فکر کردن فرایندی غریزی است یعنی بصورت غیر ارادی اتفاق می‌افتد. ولی اینکه تصمیم بگیریم که فکر کنیم یا ناخداگاه فکر کنیم در نتیجه تاثیر مستقیم دارد. ولی قبل از جواب به سؤال اصلی، یک سؤال مطرح میکنم: چقد به فرایند فکر کردن در زندگی خود مطلع هستید ؟
ولی دلیل اینکه این سوال رو اول مطرح کردم این بود که تا وقتی که چیزی وجود نداشته باشد یا اطلاعی از آن نداشته باشیم چطور می تونیم در مورد آن صحبت کنیم ؟ الان یک ایده در مورد اهمیت فلسفه مسائل مختلف بیان شد. چرا به این مورد تاکید کردم؟ چون خیلی از افراد تا اسم از فلسفه میاد فرار می کنند.ولی چیزی که نمیدونن اینه که هرچی بیشتر از فلسفه فرار کنی در واقع از جواب سوال خود بیشتر فاصله می گیرند.
خب از بحث اصلیمون دور نشیم، گیریم به این که در هر لحظه داریم فکر میکنیم رسیدیم خب که چی ؟ چرا اصلا فکر می کنیم؟ یا اینکه چرا اصلا باید فکر کنیم ؟ چرا فکر وجود دارد ؟ یا اگه فکر نکنیم چه اتفاقی می افتد؟ سوالات جالبیه نه ؟ بیا یخورده در موردش حرف بزنیم ...
آسان از این نظر که اگه یخورده به خودمون و اطرافیانمان نگاه کنیم، متوجه می شیم که بدون فکر کردن عملا هیچ کاری امکان نداره انجام بشه، حتی اگه فکر می کنیم که در زمان خاصی به چیزی فکر نمی کنیم. ولی بعد پیچیده آن اینه که چطور این مکانیزم فکر کردن اتفاق میوفته و رابطه فکر کردن و اینکه بهش برسیم به خوبی مشخص بشه.
با این چند قضیه می تونیم به جواب برسیم، وقتی که وجود هدف رو توی زندگیمون حس کنیم، قطعا برای رسیدن به هر هدفی به مسیر راه و چگونه بهش برسیم نیاز داریم! خب چطور میتونیم به این نقشه راه برسیم ؟ چطور باید به نتیجه برسیم ؟ و تنها جواب این سوالات "تفکر" هست؟
براتون بخوام یه مثال بیارم: وقتی ما به دنیا میایم هیچی بلد نیستیم و هیچ آگاهی نداریم، ولی به مرور زمان با اهدافی مشخص میکنیم باعث میشیم فکر کنیم و راه چاره بیاندیشیم و بتونیم به هدفمون دست پیدا کنیم. پس نتیجه میگیریم که :
تنها ابزار ما برای رسیدن به هدف هامون "فکر کردن" است
حالا یه سوال دیگه واقعا برای اینکه تصمیم درست بگیریم دلیلش فکر کردنه ؟ یا اینکه چطور فکر کردنه ؟
منظورم اینه که ما هممون توی تموم ادوار زندگیمون یه سری تصمیم ها و انتخاب هایی داشتیم: اینکه کجا کار کنم؟ چه فیلمی ببینم؟ چی یادبگیرم؟ چه بازی رو انجام بدم؟ کدوم دانشگاه برم و میلیون ها تصمیم دیگه
دقت کردن که وقتی به گذشته نگاه میکنیم میبینیم که چقد تصمیم های اشتباه گرفتیم و یا حداقل میتونیم تصمیم بهتری بگیریم ؟ این بخاطر داشتن آگهی الان هست وگرنه اگه به همون زمان برگردید با همون آگاهی به احتمال زیاد دوباره همون تصمیم رو میگیریم!!!
چون هدف وجود داره، و اگه فکر کردنی در کار نبود قطع به یقیین هدف هم دیگه معنی نداشت
چون اگه ما دنبال این هستیم که به هدفمون برسیم پس چاره ای جز فکر کردن نداریم وگرنه غیر از این باشه دیگه به هدفمون نمیرسیم و درضمن یه نکته هم بگم افرادی که که میگن خب اشکالی نداره که به هدف نرسیدیم پس نتیجه میگیریم که دیگه اون اسمش هدف نیست.
جوابش خیلی مشخصه، دیگه به اهداف خود نمیرسیم و خیلی از آدما تو این نقطه کم میارن و از راه اصلی خارج میشن که دوباره چندین سال اینده به گذشته نگاه میکنن و میگن میشد تصمیم بهتری گرفت :)
حتما یه پست هم در مورد اینکه چطور باید صحیح فکر کنیمم منتشر میکنم
