آن که معنای عشق را دریابد به زمین و آسمان مهر می ورزد
همه چیز در نگاهش دوست داشتنی می شود ، همه چیز
عاشق نه فقط روز درختکاری که همیشه درخت محبت می کارد.
عاشق زمین را ملک پدری و باغ مادریش میداند.
نه از آن ملک ها و نه از آن باغ ها که میدانی
از آن ملک ها و باغهایی که درشان همیشه به روی همه باز است.
عاشق انگار که باغبان همه درخت ها و میراب همه ی آب هاست
انگار میزبان باصفای همه ی مردم روی زمین است
و دائم در پی تدارک روزی خوب و حالی خوش برای همه
رودخانه را تمیز می کند ، سنگی را از وسط راه برمیدارد ، شمشاد های کوچه را سیراب می کنند ، با درخت مهربان است ، به خاک و آب و آدمی احترام میگذارد و همه جا نهال دوستی می کارد.
آخر عاشق ها صاحبان واقعی زمینند...
مهین رزاقی _ داوطلب یاران عشق تهران
