نقدی بر گپ تحصیلی
شکاف بین تحصیلات دانشگاهی و سابقه کار را چگونه می توان پر کرد؟
دوره زمانی بین تحصیلات دانشگاهی و ورود به بازارکار یا مدت زمانی که بین دو مقطع دانشگاهی یا دو پست شغلی را که اصطلاحا بیکار بوده اید را شکاف یا گپ می گویند.
از منظر ورود به یک حرفه یا پست کاری جدید و یا اخذ پذیرش های دانشگاهی و بورسیه های تحصیلی وسوسه کننده و مختلف بین المللی ،اینکه شخصی در بین دو مقطع تحصیلی و یا در بینابین پایان تحصیلات دانشگاهی و ورود به بازارکارش وقفه و یا اصطلاحا شکافی کشف شود می تواند پاشنه آشیل محکمی برای ورود به زندگی شغلی و تحصیلی جدید برای وی باشد.
اما در مرحله اول به نظر می رسد واژه “شکاف” اسم رمز جوانانی شده که در حال گذر از مرحله آموزش به اشتغال هستند. شکاف بین این دو مرحله، بسیاری را به این باور رسانده که مدارس و دانشگاه ها در تامین نیازهای محیط کار ناتوانند. اکنون برای جوانان، مشکل بیکاری با عدم تطبیق در مهارت های حرفه ای نیز همراه است.
از دیدگاه برخی از کارشناسان جذب و استخدام و یا تئوریسین های پذیرش های دانشگاهی،زمانی که فرد دارای گپ تحصیلی یا شغلی زیادی باشد، بنظر میرسد که از حالت آمادگی ذهنی و قرارگیری دوباره در محیط آموزشی دانشگاه و یا فرصت شغلی پدید آمده،فرسنگ‌ها فاصله گرفته و به دلیل فراموشی دروس و یا قدیمی بودن اطلاعات دانشگاهی و یا تجارب کاری، به سختی می‌تواند خود را با شرایط تحصیل یا آمادگی شغلی در محیط کار ویا یک سیستم آموزشی جدید وفق دهد.
نترسید شما تنها نیستید!
این نکته را به خاطر بسپارید که شما اولین نفری نیستید که در دوران کاری خود، دچار بیکاری شده اید و سوابق شغلی رزومه کاری تان دچار فواصل زمانی خالی است و یا به دلایل منطبق بر زمان و یا حتی مکان امکان ادامه تحصیل نداشته اید.
همچنین با توجه به هزینه های زیاد ادامه تحصیل حتی برای قشر مرفه جامعه هم مسلما امکان ادامه تحصیل در مقطع های بالاتر،خیلی آسان نیست.
در مورد اکثر ما ممکن است مدتی از محیط کار دور باشیم که گاهی اوقات این امر اختیاری بوده و بنا به دلایل شخصی هم چون بزرگ کردن بچه، مسافرت، تغییر محل زندگی، بیماری یا ادامه تحصیل از کار خود فاصله بگیریم.
زمان هایی هم هستند که شما اخراج شده و کار خود را از دست می دهید و برای پیدا کردن کارجدید مدتی را بیکار خواهید بود و بین سوابق شغلی شما یک فاصله ایجاد می شود. حال چه طور این فواصل زمانی خالی رزومه کاری را پرکنیم و زمان های بیکاری خود را چه طور از کارفرما پنهان کنیم؟
صادق باشیم!
قصد ما پنهان کاری در مقابل کارفرما و یا نوشتن انگیزه های انتزاعی در متن انگیزه نامه پذیرش دانشگاهی نیست؛ما فقط قصد داریم نشان دهیم در فاصله زمانی پدید آمده بدون برنامه و کاملا بی خیال نسبت به آینده شغلی یا تحصیلی خود نبوده اید؛البته مجبور نیستیم که خیلی در جزییات مربوط به علل ترک کار خود ریز شویم؛ اما اینکه بخواهیم دروغ بگوییم یا دلایل اصلی آن را پنهان کنیم، ممکن است به ضرر ما تمام شود.
خلأ ها را پر کنیم.
حقیقت این است کارفرمایان و مسئولان آموزشی خیلی ظاهر این موضوع را پراهمیت نمی دانند که مدت زمان فراغت از تحصیل یا عدم اشتغال ما چه مدت بوده است؛ آنچه که برای آن ها مهم است مسئله به روز ماندن ما در این مدت بیکاری است.
