این مرد با این بیماری به دنیا آمد، تمام پوستش با پوسته های بزرگ و سفت پوشیده شده است و با افزایش سن وضعیت او بدتر می شود. مادرش که دیگر نمی‌توانست سنگینی نگاه جامعه را تحمل کند، زمانی که او تنها 12 سال داشت، رهایش کرد. پدرش حتی او را ندید و حتی قبل از تولد فرزند مادرش را ترک کرد. پوست آنتونیو به تدریج محو می شود و لب هایش دیگر نمی توانند دندان هایش را بپوشانند و همیشه باز هستند. فقط مادربزرگش پیش او ماند.
بلاً، آنتونیو هنوز هم می توانست در کلیسا شرکت کند و به بازار برود، اما اکنون بیشتر در خانه و در کلبه چوبی خود می نشیند. تنها به دلیل این واقعیت است که مردم محلی به شدت از او می ترسند، آنها او را یک روح و "نه یک مرد" و حتی یک روح شیطانی می نامند. او آرزو داشت که یک برقکار شود و روزهایش را با رادیو و سایر وسایل الکترونیکی سر میکند. و همچنین می خواهد خوب شود، چون درد با هر حرکت بدنش را آزار میدهد، پوستش به دلیل فلس ها خشک و بسیار سفت است.
تنها امید او برای بهبود زمانی بود که مردم مهربان تصمیم گرفتند او را برای معاینه به کلینیکی در مانیل بیاورند. پزشکان تایید کردند که او به نوعی ایکتیوز مبتلا شده است و یک لوسیون نرم کننده و مرطوب کننده پوست تجویز کردند. داروهای بهتری برای این نوع بیماری هنوز وجود ندارد.
