داستان برند میهن، بزرگترین کارخانه بستنی سازی ایران به نوجوان روستایی از توابع شبستر برمی گرده که برای کار به تهران میاد و تو مغازه های قنادی برای اولین بار طرز تهیه بستننی رو یاد می گیره اما مدام تو فکر کیفیت بالاتر و ثابت بستنی بود تا با ایده ها و راهکارایی که داشت تو کمتر از دو دهه تونست بزرگترین کارخانه بستنی سازی اتوماتیک خاورمیانه رو تاسیس کنه
اکبر جعفری ملایری معروف به اکبر مشتی به واسطه ی یکی از دوستاش به اسم “ممد ریش” وارد دربار مظفرالدین شاه شد و از اونجا با طرز تهیه بستنی که دستورش از کشور فرانسه بود، آشنا شد، سال ۱۳۱۷ تعداد زیادی از خدمه کاخ رو بیرون کردن که اکبر مشتی هم جزو همون افراد بود اکبر مشتی به همراه ممد ریش یک بستنی فروشی تو خیابان ری تهران تاسیس می کنه اما ۲ سال بعد ممد ریش از شراکت مغازه بیرون میاد و اکبر مشتی تنها مغازه رو اداره می کنه. اون که تجربیات زیادی از دستفروشی و خرید چای و شکر داشت، مسیر رو ادامه داد. تو اون زمان بستنی فروشی شغل دوره گردی بود و به عنوان شغل ثابت از اون یاد نمی شد اما اکبر مشتی رویه رو عوض کرد و کاری کرد که همه مردم تهران با مراجعه به مغازه کوچیکش، بتونن طعم بستنی رو بچشن. همچنین تو اون زمان یخچال وجود نداشت پس خود اکبر مشتی تو فصلای سرد به ارتفاعات کوهای اطراف تهران (توچال، درکه و …) میرفت و برف میاورد و تو صندوق های مخصوص عایق کاری شده نگهداری می کرد.
سرو بستنی خوشمزه با ثعلب باعث شد اکثر کساییکه برای زیارت حرم عبد العظیم به ری میومدن حتما بستنی اکبر مشتی رو بخرن و به زودی آوازه طعم بستنی هاش به گوش دربار و رجال سیاسی هم افتاد. یکی از مشتریای خاص بستنیای اکبر مشتی، خانم فخرالدوله، دختر محمدعلی شاه و مادر دکتر امینی بود همچنین تو زمان نخست وزیری دکتر امینی، مقدار زیادی بستنی تو فلاسک به فرانسه برده می شد تا تو جشنی تو سفارت ایران از مردم پذیرایی کنن و اینطوری شد که شهرت بستنی اکبر مشتی به اروپا هم رسید، چون به جای آب تو شیر، خامه می ریخت، خامه یخ زده تو بستنی های سنتی امروزی ابتکار اکبر مشتیه، همچنین بهترین گلاب رو از رئیس کارخانه گلاب سازی ربیع قمصر کاشان تهیه می کرد و ثعلب رو از بهترین عطاری تبریز می خرید و ۳ ماه زمستان رو خودش شخصا به کاشان می رفت تا ثعلب رو آرد کنه و به تهران بیاره و اینجوری بود که تو روزگاری که تهران ۲ میلیون نفر جمعیت داشت، روزی ۲ تن بستنی می فروخت. در آخر سال ۱۳۶۶ اکبر مشتی از کار افتاده شد و چون فرزندیم نداشت، مغازه تعطیل شد تا اینکه خواهرزاده خانمش سال ۱۳۷۵ مجدد مغازه رو تو تجریش راه اندازی کرد. با اینکه اکبر مشتی ۸۰ سال عمر کرد اما شاهد صنعتی شدن بستنی نبود.
