کم کم این سوال داره در کنار سوال‌هایی مثل: اوضاع کار و کاسبی چطوره؟ خوب دیگه چه خبر؟ چرا باشگاه نمیری؟ یا هر سوال این مدلی، به یه کلیشه‌ی تکراری و رو مخی تبدیل میشه. آخرین باری که این سوال ازم پرسیده شد همین چند وقت پیش از جانب یکی از دوستانم بود که دیگه آب پاکی رو ریختم رو دستش و در جوابش گفتم:
حقیقتش گلاب به روی ماهت من با توالت فرنگی راحت نیستم و این تنها دلیلی هست که نمیتونم اپلای کنم. چون واقعا توالت‌های خودمون صفای دیگه‌ای داره رفیق. تازه در کنار صفای زاید الوصفش، بار علمی اون از پذیرش توی دانشگاه‌های مطرح دنیا هم برام بیشترِ. میدونی چرا؟ چون در حین اجرای کار کلی فکر و ایده و سوال و جواب میاد توی ذهنم که اصلا در هیچ آزمایشگاه خفن و مجهزی در دنیا به ذهنم خطور نمیکنن.
