در همه شهرها از آفریقا تا آمریکا فعالان، کارآفرینان، مدیران و شهرداران آرزو دارند که محیطی مانند سیلیکون ولی در آمریکا یا شهر بنگلور در هندوستان را برای کارآفرینان مهیا کنند تا علاوه بر منافع اقتصادی مستقیم برای آن منطقه جغرافیایی از مهاجرت و خروج طبقه خلاق** در آن منطقه جلوگیری کنند ولی به واقع چرا فقط تعداد محدودی شهر در دنیا پذیرا و پرورش‌دهنده جایگاه مناسبی برای کارآفرینان هستند؟
می‌توان آن را به عنوان ترکیبی از مولفه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی تعریف کرد که به گونه‌ای هماهنگ شده‌اند که کارآفرینی مولد را در یک قلمرو یا یک منطقه خاص ممکن می‌سازد. برای حمایت از کسب و کارها و استارت آپ‌هایی که در حال راه‌اندازی هستند ایجاد شده‌است.
آیا در مابقی شهرها سم ضد کارآفرینی پخش شده‌است؟
خیر، سم ضد کارآفرینی‌ای به جز رفتار تک تک ما (مسئولان و مردم) نیست.
سازمان‌ها، افراد، رویدادها و اماکنی که در یک منطقه جغرافیایی در تعامل و همکاری با یکدیگر باعث سرعت رشد و سهولت فعالیت‌های کارآفرینانه می‌شوند را اکوسیستم کارآفرینی می‌نامند و از همه آن‌ها انتظار می‌رود فراتر از سهم خواهی و منافع شخصی و کوتاه مدت خود به این فرآیند سرعت ببخشند.
۱- پشتیبانی از یکدیگر و عملکرد صحیح همه قسمت‌ها بدون موازی کاری و یا انجام فعالیت‌های آسیب‌زننده به تلاش‌های کل اکوسیستم.
۲- بخشندگی بدون چشم داشت.
۳- توسعه فرهنگ پذیرش شکست خوردگان، کار تیمی، کارآفرینی سازمانی.
۴- کارآفرینان رهبر و جزء اصلی اکوسیستم می‌باشند.
۵- افراد از سازمان‌ها مهم‌تر هستند. چون مسئولان سازمان‌ها موقت هستند ولی افراد و دلسوزان ماندگار هستند.
۶- اجرا کردن و عمل‌گرایی بر ایده داشتن و حرف زدن و شرکت در جلسات مقدم است.
با حمایت خانواده‌ها از جوانان و همچنین همت و مشارکت جوانان می‌توانیم اصفهان را به یکی از بهترین شهرهای کارآفرین در ایران و منطقه تبدیل کنیم.
عنوان مطلب برگرفته از متن کتاب جامعه‌های استارتاپی نوشته برد فلد می باشد.
طبقه خلاّق شامل افراد فعال در حوزه‌های علوم و مهندسی، معماری و طراحی، آموزش، هنر، موسیقی و تفریح هستند که کارکرد اقتصادی آن ها، ایده‌های جدید، فناوری نوین و محتوای نوآورانه جهان امروز را ایجاد می‌کند. کتاب طبقه خلاق، ریچارد فلوریدا، ۲۰۰۲.
