بقیه هر لقبی می خواهند به رییس جمهور سرخ روی و نارنج موی کاخ سفید بدهند اما من او را سیاست مداری غدار و تاجری کهنه کار می نامم. بیایید سیاست او در قبال خاورمیانه را در این نوشته بررسی کنیم. پیشنهاد می کنم مطلب یک سال پیش من در مورد او را هم مطالعه کنید.
شاید هضم دلیل خروج از توافق هسته ای و تهدید و تحریم ایران در کنار پیشنهاد مذاکره و فرستادن میانجی از سوی ترامپ و نیز حوادث انفجار و حمله نفتکش ها برای خیلی ها مبهم و دشوار باشد و او را به تناقض در رفتار و گفتار متهم کنند کما اینکه این کار را می کنند. اما واقعا چرا هر دو سیاست را برای ایران و حتی کشورهای عربی به کار می برد؟ جواب ساده است؛ ترامپ همیشه به گونه ای مهره ها را می چیند که در هر صورت او برنده بازی باشد. ترامپ قسمت زیادی از ثروتش را از کازینوداری کسب کرده و این درس را نیز از کازینو آموخته است؛ فریب خوردگانی که در کازینوها شرط بندی می کنند و دار و ندارشان را می بازند از این غافلند که برنده واقعی ، نه طرف مقابل، بلکه صاحب کازینو است. :)
سیاست دوسر برد در قبال ایران:
خروج از توافق هسته ای برجام از اولین اقدامات مهم ترامپ پس از ورود به کاخ سفید بود. کارشناسان دو دلیل برای این اتفاق مطرح می کنند؛ اول اینکه او هرکاری می کند که توفیقات و دستاوردهای اوباما و دموکراتها را به لجن بکشد و دوم اینکه قصد مهار ایران و حذف سهم انرژی کشورمان از صحنه بین المللی و جایگزینی آن با نفت آمریکا که استخراج آن به تازگی به شکلی به صرفه درآمده است را دارد؛ او با حذف سهم نفت ایران، ضربه سنگینی را نیز به رقیب ترسناک خود و بزرگترین خریدار نفت ما یعنی چین خواهد زد. این تازه یک طرف ماجراست. در طرف دیگر ایران را دعوت به مذاکره می کند و با فشار حداکثری (به قول خودشان)، ضربات آخر را در گوشه رینگ به صورت جمهوری اسلامی می نوازد. او برای رای آوری در انتخابات 2020 تنها به یک عکس یادگاری با رهبران ایران نیاز دارد، چراکه توفیقات اقتصادی بسیار مثبتی را در کشور خود به دست آورده است . کارشناسان اقتصادی، مهار بیکاری توسط او در امریکا را در نیم قرن اخیر بی سابقه می دانند. تنها یک پیروزی ضمنی در سیاست خارجی، صندلی او را در کاخ سفید برای 4 سال دیگر تضمین می کند. بنابراین اگر ایران حاضر به مذاکره شود او برنده است و اگر مذاکره ای شکل نگیرد، این امر محتمل است که امریکا جای نفت ایران در بازارهایی از قبیل هند و چین را خواهد گرفت و ایران را با خطر فروپاشی اقتصادی رو به رو خواهد ساخت. وی البته نمی خواهد این تقابل، کوچکترین هزینه ای که فقط یک فقره آن 220 میلیون دلار برای آنها آب خورد دربر داشته باشد. ترامپ به خوبی می داند هرگونه برخورد نظامی شدید با ایران ، در همان ابتدا، جان پنجاه هزار نیروی نظامی امریکایی در منطقه و صدالبته بقای او را به خطر خواهد انداخت. در هر صورت محاسبات، او را برنده این بازی می داند.
سیاست دو سر برد در قبال اعراب:
امریکا در سالیان اخیر، تعداد پایگاهها، نیروها و ادوات نظامی خود در کشورهای عربی به خصوص امارات را به طور قابل توجهی افزایش داده و به هر بهانه ای، از تامین امنیت خلیج فارس و شیوخ عربی و محافظت دربرابر ایران گرفته تا فروش تسلیحات، آنها را می دوشد. لازمه همکاری اعراب با او، استمرار تنش و احساس خطر از سوی ایران در خاورمیانه است. خاورمیانه آرام به درد ترامپ( و حتی هیچ یک از روسای جمهور پیشین امریکا) نمی خورد. باید شیوخ عرب، همواره از کابوس ایران شب ها از خواب بیدار شده تا حاضر شوند هرچه ترامپ می خواهد به او تقدیم کنند؛ لذا مسلّما باید ردپای امریکا را در حمله اخیر به نفتکشها جست و جو کرد.
برخورد تحقیرآمیز او با اعراب هم بسی جای تامل دارد، چندی پیش اعلام کرد که سعودیها دو هفته هم بدون امریکا مقابل ایران دوام نمی آورند و همین هفته پیش بود که در حاشیه اجلاس جی20، در ژاپن با کنایه به بن سلمان گفت؛ از شما ممنونم که سلاح های ما را می خرید! او عملا به آنها یادآوری می کند که تاریخ انقضای شما با تاریخ سررسید خریدهای شما از ما برابر است. ترامپ در مصاحبه ای با شبکه NBC در جواب سوال مجری که از او پرسید "چرا از رژیم جنایتکار سعودی که خاشقچی را به عنوان شهروند امریکا به طرز فجیعی به قتل رسانده حمایت می کند؟" تنها به یک جمله بسنده کرد؛ "پول را دریاب!"
از طرفی افکار عمومی امریکا خواهان توقف آتش افروزی ها و اظهار فضل(بخوانید فضولی) این کشور در خاورمیانه اند و اوباما و ترامپ دنبال بهانه ای برای تخلیه ی خاورمیانه و خلیج فارس بوده و هستند. چندی پیش ترامپ در سخنانی تهدید آمیز، از تامین امنیت خلیج فارس توسط امریکا گلایه کرده و خواستار خروج نیروهای سنتکام از خلیج فارس شد. ترامپ اگر مجبور به کاهش نیروها در این منطقه نیز بشود، با حمایت رسانه های داخلی و مردم امریکا مواجه خواهد شد.
او در ذغال گداخته خاورمیانه می دمد اما به آن نه اجازه شعله ور شدن و نه اجازه سرد شدن را نمی دهد. ذغالی که درصورت شعله ور شدن علفزار خشک خاورمیانه را خواهد سوزاند و در صورت سرد شدن، بساط عیش و طرب امریکایی ها را خراب خواهد نمود.
