خیلی طبیعیه که همه ما دوست داریم زیباتر بشیم.
من درباره شما چیزی نمی‌دونم اما می‌دونم اکثر آدما از قیافه، صدا و هیکل خودشون خوششون نمیاد... ببینین کار چقدر خرابه که آدری هپبورنم یه زمانی گفته بود نمی‌دونم مردم چرا من رو دوست دارن من که خیلی دماغم بزرگه و خیلی لاغرم!!!
یه نکته جالب‌تر هم براتون بگم از مرحوم خسرو شکیباییه که گفته بوده:
از شنیدن صدای خودم حالم بد میشه!!!
ازین مثالا خیلیه، نکته اینه که آدما اکثر مواقع از چیزی که هستن راضی نیستن، به خصوص تو ظاهرشون چون فکر می‌کنن اگه ظاهرشون خوب بود، بخشای دیگه زندگیشون مشکلی نداشت (یا بهتر بود) و به همین خاطر همه اپلیکیشینای عکاسی و فیلمبرداری کلی فیلتر گذاشتن که پوست رو خوب می‌کنن، چشا رو درشت می‌کنن، رنگشونو تغییر می‌دن و حتی میشه تو خیلیاشون قد بلند کرد و اندام رو کوچک و بزرگ کرد، اینقد این کارا را ظریف و آهسته پیوسته می‌کنن که آدم اصلا متوجه نمی‌شه.
خب، که چی؟
من فقط یه نکته کوچیک می‌خوام بگم و اون این که شبکه‌های اجتماعی، بهترین نمونه‌اش اینستاگرام که برپایه عکسه، داره به شدت از این ضعف آدما استفاده می‌کنه و این بیشتر از همه تو زنا، دخترا و به خصوص دخترای نوجوان دیده میشه که همه فکر و ذهنشون شده ظاهر و تیپ و لباسشون.
این همه فیلتر برای رنگی کردن چشم، لطیف کردن پوست، رفع لک و پیسا، آرایش کردن ادما چی به ماها اضافه می‌کنه جز اینکه روز به روز بیشتر فکر می‌کنیم اینه که ما فکر می‌کنیم اونقدر که باید خوب نیستیم، چرا چون بهمون نشون می‌دن که می‌تونیم خوشگلتر از چیزی که هستیم، باشیم.
همه داستان این نیست، داستان وقتی پیچیده‌تر میشه که بعد می بینیم که بزرگترین اینفلوئنسرا دارن رو مد و جوان بودن و محصولات آرایشی مانور می‌دن (مثل صدف بیوتی) که اینا هیچکدوم اتفاقی نیست.
منِ برای خوشگلتر شدن، دستم به استفاده بیشتر از لوازم آرایشی بهداشتی می‌ره و پام به باشگاه و استفاده از داروهای چاق و لاغر کردن باز میشه، یا می‌رم مو می‌کارم یا سراغ هزارتا جراحی‌های زیبایی دیگه. خلاصه همه زندگی میشه جلوی آینه بودن و چک کردن قیافه تو سلفی و لایو رفتن و پخشش کردن تو شبکه‌های اجتماعی.
اینجائه که باید یه زنگ اخطاری به صدا درآد که رسانه داره با ما و تصویری که از خودمون داریم (SELF-IMAGE) چه کار می‌کنه؟؟؟
یه چیزی خیلی واضحه رسانه‌ها دارن روز به روز اعتماد به نفس ما را بیشتر تخریب می‌کنن و اونو وابسته به استفاده از محصولات یا خدمات زیبایی و رتوش می‌کنن و یه جورایی ما پشت یه عالمه ماسک قایم می شیم تا کسی چهره واقعی مون رو نبینه، پس من واقعی چی میشه؟ خدا می‌دونه. بیچاره رو مثل یه لکه ننگ بهش نگاه می‌کنیم. بله، این یه واقعیت تلخه. اونا باعث میشن ما خودمون دوست نداشته باشیم چون به اندازه امبر هرد یا جانی دپ جذاب و زیبا نیستیم
من نمی‌دونم این داستان به کجا ختم میشه ولی فکر کنم که حالا حالاها بیخ داره، ما که دوست داریم خوشگلتر باشیم، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی هم نهایت استفاده رو از این نقطه ضعف ما خواهند کرد.
