اولین هدیه ای که از مادر عزیزم برای اولین نمره خوب مدرسه جایزه گرفتم , کتاب داستانی بود که در صفحه آخر آن متنی با امضای مادرم و دست خط ایشان جا گرفته بود: "پسر خوب و باهوش من , امیدوارم روزی تو را در لباس طبابت ببینم" . بماند که من میدانستم که من نمیخاهم , دکتر شوم , ولی آیا مادرم میدانست که من پزشک خواهم بود یا نه . نمیدانستم .
در جوامعی مانند ایران درس خوندان , منظورم داشتن تحصیلات دانشگاهی مانند ازدواج کردن است , حکم ایجاب میکند که هم حداقل لیسانس داشته باشی , هم اینکه ازدواج باید کنید , امروز با موضوع پیچیده و شخصی ازدواج کاری نداریم, امروز در رابطه با تحصیل صحبت خواهیم کرد ,
یک سوال چرا نباید تا دیپلم درس خواند و بعد از ان بدنبال حرفه ای بود که یا علاقه داریم به ان یا می دانیم موفق خواهیم بود
در این نوشته امروز , در مورد باید بودن تحصیل در ایران و فشار خانواده به موضوع خوهیم پرداخت . اینکه شاید در میان فرزندان ایران زمین هستند عزیزانی که خودشان میخواهند درس بخوانند , تحصیل کنند و به مدارج عالی علمی و تحصیلی دست پیدا کنند, شکی نیست .
ولی اگر من ,نوعی , بینش و شم اقتصادی خوبی دارم , تحصیلات خود را تا دیپلم رسانده ام و علاقه ای ندارم که دیگر تحصیلی داشته باشم و مطمن هستم که از طریق تجارت هر چند کم برای شروع خوهم توانست شالوده زندگی خود را بچینم , ان هم در سن ۱۹ یا ۲۰ سالگی یا بعد از دوران سربازی , چه نیازی هست در دانشگاه آزاد یا حتا غیر آزاد مشغول به تحصیل در رشته ای باشم , که نه به رشته علاقه دارم , نه به آینده شغلی ان , دلیل این خود آزاری چیست ؟
آیا همه باید تحصیل کند ؟ آیا همه باید تحصیلات دانشگاهی داشته باشند ؟ افرادی که تحصیل نکرده اند آیا هیچ آینده ای نخواهند داشت ؟
تحصیل و درس خواندن آیا رابطه مستقیمی با موفقیت دارد ؟
امروز در این ویدیو در رابطه این حرف خواهیم زد.
لینک ویدیو در پایین قرارداده شده است , امیدوار هستم مفید واقع گردد
