بوکوفسکی با نوشتن بیش از هزار شعر، صدها داستان کوتاه و شش رمان بر ادبیات مدرن آمریکا تاثیر فراوانی گذاشته است. بر روی سنگ قبر کوچک و ساده او، دو کلمه جلب توجه می‌کند: "تلاش نکن."
.
متولد شده در آلمان، مهاجرت کرده به آمریکا در سنین کودکی، تحقیر شده به خاطر لهجه آلمانی‌ش در مدرسه، صورت آبله زده و پر جوش در نوجوانی، انزوا. سال‌های سال کار سطح پایین و زندگی کردن در اتاق‌های ارزان قیمت. سال‌های سال تلاش و نوشتن و نوشتن و رد شدن و رد شدن و رد شدن. نوشتن برای مجلات زیرزمینی.. و در ادامه: تبدیل شدن به پر فروش‌ترین شاعر آمریکایی در کشورهای غیرانگلیسی زبان، مورد تحسین قرار گرفتن توسط ژان پل سارتر و ژان ژنه به عنوان بزرگ‌ترین شاعر آمریکا. مجله تایمز به بوکوفسکی لقب "ملک الشعرای فرودستان آمریکا" داد.
.
.
.
دو.
در مصاحبه‌ای با لیندا کینگ، همسر بوکوفسکی، لیندا در پاسخ به معنای دو کلمه‌ی روی سنگ قبر بوکوفسکی به مجموعه "توی آمریکا کی کیه" و پاسخ بوکوفسکی به آن اشاره کرد، مجموعه بزرگی که درباره خیلی از هنرمندا، شاعرا، دانشمندان و ... آمریکایی نوشته شده است.
"به بوکوفسکی گفتن که چیزی هست که دوست داشته باشی بگی؟ فلسفه زندگی‌ت چیه؟ بعضیا برای این سوال شروع به نوشتن یه متن خیلی دراز می‌کنن، یه انشای طولانی که همینجور می‌ره و می‌ره و می‌ره.. بوکوفسکی فقط نوشت «تلاش نکن»."
.
.
.
سه.
"تلاش نکن" رو در نامه‌های بوکوفسکی هم می‌توان دید، در یک نامه گفته بود:
.
یه کسی جایی از من می‌پرسید: چیکار می‌کنی؟ چطور می‌نویسی، خلق می‌کنی؟ من بهشون گفتم که نمی‌کنی - تلاش نمی‌کنی. این خیلی مهمه! "تلاش نکردن." چه برای کادیلاک، چه برای آفرینش، چه برای رستگاری ابدی. صبر می‌کنی. اگه اتفاقی نیفتاد، خب بیش‌تر صبر می‌کنی. مثل یه حشره‌س ،که نزدیک سقف داره پرواز می‌کنه و صبر می‌کنی تا نزدیک بیاد. وقتی به اندازه کافی نزدیک شد که می‌تونستی بهش برسی، خب با دستت محکم می‌زنی و می‌کشی‌ش. حالا اگه هم از قیافه‌ش خوشت اومد که تبدیل به حیوون خونگی می‌کنی‌ش.
.
و یا در نامه‌ای دیگر:
.
ما خیلی سخت کار می‌کنیم. خیلی سخت تلاش می‌کنیم. تلاش نکن. کار نکن. همینجاس، صاف داره تو چشمای ما نگاه می‌کنه. داره درد می‌کشه تا از جهان بسته توی رحم بیاد بیرون. خیلی زیاد آدرس می‌دن بهمون، راه آزاد و بازه. نیازی نداریم که اینقدر بهمون گفته بشه درباره‌ش. کلاس؟ واسه کونیاس. شعر نوشتن به سادگی مشت زدن به خودت، به سادگی بالا رفتن یه شیشه آبجوئه.
