدی از ستون فقرات استفاده می کند. با این حال، این سیستم در همه مراکز درمانی در دسترس نیست. سونوگرافی گزینه دیگری است، اگرچه می تواند در تعیین شدت منحنی اسکولیوز دقت کمتری داشته باشد.

اگر متخصص مشکوک باشد که یک بیماری زمینه ای – مانند ناهنجاری نخاعی – باعث ایجاد اسکولیوز شده است، ممکن است تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) توصیه شود.

درمان

در بیشتر موارد، اسکولیوز دوران کودکی و نوجوانی خفیف است و نیازی به درمان ندارد. با منحنی 10 تا 25 درجه، متخصص معمولاً در فواصل زمانی 3، 6 یا 12 ماهه با فرد معاینه می کند تا بررسی کند که آیا وضعیت در حال تغییر است یا خیر.

برای منحنی 25 تا 40 درجه، کارشناس ممکن است بریس را توصیه کند. اگر منحنی بیشتر از این باشد و اسکلت هنوز نابالغ باشد، کارشناس ممکن است جراحی را توصیه کند.

متخصص هنگام تصمیم گیری در مورد گزینه های درمانی عوامل زیر را در نظر می گیرد:

• جنسیت: زنان بیشتر از مردان به اسکولیوز مبتلا می شوند که به تدریج بدتر می شود.
• شدت منحنی: نوع و شدت منحنی ممکن است بر نحوه پیشرفت آن تأثیر بگذارد. انحناهای S شکل در افراد مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک معمول است، در حالی که منحنی های C شکل در بین افراد مبتلا به اسکولیوز عصبی عضلانی رایج تر است.
• موقعیت انحنا: احتمال بدتر شدن انحنا در قسمت مرکزی ستون فقرات بیشتر از انحنای قسمت پایین یا بالایی است.
• بلوغ استخوان: اگر رشد استخوان های فرد متوقف شده باشد، خطر بدتر شدن آن کمتر است. بریس ها در حالی که استخوان ها هنوز در حال رشد هستند موثرتر هستند.

ریخته گری

در اسکولیوز نوزادی، پزشک ممکن است از گچ بری به جای بریس استفاده کند تا به ستون فقرات نوزاد کمک کند تا در موقعیت معمولی رشد کند. گچ به بیرون بدن نوزاد می چسبد و همیشه آن را می پوشند. از آنجایی که بیشتر نوزادان به سرعت رشد می کنند، پزشک باید گچ را به طور مرتب عوض کند.

مهاربندی(بریس)

اگر فردی مبتلا به اسکولیوز متوسط ​​باشد و استخوان‌ها همچنان در حال رشد هستند، پزشک ممکن است بریس را توصیه کند. بریس از انحنای بیشتر جلوگیری می کند، اما اسکولیوز را درمان یا معکوس نمی کند.

معمولاً فرد باید همیشه از بریس استفاده کند، حتی در شب. اثربخشی آن با تعداد ساعاتی که فرد در روز از بریس استفاده می کند، مرتبط است.

بریس(ارتز) به طور معمول کاری را که فرد می تواند انجام دهد محدود نمی کند. پس در صورتی که شما به فعالیت بدنی تمایل دارید، می توانند بریس را بردارید.

وقتی رشد استخوان ها متوقف شد، دیگر نیازی به بریس نیست.

دو نوع بریس وجود دارد:

ارتز توراکولومبوساکرال (TLSO)

TLSO پلاستیکی است و طراحی آن به این معنی است که به خوبی در اطراف منحنی های بدن قرار می گیرد. معمولا زیر لباس قابل مشاهده نیست.

بریس میلواکی

این نوع بریس کامل نیم تنه است که دارای یک حلقه گردن با تکیه گاه هایی برای چانه و پشت سر است. متخصص استفاده از بریس میلواکی را برای زمانی که TLSO مناسب نیست یا موثر نیست، تجویز می کنند.

