بیش از یک سال است که هر از چندگاهی، خبری در ارتباط با شرکت هوآوِی (huawei) و تحریمهای ایالات متحده علیه آن در رسانهها منتشر میشود. اینبار در یکی از جدیدترین مصاحبههای رِن ژِنگفِی (بنیانگذار و مدیرعامل هوآوِی)، رقم تکان دهندهای از افت فروش تلفنهای همراه این شرکت در دنیا اعلام شد: 40% کاهش فروش تنها طی یک ماه.
مدیرعامل هوآوی سپس ادامه میدهد که با این روند، انتظار دارد در سال جاری میلادی بالغ بر 30 میلیارد دلار از درآمدهای هوآوِی کاهش پیدا کند (برای مقایسهای بهتر، کافی است بدانید با نرخ دلار 11 هزار تومانی، درآمد ایران از فروش نفت در سال جاری معادل 13 میلیارد دلار است.)
اما بیشک، از دست رفتن چنین بازاری برای هوآوِی، وجه دیگری نیز دارد: عدم فروش چیپها و دیگر محصولات شرکتهای آمریکایی و کاهش درآمد آنها. بازی دو سر باختی که برای تمامی شرکتها نتیجهای جز کوچک شدن ندارد. اما در این بین مقصر کیست؟
رِن ژِنگفِی میگوید هوآوِی برنامهریزی کرده است تا در دو سال آینده، بتواند از چیپهای سخت افزاری خود در کنار تکنولوژی چینی بر روی تلفنهای همراه استفاده کند، اما در عین حال نمیتواند علاقهاش را به استفاده از تکنولوژی شرکتهای آمریکایی مخفی نگاه دارد. از همین رو، او پیکان انتقادات خود را به سوی سیاست مداران آمریکایی نشانه گرفته و گناهی را بر گردن شرکتهای آمریکایی و سیلیکون-ولی نمیداند.
به دلیل نبردهای تاریخی میان بلوک شرق و غرب، انتظار آرامش و دستیابی به تعادل میان این دو بخش از کره زمین دور از ذهن است. همانطور که بلوک غرب با تحریمهای خود سعی بر جلوگیری از رشد اقتصادی بلوک شرق دارد، به همان صورت نیز کشورهای قدرتمند شرق نظیر چین، روسیه و ایران، فعالیت غولهای تجاری غرب را در داخل مرزهای خود محدود کرده و یا بالکل چنین اجازهای را صادر نمیکنند.
پس در این جنگ تجاری میان قدرتهای شرق و غرب، تکلیف شرکتهای بزرگ و متوسط چه میشود؟ تاریخ به درستی نشان داده است که در هر نظام سیاسی، «یا با ما باش، یا بر ما» تعیین کننده روابط کلیدی میان کشورها بوده است.
بنابراین، تا وقتی روابط بینالملل در سطح جهانی به یکپارچگی سیاسی نرسد، وقوع این نوع تنشها، تقابلها و جنگهای تجاری امری بسیار بدیهی خواهد بود. امری که در نهایت، به سود سیاستمداران و به ضرر مردم و بخش خصوصی است.
پینوشت: متن فوق، در تاریخ 13 شهریورماه 1398 در صفحه اول روزنامه اعتماد به چاپ رسیده است