12 تیر 1403 - قسمت اول
این اولین جستار بعد از مدت هاست!
از آخرین بار که ذهنم را روی کیبورد لب تاب خالی کردم، اتفاقات زیادی افتاد. زندگی پر چالش من، مجالی برای خیال آسوده نداد و ما از خانی به خان بعدی پرتاب شدیم.
یاد گرفتیم صبور باشیم! به هرحال زندگی در حال گذر است و اگر در پیچ و تاب سختی ها معنای زندگیمان را فراموش کنیم، فراموش کنیم که لذت بردن بخش مهمی از زیستمان است، خیلی زود پشیمانی یقه مان را می گیرد.
مقصد را که انتخاب می کنی دیگر در انتخاب مسیر حق انتخاب های زیادی نداری، اما اگر خلاق باشی، زیستن را در این مسیر های اجباری یاد میگیری.
تعادل مهم ترین نکته در این مسیر است ، نه خودت را در عیش غرق کن ، نه از ترس باخت در کار!
ماه ها شاید هم سال ها پیش عمیقا آرزو کردم زنی باشم که در تلاطم زندگی لبخند میزند و جوری آروم می نشیند که دیگران حس می کنند ذره ای نگرانی در وجودش نیست. زنی قوی که بتواند مشکلات را در آرامش روحش حل کند و این آرزو بسیار سخت بود!
پس از آن چرخه ی حیات همه ی تلاشش را برای تحقق این رویا به کاربست. چرخ دنده هایش با سرعت بیشتر چرخیدند و زندگی به کام من سخت تر از پیش شد…حالا هر روز چالش های متفاوت فریاد می کشیدند!!! بیشتر صبور باش … بیشتر مقاوم باش…
و تو مجبور بودی آرام بودن را یاد بگیری.
اما نباید اشتباه پنداری! چرخ دنده ها پلید نیستند، در مقابل مرگ زیستن و در مقابل زخم مرهم را برایت می آورند.حالا که فشار چرخ دنده ها روح ما را به چالش می کشند، مرهم عشق آن درد را قابل تحمل می کند.
عشق مقوله ی پیچیده ایست که قرن ها در درک آن تلاش کردند اما زیبایی اش در آن است که هرکس آن را منحصر به فرد درک می کند.برای من عشق مثل مشک آب مسیرم شد. بدون آن مدت ها قبل این مسیر را بدون رسیدن به مقصد بازمیگشتم…
اما این توصیف بسیار ناچیز و محدود از عشق توان بیان اهمیت عشق را ندارد. تشبیه و مثال فقط به من کمک میکند کمی از منظورم را برسانم.تلاشم را برای درک بیشتر شما میکنم:
برای من عشق در مردی خلاصه شد که حضورش باعث شد بخواهم قسمت های خالی روحم را پر کنم. کامل شدن پازل های گم شده ی وجود ما نیازمند موقعیت های مناسب هستند
اگر میخواهید مستقل شوید... اگر میخواهید مسئولیت پذیر بودن را یاد بگیرید...یا شاید جنگیدن یا صبوری را یاد بگیرید... عشق به شما کمک میکند.
اما برای موفقیت نیازمند انسانی حقیقی هستید!
مگر انسان مجازی وجود دارد؟ بله! آدم هایی که حقیقتشان را در اختیار ما می گذارند و شما تنها نسخه ای مجازی یا دمو از آن ها را میشناسید، حس می کنید و دارید.
پس نگاه دقیق تری به اطرافتان بیاندازید…:)