درمان کایروپراکتیک

برخی از افراد برای تسکین درد و ناراحتی ناشی از اسکولیوز به متخصص کایروپراکتیک مراجعه می کنند.

کایروپراکتیک ها ستون فقرات را دستکاری می کنند و درمان های جایگزین ارائه می دهند. آنها معتقدند که تنظیم مجدد ستون فقرات باعث بهبودی و تندرستی می شود.

درمان کایروپراکتیک ممکن است کیفیت زندگی فرد مبتلا به اسکولیوز را بهبود بخشد. با این حال، درمان نیست زیرا انحنای ستون فقرات را برطرف نمی کند. تحقیقات ثابت نکرده است که دستکاری های کایروپراکتیک مزایایی برای اسکولیوز دارد.

افرادی که مایل به بازدید از یک کایروپراکتیک هستند باید مراقب باشند که متخصص در اسکولیوز را انتخاب کنند. دریافت درمان کایروپراکتیک از یک غیر متخصص می تواند علائم را بدتر کند.

تمرینات

تمرینات مختلف ممکن است به اسکولیوز کمک کند و متخصصان طیف وسیعی از استراتژی ها را پیشنهاد می کنند. با این حال، هدف همه آنها تنظیم مجدد ستون فقرات، قفسه سینه، شانه ها و لگن برای رسیدن به یک وضعیت معمولی است.

نویسندگان یک مطالعه در سال 1394 بیان کردند که شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد ورزش می تواند به درمان اسکولیوز کمک کند. با این حال، آنها خاطرنشان کردند که محققان باید مطالعات بیشتری را انجام دهند تا بفهمند کدام تمرینات مؤثرتر هستند.

در موارد شدید، اسکولیوز می تواند در طول زمان پیشرفت کند. در این موارد، پزشک ممکن است فیوژن ستون فقرات را توصیه کند. این جراحی انحنای ستون فقرات را کاهش می دهد و از بدتر شدن اسکولیوز جلوگیری می کند.

جراح ممکن است از میله ها، قلاب ها، پیچ ها یا سیم های فلزی برای صاف نگه داشتن بخشی از ستون فقرات در حین بهبود استخوان استفاده کند. آنها همچنین ممکن است از پیوند استخوان برای کمک به بهبود استخوان استفاده کنند.

کودکان معمولاً بعد از 4 تا 6 هفته می توانند به مدرسه برگردند و بعد از 3 تا 6 ماهگی می توانند در ورزش شرکت کنند. آنها باید به مدت یک سال از ورزش هایی که کمر را خم می کنند، مانند اسب سواری و ورزش های تماسی اجتناب کنند. در برخی موارد، ممکن است برای حمایت از ستون فقرات به استفاده از بریس پشتی برای حدود 6 ماه نیاز داشته باشند.

پزشک تنها زمانی فیوژن ستون فقرات را توصیه می کند که انتظار داشته باشد فواید آن بیشتر از خطرات باشد. خطرات عبارتند از:

• جابجایی میله: ممکن است یک میله از موقعیت صحیح خود حرکت کند و جراحی بیشتری را ضروری کند.
• Pseudarthrosis: این به زمانی اشاره دارد که استخوان های ستون فقرات جوش نمی خورد. ممکن است دردناک باشد و می تواند منجر به از کار افتادن میله ها شود زیرا تمام فلزات با قرار گرفتن در معرض استرس مداوم از بین می روند.
• عفونت: آنتی بیوتیک ها می توانند عفونت های بعد از جراحی را درمان کنند.
• آسیب عصبی: آسیب می تواند به اعصاب ستون فقرات رخ دهد و باعث ایجاد مشکلاتی از متوسط، مانند بی حسی پا، تا شدید، مانند از دست دادن عملکرد پایین بدن شود.

یک جراح مغز و اعصاب ممکن است در حین جراحی برای اسکولیوز حضور داشته باشد.