مدت‌هاست که از فناوری به عنوان راه‌حل بسیاری از مشکلات پزشکی مدرن یاد می‌شود، این درحالی است که سر انجام به نظر می‌آید در دهه آینده این مهم از طریق ارتباط(شبکه) به پتانسیل اصلی خود برسد.
طی دو دهه گذشته پدیدار شدن سوابق(پرونده) پزشکی الکترونیکی(Medical Record)، پزشکی از راه دور(Telemedicine) و داده‌های حجیم(Big Data) نوید انقلابی در مراقبت‌های بهداشتی را هم برای بیمار هم برای ارائه‌دهندگان خدمات سلامت داده است، تا آن را کارامدتر، موثرتر و مقرون به صرفه‌تر کند. با این وجود تا کنون بازدهی کافی وجود نداشته است زیرا فناوری همان‌قدر که می‌تواند برای مسائل راه‌حل ارائه دهد می‌تواند سردرگمی بیشتر در سیستم ایجاد کند.
امروزه شکی وجود ندارد که ارتباط صحیح از طریق بهبود بهره‌وری و نتایج که به نوبه خود موجب صرفه‌جویی در هزینه برای سرمایه‌گذاری در صنایع دیگر تجاری می‌شود، می‌تواند کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری زیادی را به صنعت بهداشت و درمان ارائه دهد. موسسه مشاوره جهانی مکنزی(MGI) و مرکز ارتباطات پیشرفته مکنزی(MCAC) تخمین می‌زنند که تا با این پشرفت‌های فناوری تا سال ۲۰۳۰ حدود ۲۵۰ میلیارد دلار به ۴۲۰ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی جهانی(GDP) افزده می‌شود که ۸۰ درصد آن را می‌توان با اتصال پیشرفته موجود تحقق بخشید.
سه مورد استفاده به طور خاص شامل نظارت بر بیمار از راه دور، پشتیبان تصمیم‌گیری با هوش مصنوعی و مراکز فرماندهی یکپارچه ارزش بالقوه بسیار عظیم اتصال پیشرفته در مراقبت‌های بهداشتی را برجسته می‌کند.
حسگرهای پوشیدنی کاملا پیشرفته و مقرون به صرفه می‌تواند اطلاعات مربوط به ضربان قلب، سطح گلوکز و سطح اکسیژن خون را به مراکز مراقبت درمان در هر کجا به صورت درلحظه ارائه دهد. این رویکرد مراقبت و نظارت بر بیماران می‌تواند، مدت زمان و تعداد اقامت‌های شبانه بیمارستان‌ها و مراکز درمانی را کاهش داده و از بسیاری از موارد بستری مجدد جلوگیری کند. این حسگرها همچنین به بیماران کمک می‌کنند که بیماری‌های مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا را بدون مداخله حضوری مداوم پزشک تحت کنترل داشته باشند. ما تخمین می‌زنیم که چنین سیستم‌هایی که در شبکه‌های ارتباطی پیشرفته تلفن‌های همراه(g5) کار می‌کنند، می‌توانند ۷۰ تا ۱۲۰ میلیارد دلار به ارزش جهانی سالانه کسب‌وکار ها اضافه کنند. لازم به ذکر نیست که کاهش میزان مرگ و میر بیماران موجب افزایش رضایت آن‌ها در نتیجه استفاده از این سرویس‌ها خواهد شد.
اتصال پیشرفته اجازه می‌دهد، تا با استفاده از هوش مصنوعی از مجموعه داده‌های بزرگ شامل تاریخچه بیمار، اطلاعات حاصل از نظارت بیمار و پروتکل‌های دیگر مبتنی بر شواهد اطلاعاتی را جمع‌آوری کرده و به روز رسانی کند. این اطلاعات به متخصصان درمانی و بهداشتی امکان تصمیم‌گیری بهتر و ارائه سریع‌تر درمان حتی از مکان‌های دورتر و به صورت غیر حضوری را می‌دهد. به عنوان مثال در بیرمنگام انگلستان پزشکان با استفاده از هدست و جوی‌استیک واقعیت مجازی مدلی را آزمایش کرده اند که به امدادگران کمک می‌کند تا با یک دستکش هپتیک اسکن اولتراسوند داده‌های بیمار را بلافاصله برای تشخیص سریع‌تر به پزشکان منتقل کنند. این سیستم‌های پشتیبانی که توسط شبکه‌های با پهنای باند زیاد و تاخیر کم، پیشرفت در محاسبات، ذخیره‌سازی و سنسورها فعال می‌شوند، می‌توانند بازدهی بین ۴۰ تا ۷۰ میلیارد دلاری را داشته باشند که خود شامل کاهش خطاهای پزشکی می‌باشد.
