نزدیک به یک ماه است که اینترنت را بااختلال شدید مواجه کرده اند، شبکه های اجتماعی و پیامرسان ها بصورت کامل قطع شده است. بیش از هفتصدهزار کسب و کار که بر بستر شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام تقریبا از بین رفته اند. عده ای از آنها هم در خیابان بساط میکنند و سعی میکنند روزی حلال کسب کنند. تقریبا کسب و کارهای کوچک آنلاین از بین رفته اند، کسب و کارهای بزرگتر حداقل چهل تا پنجاده درصد از درآمدشان کاهش پیدا کرده است و عملا به شرکت هایی زیان ده تبدیل شده اند. موج تعدیل نیرو همه شرکت های آنلاین را فرا گرفته است و شرکت ها برای بقایشان در حال دست و پا زدن هست. در این بین عده زیادی هم اقدام به مهاجرت کرده اند، یک عده بصورت شخصی و به امید یافتن کار در کشورهای همسایه و عموما ترکیه و یک عده هم که خوشش شانس تر بوده اند با تیمشان مهاجرت کرده اند و یا در حال مهاجرت هستند. موجی از ناامیدی و یاس جامعه را فرا گرفته است. تا قبل ازین موضوع و محدودیت اینترنت در همه نشستها با مسولین بحث حمایت از اقتصاد دیجیتال و توسعه آن مطرح بود ولی در این یک ماه بر اساس امار منتشر شده تقریبا به اندازه سه سال درآمد حاصل از صادرات نفت به کشور بواسطه محدودیت های اینترنت خسارت وارد شده است. استفاده از فیلتر شکن ها حدود سی درصد رشد پیدا کرده است و احتمال آلودگی سیستمهای و گوشی های مردم بدلیل ریسک های موجود بواسطه بدافزار ها چندین برابر شده است. متاسفانه همدلی که همیشه بر آن تاکید میشد به نظر میرسد بین مسولان و مردم وجود ندارد و شرایط برای ادامه دادن کسب و کارهای آنلاین هر روز سخت تر میشود، وضع به حدی بغرنج شده است که ارتباط بین دیتاسنترهای ایران و خارج هم دچار اختلال شدید شده است و انتقال سرورهای کسب و کارها به داخل هم راه گشا نبوده است. همه اینها را که مینویسم احساس میکنم دارم در خصوص یک شرایط آخر زمانی مینویسم. اقتصاد دیجیتال به یک شوخی تبدیل شده است تا جایی که یکی از مسولان فرمود اند که کسب و کارها باید این شرایط را هم پیش بینی میکردند. کسب و کاری که قرار بود پیش بینی کند که با توسعه اقتصاد دیجیتال چگونه میتواند سهم بیشتری از بازار را بگیرد ، در سالی که به نام دانش بنیان مزین شده است. ظاهرا باید تمام پلن هایش بر اساس شرایط فورس ماژور تدوین میشده است. یکی دیگر از مسولان فرمایش کرده اند که اگر از شرکتی وی پی ان خریداری کردید و مشکل دارد، میتوانید به اتحادیه برای جبران خسارت مراجعه کنید البته نمیدانم واقعا اتحادیه وی پی ان فروشان هم وجود دارد یا ایشان اینطور فکر کرده اند. شرایط همینقدر عجیب و گاهی خنده دار است و در این شرایط نمیتوان به کسی حق داد که به فکر مهاجرت نباشد. فشار عصبی روی تک تک آدمها بسیار زیاد است. در ساعاتی از روز اینترنت بصورت کامل ملی میشود و هیچ دسترسی به اینترنت بین المللی وجود ندارد، به فرض اینکه تمام سرورهای کسب و کارهای ایرانی به داخل ایران هم منتقل شوند، باز هم برای ارائه بسیاری از سرویسها به اینترنت بین الملل نیاز داریم. سرویسهایی که یا فیلتر هستند و یا تحریممان کرده اند مانند سرویسهای آمازون و مایکروسافت. و حتی بسیاری از سرویس دهنده ها در حوزه های مختلف حتی مسیریاب ها باز هم برخی از سرویسهایشان را از سرویس های خارجی دریافت میکنند. شرایط هر روز سخت تر میشود، آدمها خسته تر و فرسوده تر. امید کمتر و کمتر و در این شرایط باز هم مانده ایم و میجنگیم و تلاش میکنیم و امیدواریم شرایط بهتر شود. تعدادی از هم صنفان و فعالان حوزه اینترنت که مخالف طرح صیانت بوده اند بازداشت شده اند. هر روز طومار و بیانیه توسط فعالان صنفی و رسانه ای منتشر میشود و خواستار خاتمه دادن به این وضعیت و آزادی بازداشتیان این حوزه هستند. نمیدانم این دفعه که واقعا عده ای کمر به نابودی اقتصاد دیجیتال و ایزوله کردن کامل کشور کرده اند باز هم میتوانیم با تنی زخمی ادامه دهیم یا دیگر وقت مرگمان است. مرگی که تا لحظه ای که جان داشته باشیم نمیگذاریم خود خواسته باشد و با همه وجود و با همه توان خواسته های صنفی مان را فریاد میزنیم و تلاش میکنیم برای بهتر شدن. برای سربلندی کشورمان.فریاد میزنیم که نگذاریم این اختلاف نظرها باعث نابودی کشورمان و آسیب به آرمانهایمان و هر آنچه در این چند دهه کرده ایم شود. برای اینکه آخرش ما یک سرباز هستیم. سرباز وطن که جانش کف دستش است. میدانم که شرایط موجود فراتر از کسب و کارها است. ولی اینجا صرفا در خصوص تاثیر شرایط کنونی بر کسب و کارها نوشتم تا سو برداشتی نشود.
