آقای وزیر میگوید تقصیر معترضان است که اینترنت قطع شده است. من نمیدانم چه بگویم که به کسی برنخورد. من مشاهداتم را بخواهم بگویم باز همان را هم نمیتوانم بگویم. حتی اگر مثل بعضی ها در کشورهایی بودم که میتوانستم هرچه بخواهم بگویم و کسی هم یقه ام را نگیرد باز هم صلاح مردم کشورم برایم اولویتش بیشتر است. من از دردی که داریم میکشیم میگویم.شرایطی که اوضاع اقتصادی ما اینچنین است، ما به همدلی بیشتر نیاز داریم. وقتی در این شرایط با قطع اینترنت سمت دولت همدلی اش را بطور کامل قطع میکند، از این طرف چه انتظاری دارید. مردم نسبت به برخی از حقوق اجتماعی شان اعتراض دارند، دیشب آقای رییس جمهور سخنرانی داشتند چیزی که من برداشت کردم این بود که باید صدای اعتراض ها شنیده شود. طبق آماری که یکی از پرداختیارها دیروز منتشر کرده است، کسب و کارها بطور میانگین فروششان چهل درصد کاهش داشته است. این چهل درصد یعنی عملا تمام کسب و کارها در ضرر هستند. چون قطعا سود بسیاری از آنها کمتر از ده درصد میزان فروششان است. و حتی بعضی ازین کسب و کارها هنوز به نقطه سر به سر هم نرسیده اند و این کاهش چهل درصدی میتواند نابودشان کند. در نظر بگیریم، وقتی کسب وکاری نتواند هزینه هایش را تقبل کند به راحتی شکست میخورد. شکستش نه بخاطر عدم تدبیرش بوده است که به خاطر قطعی اینترنتی که شما دکمه اش را زده اید بوده است. چند میلیون انسان پای این سفره نشسته اند. با این کار کسب و کارها از پرداخت حقوق ماهیانه که عاجز میمانند. از پرداخت هزینه هایشان هم عاجز میمانند. راه اول تعدیل نیرو هست و در این شرایط که همه تعدیل نیرو میکنند،یافتن کار جدید هم برای همه سخت است.همانظور که ما استخدام های جدید را بحالت تعلیق در آورده ایم. با این وضعیت من چند ماه شرکت را سرپا نگه دارم به امید اینکه وضعیت بهتر میشود. من در مقام مدیرعامل باید تصمیمات سختی بگیرم که شاید اصلا دوست نداشته باشم. من نگران آینده کشورم هستم من نگران همه کسب و کارها هستم.من امیدوارم کشورم روی آرامش را سریعتر ببیند و با دسترسی راحت به اینترنت فرصتی برای رشد کشور فراهم شود.
کشور به آرامش نیاز دارد، کشور به امید نیاز دارد، ایران باید حالش خوب شود.حالش را خوب کنیم.
