بسم الله الرحمن الرحیم
در بطن حوادث و طوفان ها آن درختانی زود از جا کَنده میشوند که ریشه کمتری داشته باشند، هر چه عُمق ریشه کمتر، دل به باد سپردن نزدیک تر.
جنگلهای شمال را دیده ای؟! به کویر و شهرهای کویری چطور سفر کرده ای؟! درخت که درخت است اما درخت گیلان کجا، سیستان کجا؟ براستی هرچه آب کمتر باشد، ریشه بیشتر در عمق زمین فرو میرود و براستی هرچه سختی بیشتر، استقامت و مقاومت در برابر حوادث بیشتر...
درختان شمال از آنجایی که آب در دسترسشان است نیازی به ریشه دَواندن ندارند و در سطح، ریشه میگُسترانند.. اما درختان سیستان که آبی نمی‌یابند؛ نه خبر از بارانی و نه رودی و نه حتی کشاورزی که به طور مرتب بهشان آب دهد...پس ناچار باید روی پای خودشان بایستند، باید آب را از اعماق زمین دریابند و ریشه ها تا لایه های زیرین اعماق زمین فرو میروند.
پس هرچه در رفاه و راحتی و آسایش زندگی کنی ریشه هایت سطحی و با بادی جا به جا میشوی...
ای عزیز حتی اگر خواستند تو را ناز پَروَرند خودت را از دستشان رهایی دِه، که ریشه ها و استقامت ها و شخصیت یافتن، از سختی ها و کمبود ها سرچشمه میگیرند...
باشد که چون سروی بر سرزمین اسلام مرتفع شوی...
