شمایی که اینجا مینویسید. سلام. چرا مینویسید؟ سارتر میگوید نویسنده مینویسد که تغییر دهد یا تثبیت کند و همین امر است که او را ملتزم و متعهد میکند. التزامی و تعهدی که از قلم جدا نمیشود. مانند روح از تن. نویسنده یا خواننده ای که در ظرف پر التهاب زمان مینویسی یا میخوانی؛ در دنیای تو چه میگذرد که خیابان و بیابان را رها کرده ای و به استعاره «ویرگول» درنگ را رنگ لحظه ات کردی. لحظه ای که خون در آن جریان دارد و جان شهادتش را میدهد. در دنیای تو ساعت خوابیده یا بیدار است؟ تعهده بودن چند است؟
