بعضی جاها هستن شاید هیچ ویژگی خاصی نداشته باشن یه کافه ساده یه خیابون یا یه پارک ساده با یه حوض و چندتا قو.
کولو پارک سر خیابون تونالی تو شهر آنکارا هم یکی از این جاهاست به نظر من ولی من خاطره دارم از اینجا امروز بعد مدت ها که از خونه بیرون نمیومدم مگر به اظطرار، به خاطر کارم تو سفارت راهم افتاد به قسمت شهر و رفتم نشستم تو این پارک رو همون نیمکتی که یه روز وقتی پول نداشتم اینترنت بخرم اومدم اینجا و به اینترنت شهرداری وصل شدم یا اون موقع که اومدیم برای عکس انداختن از خودمون و بهترین عکسایی که از سیگار کشیدنم گرفتمو تو این پارک گرفتیم البته همه اونا پاک شدن بجز یکی که اونم با دوستم دوتایی گرفتیم زیر تابلوی قرمز سال نو شبیه تو همجنسگرا با نگاه محبت آمیز به هم افتادیم
این پارک زیاد میومدم یادم رفته بود ساده بودنشو صدای شر شر فواره هاشو و قو هاشو
دلم میگیره اینجا ولی یه دلگیریه خاصیه
خلاصه که زنده باد گوشه های دنج هر شهر