جمع‌آوری اطلاعات ارائه شده توسط شناسایی فرکانس رادیوی(RFID) و برچسب‌های حسگر نصب شده در سر تا سر بیمارستان، بارکد دستبند‌های بیمار و سایر دستگاه‌های متصل می‌تواند مراقبت‌های بیمار را کاملا متحول کند. داشبورد مرکزی دارای قابلیت اتصال با استفاده از این داده‌ها می‌تواند جریان‌های بیمار را بهتر کنترل کند و در ادامه تخت‌های بستری را زودتر خالی کرده و برنامه‌ریزی‌های کارکنان را بهینه‌تر کند. به طور مشابه اتصال پیشرفته می‌تواند چندین سیستم مراقبت های بهداشتی مانند حسگرها و برچسب‌ها را در یک سیستم ادغام کند. مراکز فرماندهی یکپارچه می‌تواند کارایی‌هایی را ایجاد کند که سالانه ۴۰ تا ۷۰ میلیارد دلار بهینه‌سازی انجام دهد.
این سه مورد استفاده فقط برجسته‌ترین نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد چگونه اتصال پیشرفته مزایای چشم‌گیری برای مراقبت‌های بهداشتی افراد، همچنین سیستم‌های بهداشتی و کل اقتصاد در دهه آتی اضافه می‌کند. نظارت بر بیمار از راه دور و امکان استفاده از اتصال و پزشکی از راه دور به افراد کمک می‌کند تا شرایط سلامتی طولانی مدت را بهتر کنترل کرده و به مراقبت‌های پیشگیرانه دسترسی پیدا کنند. فناوری‌های پیشرفته با ارائه تشخیص‌های دقیق‌تر یا درمان‌های بلادرنگ نتایج بیمار را بهبود می‌بخشند. در نتیجه سیستم‌های بهداشتی درمانی قادر به استقرار کارکنان، هماهنگی مراقبت از بیماران و بهره‌برداری موثرتر از منابع محدود خواهند بود. به عنوان مثال بزرگ‌ترین سازمان مراقبت‌های بهداشتی یکی از کشورهای حوزه خلیج‌فارس در حال استفاده از کابینت‌های هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا برای مدیریت موجودی خود از وسایل و تجهیزات پزشکی است. تمام بهبودهای حاصل از آن در سلامت جمعیت باید در نهایت باعث افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی شود. به طور بالقوه سالانه می‌تواند ۲.۱ تریلیون دلار به تولید ناخالص داخلی جهانی اضافه شود.
این دست‌آوردها احتیاج به اتصال پیشرفته و دستگاه‌های هوشمند بیشتری نیاز دارد. دولت‌ها باید بودجه را برای نوآوری‌های مراقبت های بهداشتی در الویت قرار دهند و بیمه‌ها باید راه‌های بازپرداخت روشن برای پیشنهادات دیجیتال پیاده کنند. سیستم‌های بهداشتی باید طیف گسترده‌ای از نقش‌های جدید را به خدمت بگیرند، شغل‌های مانند معمار سیستم، داشنمند‌های تحلیل داده و طراحان تجربه کاربر. استانداردهای رایج داده‌ها و دستورالعمل‌های نظارتی باید تعیین شود، همان‌طور که روش‌های روشن و اثبات شده برای محافظت از داده‌های بیمار اهمیت بسیاری دارد. همچنین ضروری است سرمایه‌گذاری در کشورها به سمت خدمات مراقبت‌های بهداشتی مبتنی بر فناوری و آزمایش هدایت شود.
در آخر بسیار مهم و ضروری است که همه ذینفعان از ارائه دهندگان و سیستم‌ها گرفته تا پرداخت‌کنندگان، کارفرمایان و ارائه‌دهندگان فناوری اتصال همکاری کردن را یاد بگیرند، زیرا مهم‌ترین عامل حل مسئله‌های بین سیستم‌ها و یافتن راه‌حل همکاری بین بخش‌هاست. فقط با حرکت فراتر از مرزهای خود و همکاری با یک‌دیگر در جهت منافع کل سیستم، همه اعضا می‌توانند از مزایای اتصال مراقبت‌های بهداشتی بهره‌مند شوند و این درحالی است که مهم‌ترین پاداش را به خود بیماران می‌رسد.
منبع: شرکت مشاوره مکنزی
