از ۸ سالگی، یا شاید حتی زودتر یادم میاد که بابا می‌گفت: «وقتی از خواب پامیشی رخت‌خوابت رو مرتب کن، قبل از دستشویی رفتن، یا خوردن آب.» (برای سال‌های اخیر میشه اینم اضافه کرد — حتی قبل از اینکه به صفحه گوشی نگاه کنی)
بعدتر هم توی دوران نوجوانی و حتی دانشگاه با اینکه خیلی به نظرم اتفاق مهمی نبود، چون بابا توی اون دوران بهم اصرار کرده بود و آویزه گوشم شده بود، سعی می‌کردم رختخوابم رو مرتب کنم. (البته نه همیشه!)
توی دوران دانشگاه وقتی درباره سبک زندگی آدم‌هایی مثل تیم کوک، بیل گیتس، جف بزوس، یا … توی مجلات آمریکایی خوندم، فهمیدم یکی از مهم‌ترین عادت‌های آدم‌های موفق سحرخیز بودنشون (و طبعا زود خوابیدنشون) هستش، تصمیم گرفتم این زود بیدار شدن رو تمرین کنم. برای تمرین هم سخت‌ترین گزینه یعنی تیم کوک رو انتخاب کردم، که ساعت ۲۱ می‌خوابید و ۳ صبح بیدار می‌شد و روزش رو شروع می‌کرد.
وقتی می‌خوای سبک زندگی خودت رو تغییر بدی، با چالش‌های جذابی هم روبرو می‌شی. مثلاً می‌فهمی که مهم‌ترین چیزهایی که سبک زندگی ما رو می‌سازن، عادت‌ها هستن. یا می‌فهمی که کوچک‌ترین رفتارهایی که توی طول روز انجام می‌دی (مثل خوردن یه لیوان آب قبل از خواب) چه تأثیرات مهمی می‌تونن روی خواب داشته باشن، و این خواب چقدر می‌تونه روی کل روزت اثر بذاره.
همین موضوع باعث شد که دنبال مقالات و ویدیوهای زیادی درباره خواب توی گوگل و یوتیوب بگردم. موضوعی که هنوز هم برام خیلی جذابه و همیشه دنبال مطالب جدیدی درباره اون هستم.
توی اون دوران، برای اینکه بعد از ساعت ۳ دوباره به خواب نرم، بعد از بیدار شدن رختخوابم رو مرتب می‌کردم. اگر تخت داشتم، ملحفه‌ها رو مرتب می‌کردم و اگر نه، تشک و پتو رو می‌ذاشتم سر جاشون.
این عادتی که به واسطه گوشزدهای بابا یواش یواش توم شکل گرفته بود توی سن ۲۶ سالگی وقتی آموزشی ۰۵ کرمان رو تجربه کردم خیلی به دردم خورد. بچه‌هایی که سربازی رفتن می‌دونن چقدر مرتب کردن تخت به عنوان اولین اقدام روز توی فضای نظامی مهمه. کاری که برای خیلی از هم‌قطارهام سخت و رو مخ بود، برای من به دلیل اون عادتی که بهش داشتم مثل آب خوردن بود.
بعد از تموم شدن آموزشی و برگشتن به خونه، کنجکاو شدم که درباره این موضوع بیشتر بخونم. شاید هم به واسطه پیشنهادات یوتیوب بود که شروع کردم به بررسی عمیق‌تر موضوع مرتب کردن تخت.
توی این بررسی‌ها به یه کتاب از یه دریاسالار آمریکایی رسیدم که عنوانش «Make Your Bed» بود و توضیح می‌داد همین یک کار ساده چقدر می‌تونه توی سبک زندگی و نتیجه زندگی آدم‌ها تاثیر مثبت داشته باشه.
برای من مرتب کردن تخت یه کاری بود که به واسطه‌اش از خوابیدن مجدد دور می‌شدم، خودمون می‌دونیم تنبل‌تر از این هستیم که بخوایم یه تخت مرتب رو دوباره برای خواب بهم بزنیم (مگه اینکه واقعاً خوابمون بیاد که در اون صورت به نظرم اون خواب برامون خیلی لازمه!)
ولی این ژنرال آمریکایی جناب ویلیام اچ. مک ریون خیلی دقیق و قشنگ اثری که توی زندگی آدم می‌تونه داشته باشه رو شرح میده. البته من اول ویدیوی سخنرانیش توی دانشگاه تگزاس رو دیدم و بعد کتاب رو خوندم.
توی کتاب توضیح میده که مرتب کردن تخت اولین کاریه که توی شروع روز به خوبی کاملش می‌کنی و همین باعث میشه یه حس خوشایندی رو اول صبح تجربه کنی. این دستاورد جرقه‌ای میشه برای موتور اراده‌ت که حرکتش رو شروع کنی و تا آخر روز کلی کارهای مختلف رو به نتیجه برسونی.
انجام این کار کوچیک باعث میشه هر روز به خاطر بیاری که چقدر کارهای کوچیک توی زندگی مهم هستند و بدونی که اگر نمی‌تونی کارهای کوچک رو درست انجام بدی، هرگز نمی تونی کارهای بزرگ رو درست انجام بدی.
بنابراین برای اینکه دوباره بعد از بیدار شدن سراغ خواب نری و برای اینکه موتور انگیزه و اراده‌ت رو راه‌بندازی قبل از اینکه هر کار دیگه‌ای کنی بعد از بیدار شدن «تخت خوابت رو مرتب کن»!
من و چندنفر از دوستام می‌خوایم به دیگران کمک کنیم که خوب بخوابن، زود بیدار بشن، و صبح‌های پرنشاط و خفنی داشته باشن. تازه شروع کردیم، هنوز کار خاصی انجام ندادیم و می‌خوایم مطمئن شیم که واقعا داریم چیز به درد بخوری می‌سازیم.
من الآن ۷ یا ۸ سالی میشه که صبح زود بیدار شدن بخشی از سبک زندگیم شده، و امروز دیگه نمی‌تونم خیلی خوب بفهمم آدمی که با مشکل بدخوابی یا دیربیدار شدن دست‌وپنحه نرم می‌کنه چه دردسرهایی داره.
اونایی که این موضوع رو دارید زندگی و تجربه می‌کنید، واقعا می‌تونید به ما کمک کنید تا از این سردرگمی در بیاییم. اگر پایه‌اید طی این چند روز باهم یه تماس تلفنی ۵ دقیقه‌ای داشته باشیم و کمی گپ بزنیم به من توی تلگرام پیام بدید.
