اداره ملی هوانوردی و فضایی یا به اختصار ناسا، آژانس فضایی غیرنظامی دولت ایالات متحده است. این آژانس ۱۸۰۰۰ کارمند و هزاران پیمانکار دارد و بودجه سالانه آن ۲۳ میلیارد دلار است. هدف این سازمان کاوش فضا، نوآوری به نفع بشریت و الهام‌بخشی از طریق کشف است. اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری درباره ناسا کسب کنید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
ناسا از طریق قانون ملی هوانوردی و فضایی در یکم اکتبر سال ۱۹۵۸ تشکیل شد تا فعالیت‌هایی را در فضا دنبال کند که اهداف صلح‌آمیز به نفع همه بشریت داشته باشند.
بخش زیادی از پروژه‌های تحقیقاتی، کارمندان و برنامه‌های این سازمان بازماندگان کمیته ملی مشاوره هوانوردی بودند که در سال ۱۹۱۵ در میانه جنگ جهانی اول تشکیل شده بود. پس از شکل‌گیری این سازمان، تجهیزات دیگری به آن اضافه شد که از بین آن‌ها می‌توان به آزمایشگاه پیش‌رانش جت (JPL) و مرکز پرواز فضایی مارشال اشاره کرد.
انگیزه تشکیل ناسا پیچیده بود ولی به‌طور خلاصه، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در بحبوحه جنگ سرد بودند و تلاش می‌کردند در عرصه فناوری موشکی و توسعه فضاپیما از یکدیگر پیشی بگیرند. با‌این‌حال ناسا استدلال می‌کند که به دلیل پیشرفت‌های فناوری در کشورهای دیگر شکل گرفته است و عقب ماندن در زمینه کاوش فضا، آمریکا را از لحاظ فنی، اقتصادی و شاید حتی نظامی در موضع ضعف قرار می‌دهد.
ناسا برنامه‌های متعددی در زمینه اکتشافات هوا و فضا دارد ولی در این مقاله روی برنامه‌های اصلی اکتشاف فضایی آن، انسانی و روباتیک، تمرکز خواهیم کرد.
این اولین برنامه پرواز فضایی ناسا بود که یک فضانورد را به فضا فرستاد. در این پروژه، اولین فضانورد ناسا، آلن شپرد، در ۲۵ می ۱۹۶۱، تقریبا 6 هفته پس از یوری گاگارین اتحاد جماهیر شوروی، به فضا فرستاده شد.
این پروژه مجموعه‌ای از ماموریت‌های دو نفره برای آزمایش فناوری و عملیات فرود روی ماه بود که از سال ۱۹۶۱ اولویت کلیدی ناسا بود. این پروژه دستاوردهای زیادی از جمله پیاده‌روی و توقف در فضا داشت.
در این پروژه، آپولو ۱۱ در تاریخ ۱۲ جولای ۱۹۶۹ به فضا رفت و ۱۲ مرد را به ماه رساند. با‌این‌حال، سه فضانورد در آتش‌سوزی سکوی پرتاب آپولو ۱ در ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷ جان خود را از دست دادند که جرقه شروع تحقیقات طولانی و باز طراحی فضاپیماها شد.
اسکای‌لب اولین ایستگاه فضایی آمریکا بود که در حین پرتاب آسیب جدی به تاسیسات آن وارد شد. ناسا با مجموعه‌ای پیچیده از پیاده‌روی‌های فضایی این آسیب را تعمیر کرد. اسکای‌لب میزبان سه خدمه بود و به‌طور غیرمنتظره‌ای در سال ۱۹۸۱ در مناطق روستایی استرالیا سقوط کرد.
این شاتل با ۱۳۵ خدمه پرواز کرد و به دلیل حضور زنان و رنگین پوستان و فضانوردان بین‌المللی پس از چند دهه محدودیت، شهرت زیادی کسب کرد. دو خدمه این شاتل متشکل از هفت فضانورد جان خود را از دست دادند. خدمه اول این شاتل همچنین در توسعه ایستگاه فضایی بین‌المللی، از جمله پرواز به ایستگاه فضایی میر اتحاد جماهیر شوروی نقش کلیدی داشت.
ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال ۱۹۹۸ آغاز شد. هدف ایستگاه فضایی بین‌المللی فعالیت به عنوان یک بستر آزمایشی برای کسب علم و بررسی سلامت انسان در ماموریت‌های طولانی مدت است. صدها نفر در این ایستگاه خدمت کرده‌اند. مدت اقامت معمولی در آن شش ماه است ولی تعداد انگشت شماری از فضانوردان ناسا یک سال را در این ایستگاه سپری کرده‌اند.