تو اون سالها با وجود اینکه یک بستنی فروشی خوب به نام اکبر مشتی بود اما فقط محدود به تهران می شد و باز هم بستنی فروشی یک شغل دوره گردی به حساب میومد. آقای ایوب پایداری متولد سال ۱۳۳۵ روستای کندرود از توابع بخش شهرستان شبستر واقع در آذربایجان شرقی، از همون بچگی علاقه خاصی به بستنی داشت، تو اون زمان به خاطر شرایط ضعیف درآمد کشاورزی و دامپروری، بخیلی از جوونا و نوجوونا روستایی به شهرهای بزرگ مهاجرت می کردن، آقای ایوب پایداری هم یکی از همون افراد بود که تو ۱۵ سالگی بعد از ترک تحصیل راهی تهران شد و تو یه قنادی مشغول به کار شد. تو اون زمان بستنی توسط قنادی ها هم درست می شد اما کیفیت اونا زیاد جالب نبود این شد که آقای پایداری تصمیم به تست راه های متفاوت تهیه بستنی گرفت. کم کم به راه حل های خوبی هم دست پیدا کرد و به صورت دوره گردی مشغول فروش بستنی شد چیزی نگذشت که پس انداز خوبی به دست آورد و تو سال ۱۳۵۴ یه مغازه کوچیک تو اسلامشهر اجاره کرد و شروع به تولید بستنی کرد. تو همین حین مدام کیفیت بستنی ها رو بالاتر می برد و برای توزیع بستنی ها به تمام تقاط تهران از نوجوونای اسلامشهری هم کمک گرفت. به این صورت که شناسنامه اونها رو به عنوان وثیقه می گرفت و یه چرخ دستی و تعدادی بستنی می داد و غروب هم با تحویل چرخ دستی ها شناسنامه ها رو می داد با اینکار افراد زیادی با طعم و مزه خوب بستنی هاش آشنا شدن و آقای پایداری تعداد چرخ دستی ها رو بیشتر کرد.
۴ سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸، با پولایی که پس انداز کرده بود یه کارگاه کوچک خرید و رفته رفته از ماشین نیسان برای ارسال بستنیا استفاده کرد اینجوری هم تعداد بستنی های بیشتری می تونست تولید کنه هم اینکه با وجود یخچال و حمل و نقل با ماشین بستنی ها آسیب کمتری می دیدن و ارسال بستنی ها به شهرستان های نزدیکم فراهم شد. رمز موفقیت داستان برند میهن، مواد اولیه مرغوب همراه سیستم توزیع خاصی بود که زاییده افکار پدر بستنی ایران، آقای ایوب پایداری بود.
اولین بستنی ها با طعم وانیل، شکلات و زعفران به بازار عرضه می شد و خیلی طرفدار داشت اما آقای ایوب پایداری بستنی ساده چوبی و لیوانی میوه ای و شیری هم به اون اضافه کرد.
با شروع جنگ تحمیلی نه تنها کیفیت بستنی ها کمتر نشد بلکه میزان فروش هم پایین نیومد. آقای پایداری تو سال ۱۳۶۶ با سفری که به اروپا داشت متوجه تجهیزات صنعتی بستنی شد و ریسک بزرگی کرد و یک دستگاه تولید بستنی نیمه اتوماتیک خرید. به این صورت تولید بستنی تقریبا مسیر صنعتی شدن رو طی کرد و تو سال ۱۳۷۱ با خرید یه خط تولید بستنی دیگه، بستنی پرایما یا همان مگنوم رو تولید کرد.
یکی از کارایی که صاحبای کسب و کارها بعد از انتخاب نام کسب و کار و ثبت برند خودشون انجام میدن، انتخاب شعار تبلیغاتی و ثبت اونه، شرکت میهن تو همان اوایل کار شعار “ میهن، دوست تو و من ” رو انتخاب و ثبت کرد
هر کسب و کاری به محض بزرگ شدن دچار انواع چالش های بزرگ و کوچیک میشه که با شناسایی و تصمیم گیریای به موقع چالش ها تبدیل به فرصت های رشد بیشتری میشه. داستان برند میهنم یه چالش بزرگ داشت و اون هم استفاده از شیر تازه بود. همونطور که گفتیم آقای پایداری خیلی به کیفیت مواد اولیه بستنی اهمیت می داد اما کشاورزا تو فصل زمستون میلی به فروش شیر نداشتن پس تو سال ۱۳۷۵ تولید شیر استریل رو شروع کرد تا هیچ وقت نگرانی در مورد مهم ترین ماده اولیه بستنی که همون شیر بود رو نداشته باشه. به واسطه همین کار تونست سهم بالایی از بازار رو تو اختیار خودش بگیره و الانم شهر لبنیات میهن رو برای همین منظور تاسیس کردن.
