از لوبیا گرفته تا محصولات گیاهی مشابه گوشت، آیا تا به حال فکر کردهاید که کدام مادۀ غذایی جایگزین گوشت، برای کرۀ زمین بهتر است؟
(نکته: همۀ آنها بهتر از گوشت هستند.)
اما تفاوتشان در میزان «دوستدار زمین بودن» است. بعضیها قهرمان واقعیاند و بعضی دیگر، بیشتر شبیه نسخهی پرزرقوبرق اما نهچندان سبز عمل میکنند. بیایید با هم مرور کنیم.
لوبیا و عدس
این دانههای کوچک، نیازی به تبلیغات هالیوودی ندارند. ردپای کربنی پایین، نیاز آبی کم و سرشار از پروتئین. هر کاسه عدسپلو یعنی یک انتخاب کوچک اما بزرگ برای سیاره.
نخود
همان دانهی ساده که هوموس و فلافل را به ما هدیه داده، حالا پایهی خیلی از برگرهای گیاهی مدرن هم شده. سازگار با زمین و تقویتکننده خاک.
قارچ و پروتئینهای تخمیری
قارچها در محیطهای کنترلشده رشد میکنند، به زمین زیادی احتیاج ندارند و طعمشان هم شگفتانگیز نزدیک به گوشت است. اینها آیندهی پروتئین پایدار محسوب میشوند.
سویا صنعتی
سویا میتواند خیلی مفید باشد، اما وقتی از دل جنگلزدایی آمازون بیرون بیاید و با حجم بالای سموم شیمیایی تولید شود، دیگر چندان سبز نیست. انتخاب سویا از منابع پایدار و محلی تفاوت بزرگی ایجاد میکند.
محصولات فوقفرآوریشده
برگرها و سوسیسهای گیاهی که در بستهبندیهای پرزرقوبرق عرضه میشوند، انرژی و منابع زیادی برای تولید میخواهند. بله، باز هم از گوشت حیوانی بهترند، اما فاصله زیادی با لوبیا یا عدس دارند.
تولید گوشت حیوانی نهتنها یکی از عوامل اصلی گرمایش زمین است، بلکه مصرف آب و جنگلزدایی را هم به اوج رسانده. در این میان، حتی سادهترین انتخابهای گیاهی مثل لوبیا و عدس هم میتوانند بهطور مستقیم ردپای کربنی ما را کاهش دهند.
✨ پس دفعه بعد که سر سفره نشستید یا برای خرید به فروشگاه رفتید، یادتان باشد:
همهی جایگزینهای گیاهی بهتر از گوشت هستند، اما اگر میخواهید بهترین انتخاب را برای زمین داشته باشید، سادهترینها (حبوبات و قارچها) همیشه برندهاند.
