از ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ که اولین استارتاپ ویکند ایران در تهران برگزار شد تا به امروز، رویدادهای کارآفرینی با اسامی مختلف رشد زیادی کرده است.
تعداد رویدادها برای اکوسیستم‌های نوپا در ایران مناسب و حتی زیاد است ولی کیفیت برگزاری اغلب آن‌ها به دلیل سرهم‌بندی، عدم اشراف برگزارکنندگان به موضوع، عدم پایبندی حامیان به تعهدات، پوشش اهداف دیگر، صرفا درآمدزایی و... چندان مناسب نمی‌باشد.
از لحاظ تنوع ساختاری گردهمایی‌ها مانند: سمینار، مسابقه، شبکه سازی، دورهمی، اجرایی، آموزشی-تجربی، پیش شتابدهی تنوع قابل قبولی داریم ولی این تنوع عمدتاً برای شهرهای بزرگ است. گرچه به نظر من برای سرعت بخشیدن به رشد اکوسیستم کارآفرینی ایران، کارگاه‌های آموزشی با محتوا و اساتید معتبر در شهرهایی غیر از تهران خیلی کم برگزار می‌شود و جای کار بسیار بیشتری دارد.
استقبال دانشجویان و خانم‌ها و به طور کلی قشر جوان از رویدادهای کارآفرینی قابل توجه است و در این مورد نباید فراموش کرد که برگزاری یک کارگاه و رویداد کافی نیست و باید دارای استمرار و همچنین برنامه راهبردی آموزشی باشد و از طرف دیگر رویداد‌هایی به اسم کارآفرینی و جوانان، وسیله‌ای برای کسب درآمد و تحمیق جوانان (برای کسب درآمد میلیونی) شده است و به آرامی تصویر نامناسبی در افکار عمومی در حال شکل‌گیری است.
از حیث تنوع موضوع و یا گسترش جغرافیایی به نظر من در حد قابل قبولی در ایران تا به حال رویداد برگزار شده است و بیشتر به کیفیت نیاز داریم تا به کمیت در رویدادها.
در این شکی نیست که رویدادهای کارآفرینی یکی از مؤلفه‌های مهم در بالا بردن سرعت رشد اکوسیستم‌های کارآفرینی است ولی رویدادها در ایران چه میزان به این رشد شتاب داده‌اند؟
اول: برگزاری و یا مربی بودن در این رویدادها اتفاق خاصی نیست و برگزارکنندگان، مربیان، داوران و ...نباید احساس قهرمان بودن و فخر فروشی برای اکوسیستم شهر خود را بکنند.
دوم: مدیران دولتی و شبه دولتی و دانشگاهی نباید فکر کنند که با حمایت از برگزاری یک یا چند رویداد تمام وظیفه خود را در قبال جامعه کارآفرینی به انجام رسانده‌اند و از سوی دیگر انتظار معجزه و نتایج سریع از رویدادها نداشته باشند و همچنین در مصاحبه‌های خود از این رویدادها با عناوین اولین و بزرگترین و ... یاد نکنند.
سوم: حضور در این رویدادها و یا حتی برنده شدن در آن‌ها هیچ مزیتی برای آینده کارآفرینانه آن‌ها نیست و فقط می‌تواند نقطه آغازی برای سفری بلند‌مدت باشد.
چهارم: رصد و اثربخشی رویدادها و خروجی‌های آن در بعد از رویداد نکته‌ای مغفول مانده می‌باشد.
لازم به ذکر است که با توجه به محتوای مطرح شده در این مقاله، از تصویر تزیینی یک رویداد خارجی برای تصویر شاخص استفاده شده تا برای برگزارکنندگان داخلی سوءتفاهمی پیش نیاید.
اینفوگرافیک رویدادهای برگزارشده در اصفهان را برای دو سال درست کرده بودیم و همین باعث نوشتن این یادداشت شد.
