مسلمان به درگاهِ مسلمانی آمد
با زخمی از تازیانه‌ی طالبان،
اما تو،
با مرزهایی آهنین،
با نگاه‌هایی سردتر از بیابان.
طالبان،
از آن سوی مرز با گلوله می‌کُشد،
و تو
در این‌سوی مرز،
با تحقیر و بی‌اعتنایی.
نامت "ایران"،
رفتارت "دشمن".
اینجا آغوشی نیست،
فقط دیوارهایی بلند،
که بر پیشانی‌اش نوشته‌اند:
"ورود مسلمانانِ بی‌وطن، ممنوع."
اینجا،
همه‌ی خنجرها
از پشت،
و همه‌ی زخم‌ها
از یک دست.
افغان،
در این خاک غریب‌تر از هر بیگانه
و مظلوم‌تر از هر دشمن.
به کدامین گناه؟
که تنها جرمش،"مسلمان بودن" است
"بی وطن بودن"است
"زنده بودن" است.
یا "افغانستانی بودن" است ....؟!
عزیزحسینی
