بسیاری از محققان حوزة موفقیت به نظریه جالبی رسیده‌اند. آنها می‌گویند اگر انسان بتواند فقط ۱۷ ثانیه روی چیزی تمرکز کند، می‌تواند توجه کل هستی را به سمت خود جلب کند و اگر این ۱۷ ثانیه به ۶۸ ثانیه تمرکز ادامه پیدا کند، دیگر کار تمام است و هستی، در راه‌حل‌ها قطعاً به شما کمک خواهد کرد.( این نظر خانم استرهیکس است.)
شاید بگویید فقط ۶۸ ثانیه؟! این که کاری ندارد!
بسیار خوب. این گوی و این میدان ... شروع کنید.
خواهید دید که در همان ثانیه‌های اول فکرتان منحرف می‌شود.
همة ما در طول روز کلی کار انجام می‌دهیم که در هیچ‌کدام از آنها تمرکز نداریم. حتی به‌قدر ۶۸ ثانیه!
متوجه عمق مطلب هستید؟!
وقتی که ما نمی‌توانیم فکر ناآرام خود را روی موضوعی متمرکز کنیم، چرا برایمان عجیب است که در مواجهه با بحران‌ها، ذهنمان کارایی ندارد و فلج می‌شود؟
این خیلی طبیعی است که ما به سبب عدم تمرکز، نمی‌توانیم از تمام پتانسیل ذهنمان استفاده کنیم. وگرنه انسان، موجودی بسیار تواناست.
پس شایسته است که از همین امروز شروع کنید. روی هفده ثانیة اول تمرکز کنید. بعد از ۱۷ ثانیه تمرکز، فکر به نقطة احتراق می‌رسد و این عمل باعث می‌شود فکر دیگری به دنبالش کشیده شود که قطعاً نیرومندتر از فکر اولی است.
فکر اول و دوم جمعاً ۳۴ ثانیه می‌شوند و همین‌طور با رسیدن به ۱۷ ثانیة بعدی، به مراحل بالای انرژی می‌روید. وقتی که شما روی موضوع مدنظرتان تا ۶۸ ثانیه افکار خالص را ادامه بدهید، افکار شما در مسیر آشکارسازی قرار می‌گیرند.
- ۱۷ ثانیه تفکر خالص، برابر با ۲۰۰ ساعت کار یک انسان است.
- ۳۴ ثانیه تفکر خالص، برابر با ۲۰۰۰ ساعت کار انسان است.
- ۵۱ ثانیه تفکر خالص، برابر با ۲۰۰۰۰ ساعت کار انسان است.
- ۶۸ ثانیه تفکر خالص، برابر است با ۲۰۰۰۰۰ ساعت کار یک انسان که تقریباً برابر است با ۱۰۰ سال انجام کار توسط یک انسان.
