بعد مدت ها دست به قلم شدم .
قلم ؟ حتی قلم هایم هم حالا دیجیتالی شده اند
دوران کودکی را به یاد می آورم
بین " بچه های محله " ، "بازی" میکردم. بچه های محله که همگی از من سال ها بزرگ تر بودند و من نقش "نخودی" را بینشان داشتم . حتی بین دوستان همسن و سال خودم هم جایی نداشتم . آن ها تفکرات دیگری داشتند ; دنبال اهداف دیگری بودند . لذت را در کارهای متفاوتی میدیدند .. هیچوقت بینشان جایی نداشتم ...
شاید دلیل روی آوردنم به دنیای دیجیتالی هم همین بود . نداشتن دوستان مناسب
دوستان و آشنایانم تفکرات و انگیزه های مشابهم نداشتند. نمیتوانستم هم به راحتی عوضشان کنم . برای کودک 10ساله تغییر محیط راحت نیست. نمیتوانستم به سادگی مدرسه را عوض کنم . نمیتوانستم به سادگی محل زندگی خود را عوض کنم . نمیتوانستم به سادگی خویشاوندانم را عوض کنم . هنوز هم نمیتوانم . هنوز هم نمیتوانم.
اما در این میان
دنیای دیجیتالی متفاوت بود
دنیای دیجیتال برای حس کنجکاوی و ماجراجویی من ساخته شده بود . برای سرگرمی محدودیتی نداشت .
میتوانستم هرچه که میخواهم شوم . یک روز سامورایی در جستجوی انتقام. روز دیگر کلانتر شهر به دنبال متخلفان ، یک مسافر زمان در دنیایی بیگانه و یا حتی یک روباه بر روی ماشین مسابقه !
میتوانستم انسان های بیشتری را بشناسم بدون آنکه استرس رویارویی با آن هارا داشته باشم . انسان هایی با علایق مشابه من ! انسان هایی از جنس خودم . شاید من به همینجا تعلق دارم ...
همیشه به دنبال گوش شنوا و دهان گویا بودم . انجمن های بازی های آنلاین اولین آشیانه یافتن دوست من بود . یکی از بهترین دوستانم حاصل همان انجمن هاست . اما همانطور که انتظار میرود بیشتر دوستانم از آن دوران را از دست داده ام . " از دل برود هر آنکه از دیده برفت " شاید کاملا درست نباشد . ولی قطعا ندیدن و ارتباط نداشتن با افراد ، هرچند صمیمی ، باعث میشود کم کم فراموش شوند. ولی دنیای دیجیتال نمیگذارد غم از دست دادن دوستانت را بخوری . احساساتت را کنار بگذار و غرق در این جهان بی انتها شو !
شاید اگر در محیطی با کودکان همسن خودم رشد میکردم الان زندگی متفاوتی داشتم .
نه !
حتما زندگی متفاوتی داشتم .نظریه ای در این زمینه وجود دارد که این موضوع را خوب بررسی میکند .
نظریه "اثر پروانه ای" اینگونه میگوید : کوچکترین تغییری در اتفاقات ، باعث به وجود آمدن زنجیره ای از اتفاقات جدید میشوید . ممکن است با بال زدن یک پروانه در شرق ، طوفانی در غرب ایجاد شود یا با لیز خوردن یک مرد در آفریقا ، شهری در چین نابود شود . هر اتفاق کوچک یک خط زمانی جدید به وجود می آورد که در یک اتفاق جزئی با بقیه تفاوت دارد. قطعا با هر اتفاق کوچکی "من" در بعد زمانی متفاوتی بودم . همین حالا خط های زمانی بسیاری رو به روی ماست . مانند شاخه و برگ های درخت گسترده شده اند و هرکدام سرانجام متفاوت دارند . انتخاب های ماست که مارا به نتایج مختلف میرسانند .
آیا اتفاق "کوچ" من از دنیای واقعی به دنیای دیجیتال اتفاق خوبی بود ؟ خوب برای چه کسی ؟ برای من ؟ هنوز بعد از 22 سال زندگی پاسخ این سوال را نیافته ام . شاید یک روز
اگر فرصت زندگی داشته باشم ...
