سرگیجه و مشکلات تعادل ممکن است به دلایل مختلفی مثل اختلال در سیستم تعادلی گوش داخلی، مغز یا بخش‌های دیگر بدن ایجاد شوند. برای تشخیص این مشکلات، معمولاً آزمایش‌هایی مثل تست "چرخشی" و "کالریک" انجام می‌شود. همچنین، برای بررسی حرکات غیرارادی چشم و شناسایی مشکلات تعادلی، از آزمایشی به نام "ویدئونیستاگموگرافی" (VNG) استفاده می‌کنند.
این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا علت دقیق سرگیجه را پیدا کرده و درمان مناسبی را برای شما انتخاب کنند. در ادامه شما را با انواع نوار گوش برای سرگیجه، آشنا می کنیم.
برای شناسایی علت سرگیجه و مشکلات تعادل، از مجموعه‌ای از تست‌های تخصصی استفاده می‌شود که هر کدام بخش خاصی از سیستم تعادلی بدن را بررسی می‌کنند. این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا منبع مشکل را پیدا کرده و درمان مناسبی ارائه دهند.
این دو تست برای بررسی حرکات غیرارادی چشم به کار می‌روند. در روش VNG، از عینک‌های خاصی برای ثبت حرکات چشم استفاده می‌شود، در حالی که در ENG، الکترودهایی روی پوست قرار می‌گیرند. پزشک با توجه به شرایط بیمار و سوابق او، یکی از این دو روش را انتخاب می‌کند.
اگر بیمار اخیراً تست شنوایی انجام نداده باشد، ممکن است پزشک درخواست یک آزمایش کامل شنوایی بدهد. این تست اهمیت دارد زیرا گوش داخلی و سیستم تعادلی به یکدیگر مرتبط هستند.
این آزمایش‌ها برای ارزیابی هماهنگی عضلات چشم و سیستم عصبی طراحی شده‌اند. در این روش، حرکات چشم بیمار در پاسخ به حرکت اشیاء در جهت‌ها و سرعت‌های مختلف بررسی می‌شود.
این آزمایش‌ها بررسی می‌کنند که تغییر موقعیت سر و بدن چگونه بر تعادل فرد تأثیر می‌گذارد. این روش برای تشخیص بیماری‌هایی مانند سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV) بسیار کاربردی است.
در این تست، گوش داخلی با آب یا هوای گرم و سرد تحریک می‌شود تا واکنش سیستم تعادلی بررسی شود. این آزمایش به آماده‌سازی خاصی نیاز دارد، از جمله خودداری از خوردن غذا چند ساعت قبل از انجام آن.
در این آزمایش، بیمار روی یک صندلی الکتریکی قرار می‌گیرد که به‌صورت کنترل‌شده حرکت می‌کند. این تست برای بررسی عملکرد تعادلی هر دو گوش بسیار مفید است و اغلب همراه با آزمایش‌های دیگر انجام می‌شود.
این آزمایش پیشرفته می‌تواند عملکرد تمام کانال‌های نیم‌دایره‌ای گوش داخلی را بررسی کند و اطلاعات دقیقی درباره رفلکس دهلیزی-چشمی ارائه دهد.
این دسته شامل آزمایش‌های پیشرفته‌ای مانند پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR)، الکتروکوکلئوگرافی (EcochG) و پتانسیل‌های عضلانی برانگیخته دهلیزی (VEMP) است.
این آزمایش‌ها با ارائه اطلاعات دقیق درباره عملکرد سیستم تعادلی، به پزشکان کمک می‌کنند تا مشکلات را به‌طور دقیق‌تر شناسایی کرده و درمان مناسبی تجویز کنند.
به نظر می‌رسد تست سرگیجهVNG (Video Nystagmography) یکی از کارآمدترین روش‌ها برای تشخیص و ارزیابی اختلالات وستیبولار و مشکلات تعادل باشد. این آزمایش با دقت حرکات چشم را ثبت کرده و به پزشکان در شناسایی علت سرگیجه کمک می‌کند. همچنین، آزمایش Dix-Hallpike با بررسی حرکات سر و چشم، قادر است تعیین کند که آیا سرگیجه به دلیل تغییر موقعیت سر رخ داده است یا خیر.
برای انتخاب بهترین روش درمانی و تشخیص دقیق، باید ابتدا نوع سرگیجه‌ای که تجربه می‌کنید را مشخص کنید. سرگیجه‌ها انواع مختلفی دارند و هر کدام می‌توانند نشانه‌ای از یک مشکل خاص باشند. در ادامه، به انواع رایج سرگیجه اشاره می‌کنیم:
این نوع سرگیجه حالتی مبهم و ناپایدار است که ممکن است تشخیص آن دشوار باشد. معمولاً به اضطراب یا استرس مربوط است و اغلب با احساس ترس، تپش قلب یا تغییر ناگهانی وضعیت بدن همراه می‌شود.
این حالت معمولاً به مشکلات قلبی یا گردش خون مرتبط است و ممکن است با ضعف، تاری دید و عرق سرد همراه باشد. در این موارد، بررسی دقیق پزشکی برای اطمینان از سلامت قلب و فشار خون ضروری است.
در این نوع سرگیجه، فرد هنگام حرکت سر دچار تاری دید یا اختلال در تمرکز می‌شود. این حالت ممکن است ناشی از مشکلات گوش داخلی، بیماری‌های عصبی، میگرن یا عوارض دارویی باشد. هنگام تغییر وضعیت یا حرکت دادن سر، احساس گیجی و مشکل در دید تشدید می‌شود.
این نوع سرگیجه باعث می‌شود فرد احساس کند محیط اطرافش در حال چرخش است. علائم آن شامل تهوع، استفراغ و عدم تعادل است. معمولاً مشکلات گوش داخلی عامل اصلی این سرگیجه هستند، اما گاهی به دلایل دیگری مانند اختلالات مغزی یا مصرف برخی داروها نیز ایجاد می‌شود.
در صورت تجربه هر نوع سرگیجه، مراجعه به پزشک متخصص برای تشخیص دقیق و درمان مناسب ضروری است.
سیستم عصبی و مغز ما معمولاً اطلاعات لازم برای تعادل را از گوش، چشم، مفاصل و گیرنده‌های پوستی دریافت و هماهنگ می‌کنند. اگر یکی از این بخش‌ها دچار مشکل شود، ممکن است با اختلال در تعادل مواجه شویم. برای تشخیص علت این مشکلات و انجام تست‌های مربوط به سرگیجه، بهتر است به یک کلینیک تخصصی گوش و حلق و بینی، در شهر خود مراجعه کنید.
منبع: کلینیک گوش تهران | tehranearclinic