هایلی – فروتلند – طبیعت سبز – خوشبخت - مکنزی – یوگو جیم - سپه سالار – برنارد – آی مک – پاندا – رالی – نقلی – سالور – ماهین – مگنت – مسی – های تک – آیس جامپ – پنیر لند – پریما نایکر – میهن پیچی – استراتوس و هزاران برند دیگه تو این سالها به نام آقای ایوب پایداری ثبت شده تا مالکیت معنوی کسب و کارش همیشه به نامش باشه و قانون ازش حمایت کنه.
شاید برای شما هم سوال باشه که چطور شخصی خیلی جوون تونست از چرخ دستی به کارخانه تولید بستنی برسه اونم بدون سواد یا پشتوانه مالی…. اما جواب این سوال به طرز تفکر آقای پایداری برمی گرده. زمانیکه بستنی تو ایران بود اما کیفیت خوبی نداشت و ایشون همیشه کیفیت بستنی براشون مهم و دغدغه بود و دیگری ریسک های بزرگ و به موقعی بود که ایشون با پس اندازهاشون کردن و مغازه اجاره ای کوچک رو به کارگاه تبدیل کردن یا تجهیزات صنعتی گرون قیمتی رو از اروپا خریدن و هم سیستم قیمت گذاری خوبی که داشتن باعث شد هیچ وقت بستنی به عنوان کالای گرون قیمتی نباشه و تو در دسترس همه باشه. همینطور وام هایی که به واسطه ثبت شرکت و اخذ انواع مجوز و برندهای ثبت شده از بانک ها گرفت باعث شد توانایی مالی خوبی برای خرید تجهیزات صنعتی داشته باشه.
فرمول موفقیت داستان برند میهن: اگه با مصرف کننده صادق باشی و خلاقیت و نوآوری داشته باشی، شرایط سخت مثل بقیه مشکلات تمام خواهند شد.
برادر آقای ایوب پایداری، آقای فرامرز پایداری تنها کسی بود که از ابتدای داستان برند میهن درکنارش بود، اما به علت اختلافای مدیریتی،سال ۱۳۹۰ با تجربه فراوونی که به دست آورده بود اقدام به راه اندازی کارخونه ای با برند دومینو با شعار ” دومینو، طعمی نو” کرد، همونطور که می دونین میشه شعار رو مثل برند، ثبت کرد.
همونطور که می دونین نشان امین الضرب به افراد تاثیر گذاری که تو زمینه تجارت و نوآوری فعالیت خوبی داشتن هر سال تعلق می گیره. این نشان تو ۱۳۴ امین سالگرد تاسیس اتاق بازرگانی یعنی سال ۱۳۹۶ به پاس ۴ دهه فعالیت مستمر تو حوزه صنایع غذایی کشور به آقای ایوب پایداری تقدیم شد.
۱. زمانیکه آقای ایوب پایداری دست به تولید بستنی تو اسلامشهر زدن تنها یدونه کارخانه تولید بستنی تو ایران وجود داشت و بخش زیادی از بستنی مصرفی اون زمان وارداتی و گرون بود.
۲. سال ۹۰ برادران پایداری در اثر اختلافات مدیریتی از هم جدا شدن که اگه این اتفاق نمی افتاد الان ۹۰ درصد سهم بازار برای میهن بود.
۳. حدود ۱۰ هزار نفر کارمند داره.
۴. فضای سرپوشیده معادل ۳۵۰ هزار متر مربع داره.
۵. بیش از ۶۰ نوع محصول تولید می کنه.
۶. روزانه ۱۱۰۰ تن شیر مصرف می کنه.
۷. یکی از ۱۰ برند برتر صنعت (طبق مقاله مجله فوربز) هست.
۸. علاوه بر بستنی، آبمیوه، پنیر، ماست، کره و دوغ هم تولید می کنه.
۹. محصولات میهن به کشورهای عراق، روسیه، افعانستان، مالزی ، آمریکا و آذربایجان صادر میشه.
۱۰. تا کنون ۶ بار جایگاه نخست برند محبوب مصرف کنندگان رو تساحب کرده.
۱۱. هم اکنون ۶۵% سهم بازار بستنی و ۵۰% سهم بازار شیر استرلیزه تو اختیار برند میهنه.
