اخیرا یک کار جالب یاد گرفتم.
در مورد هر موضوعی که می خوام مطالعه یا تحقیق کنم، نکات خونده شده رو یادداشت می کنم. بگذارید بهتر بگم، برای هر موضوع یک دفتر دارم (زبان انگلیسی، آمار، هوش مصنوعی)، وقتی صفحاتی از کتابی رو می خوندم (مثلا یک صفحه یا حتی کمتر یا شایدم بیشتر!) میام و خلاصه اون چیزهایی که خوندم رو در اون دفترم یادداشت می کنم. وقتی میرم سراغ یادداشت کردن، می بینم که چیزهایی که چند دقیقه قبل خوندم، ظاهرا، خیلی خوب در ذهنم جا نیفتاده و نمی تونم خلاصه اونها رو بنویسم! به همین خاطر مجبور میشم برگردم و دوباره بخونم (اینبار خیلی سریعتر). بعدش میرم و خلاصه نکات (و شرح نکات مهمتر) رو یادداشت می کنم. تاثیر فوق العاده ای در یادگیری داره. اونقدر تاثیر داره که من رو وادار کرده بیام اینجا بنویسم (حالا انگار با نوشتن من دنیا تغییر می کنه!)
دیدید این کتاب هایی که به عنوان خلاصه درس چاپ میشه؟ ارزش این دفترچه خیلی بیشتر از اون کتاب هاست. میدونید چرا؟ بخاطر اینکه خودمون اون رو نوشتیم. با نگارش خودمون. اول یک مرتبه کتاب رو خوندیم. بعدش وقتی که میخواستیم یادداشت برداری کنیم دیدیم که خوب نفهمیدیم و برگشتم و دوباره خوندیم و بعدش شروع کردیم به نوشتن مطالب مهم و یکبار هم یادداشت های خودمون رو خوندیم.
من وقتی اینجوری تحقیق می کنم احساس می کنم از نویسندگان کتاب های مرجع هم، مطالب رو بهتر فهمیدم.