هدف ناسا از پروژه آرتمیس بازگرداندن انسان به ماه با همکاری شرکای بین المللی است. در سال ۲۰۲۱، آرتمیس ۱ بدون سرنشین با موفقیت دور ماه پرواز کرد. انتظار می‌رود که آرتمیس ۲ همراه با خدمه در سال ۲۰۲۴ این عملیات را تکرار کند. آرتمیس ۳ با ماموریت فرود زودتر از سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ به فضا نخواهد رفت.
کاوشگرهای متعدد ناسا زمین و منظومه شمسی را کاوش کرده‌اند. بعضی از ماموریت‌های قابل‌توجه این سازمان عبارتند از:
این مجموعه فضاپیماهای اولیه منظومه شمسی را زمانی کاوش کردند که مهندسی پروازهای فضایی در مراحل ابتدایی خود بود. با وجود شکست‌های متعدد به دلیل بی‌تجربگی، این پروژه با موفقیت کاوشگرهایی را به ماه، زهره، مشتری و زحل فرستاد.
پروژه مارینر که بین سال های ۱۹۶۲ و ۱۹۷۳ انجام شد، کاوشگرهایی را به عطارد، زهره و مریخ فرستاد. مارینر ۹ اولین مدارگرد مریخ است که آتشفشان‌ها و دره‌های وسیع این سیاره را در دورانی کشف کرد که دانشمندان تصور می‌کردند سطح آن مانند ماه آرام زمین است.
برای اطلاع از مقاله هر چیزی که باید درباره سیاره‌های منظومه شمسی بدانید روی لینک کلیک کنید.
وایکینگ ۱ و وایکینگ ۲ در سال ۱۹۷۶ برای اولین بار روی مریخ فرود آمدند. این کاوشگرها سال‌ها روی سطح این مریخ کار کردند و داده‌های ارزشمندی را درباره محیط این سیاره جمع‌آوری کردند.
این فضاپیماها در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شدند تا از فرصت هم‌ترازی نادر بین سیاره‌ها استفاده کنند. وویجر ۲ در سال ۱۹۸۶ از کنار اورانوس و در سال ۱۹۸۹ از کنار نپتون عبور کرد. هر دو فضاپیما مشتری و زحل را نیز کاوش کردند و سپس به فضای بین ستاره‌ای رفتند و هنوز در حال ارسال اطلاعات علمی هستند.
چند مدارگرد ناسا شواهدی از وجود آب در سطح سیاره سرخ پیدا کردند که انگیزه اصلی پروژه مریخ نورد شد. اولین مریخ نورد ناسا سوجورنر بود، یک ماشین کوچک که در سال ۱۹۹۶ با کاوشگر Pathfinder به این سیاره رفت. ناسا کار خود را با مریخ‌نوردهای اکتشافی اسپریت و آپورچونیتی ادامه داد. این دو کاوشگر در سال ۲۰۰۴ به سطح مریخ رسیدند و سال‌ها آن را کاوش کردند.
ناسا چند دهه است که سیاره زمین را رصد می‌کند تا درباره مسائلی مانند تغییرات آب و هوا، آتش‌سوزی و پیش‌بینی آب و هوای شدید اطلاعات بیشتری فراهم کند.
برای اطلاع از مقاله خورشیدگرفتگی چیست؟ روی لینک کلیک کنید.
سخن پایانی
امروزه ناسا یکی از شناخته‌شده‌ترین سازمان‌ها در جهان است که دستاوردهای بی‌شماری به ارمغان آورده است. این سازمان مدام در حال تحقیق و کاوش است تا اطلاعات بیشتری درباره زمین و سیاره‌های دیگر کسب کند. ناسا را می‌توان نمادی از پیشرفت علم بشر در نظر گرفت که نتایج کاوش‌های آن برای همه جذاب است.
این سازمان با در اختیار داشتن تلسکوپ های پیشرفته همچنان به تحقیق در مورد دنیاهای دیگر و کهکشان های دیگر ادامه می دهد. افراد جامعه نیز می توانند با خرید تلسکوپ آسمان را رویت کنند و از تماشای شگفتی های آن لذت ببرند. خرید تلسکوپ برای کسانی که علاقمند به فضا و نجوم هستند یک اتفاق جذاب محسوب می شود. این اشخاص می توانند با مراجعه به سایت آسمان شب خریدی مطمئن و ایمن را تجربه کنند.
برای دانلود مقاله ناسا چیست و چه می کند؟ روی لینک کلیک کنید.
منبع: سایت موسسه طبیعت آسمان شب و ناسا چیست و چه می کند؟