در واقع آن ها می خواهند بدانند که آیا شما توانسته اید خودتان را با مطالعه و تمرین به روز نگه دارید یا فقط دنبال استراحت و چرخیدن در فضای مجازی بوده اید!
اگر در این دوره، کارهایی به صورت آزاد، پاره وقت یا حتی داوطلبانه انجام داده اید حتماً به آن ها اشاره کنیم! هر کلاس و دوره ای که در طی این مدت گذرانده اید را بیان کنید!
در واقع به کارفرما نشان دهیم که در این فاصله زمانی خالی، بیکار ننشسته بودیم و دائماً مشغول حفظ مهارت های قبلی خود و کسب توانمندی ای جدید مربوط به صنعت خود بوده اید.
مثبت باشیم
برای کارفرما مهم نیست که چرا کارتان را از دست داده اید. (اخراج شده اید، تعدیل نیرو صورت گرفته یا اینکه خودتان کارتان را رها کرده اید.) چیزی که مهم است، این است که مثبت باشید؛باید بتوانید به این سوال ها پاسخ دهید:
از این تجربه چه چیزی یاد گرفته اید؟ شما چه کارهایی انجام دادید که عملکرد کلی خودتان را بهبود دهید؟
برخی خلأ های زمانی نیاز به توضیح دادن ندارند. مثلاً اینکه چند هفته یا دو سه ماه باشند و متعلق به ایام دور باشند.
چند ترفند و روش وجود دارد تا از مشخص شدن برخی فواصل زمانی ناخواسته، اجتناب کنید:
از تاریخ ها به درستی استفاده کنید. از نوشتن ماه در رزومه کاری خود اجتناب کنید و هر تاریخی که می نویسید، تنها سال آن را بنویسید. مثلاً اگر شغلی داشته اید که در اردیبهشت 96 آن را رها کرده اید و تا دی ماه 96 بیکار بوده اید و دنبال کار میگشتید، دیگر نیازی نیست که ماه ها را در رزومه خود بنویسید. با این کار در رزومه کاری تان این خلأهای زمانی اصلاً معلوم نخواهند شد.
یکی دو شغل را حذف کنید. یک رزومه خوب این شکلی است که که نیازی نیست همه اطلاعات شغلی تان را در آن بنویسید. پس آن شغلی که بعدش بیکار بوده اید را از رزومه حذف کنید و به شغل های دیگر خودتان اشاره کنید و اصلاً حرفی از آن شغل نزنید.
با این کار دیگر بحث بیکاری شما اصلاً مطرح نمی شود که حالا بخواهید برای توجیه کارفرما و ارایه یک توضیح قانع کننده، خودتان را به زحمت بیاندازید.
به تجاربی که در طول مدت بیکاری خود کسب کرده اید اشاره کنید. منظور از بیکاری در واقع نداشتن یک شغل رسمی و نبود قرارداد و سابقه بیمه است و به هیچ وجه منظور خانه نشینی نیست.
ممکن در طی این مدت مشغول کار فریلنسر بوده اید، یا یک کار پاره وقت انجام می دادید، یا در دوره های آموزشگاهی شرکت کرده اید یا به طور خودخوان مشغول به یادگیری مهارت ها و توانایی های جدید بوده اید.
مشاغلی که مشکل ساز هستند را از رزومه ی خود حذف کنید.
در صورتی که شما فردی با سابقه هستید و سوابق شغلی بسیاری دارید، نباید تمامی سوابق شغلی خود را در رزومه بیاورید و به همین دلیل در صورتی که شغل هایی دارید که بینشان فضای زمانی خالی به وجود آمده، از نوشتن آن ها در رزومه خودداری کنید و سایر شغل های خود را در رزومه بنویسید.
جان کلام!
در صورتی که از کار خود اخراج شده اید، و امکان پوشش این فاصله ی زمانی ایجاد شده تا شغل بعدی را ندارید، بهتر است این چندنکته را برای جلسه مصاحبه رعایت کنید.
نکته ی اول این که به هیچ وجه از کارفرمای قبلی خود بد نگویید و پشت سر او در جلسه مصاحبه صحبت نکنید.
نکته ی دوم این که سعی کنید نقاط قوت خود و مهارت هایی که برای شرکت جدید اهمیت بیشتری دارد را برجسته کرده تا اصلاً نقاط ضعف کاری تان همانند فواصل زمانی خالی بین شغل های قبلی تان کم رنگ شده و تاثیر منفی در فرآیند استخدام شما نداشته باشند.
