کلیه ها و مثانه بخشی از دستگاه ادراری هستند که در ساخت، ذخیره و دفع ادرار نقش دارند. هر انسانی دو کلیه دارد که ادرار را میسازند. پس از آن ادرار در مثانه ذخیره میشود. عضلات قسمت تحتانی شکم وظیفه نگهداری مثانه در جای خود را دارند.
زمانی که مثانه از ادرار پر نباشد در حالت استراحت (ریلکس) قرار دارد. هنگام پر بودن مثانه، سیگنال های عصبی در مغز، ما را از پر شدن آن مطلع کرده و در این هنگام فرد به سرویس بهداشتی نیاز پیدا میکند.
یک مثانه نرمال میتواند ادرار را برای مدتی در خود نگه دارد و پس از اینکه فرد آمادگی تخلیه ادرار را داشته باشد، مغز سیگنالی را به عضله اسفنکتر و مثانه می فرستد. سپس عضله اسفنکتر مجرای ادرار باز شده و عضلات مثانه با فشار( منقبض شدن) ادرار را از طریق مجرای ادراری دفع میکنند. پس از دفع ادرار عضلات اسفنکتر منقبض شده (مجرای ادرار بسته می شود). در بی اختیاری ادرار، برخی از قسمتهای این سیستم آنگونه که باید عمل نمیکند.
بی اختیاری ادرار چیست؟
بی اختیاری ادرار مشکلی در کنترل مثانه و اسفنکتر است که به دنبال آن ممکن است نشت ادرار کنترل نشده رخ دهد. بنابر آمار یک نفر از هر دو زن و یک نفر از هر 4 مرد، از علائم بی اختیاری ادرار رنج می برند. اگر ترس از نشت ادرار بازدارنده شما از انجام کارهایی که به آنها علاقه دارید است، وقت آن رسیده که به فکر درمان باشید و از گفتگو با پزشک در مورد این وضعیت خجالت نکشید.
چه عواملی باعث بی اختیاری ادرار میشود؟
بی اختیاری ادرار بیماری نیست؛ بلکه یک سری علایم از طیف گسترده ای از مسائل مربوط به سلامت مانند موارد کوتاه مدت و بلند مدت است که در زیر ذکر شده اند.
مسائل کوتاه مدت:
· عفونت های دستگاه ادراری (UTI)
· یبوست
· دارو (مانند داروهای ادرار اور، ضدافسردگی، آنتی هیستامین و....)
موارد طولانی مدت:
· دیابت
· سکته ی مغزی
· مالتیپل اسکلروزیس (ام اس)
· بزرگ شدن پروستات یا جراحی پروستات در اقایان
· زایمان یا یائسگی برای زنان
